บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

เศร้าใจ..ลำพัง..เหว่ว้า..อาดูร

เศร้าใจ...
อะไรอะไร...ไม่เหมือนเก่า
ทุกอย่าง...ดูซบเซา
ตั้งแต่เขา...ตีจากไป

ลำพัง...

อยู่กับความหลัง...ที่ร้างไร้
กับความเหงา...ที่ท่วมใจ
กับอะไรอะไร...ที่ไร้เธอ

เหว่ว้า...
วอนนภา...อย่างเพ้อเจ้อ
ไยฟ้าสร้าง...ฉันให้เจอ
แล้วปล่อยเก้อ...ไม่แลดู

อาดูร...
รักมาสูญ...มาอดสู
เปรียบรัก...เหมือนกับปู
ที่ไม่รู้...คำว่าตรง
********************
เศร้าใจ...
เธอเปลี่ยนไป...ไม่เหมือนเก่า
รอบข้าง...สุดซบเซา
เงียบเหงา...แม้มีเธอ

ลำพัง...
ทุกความหวัง...ที่เคยเพ้อ
เลือนหาย...และพร่าเบลอ
มิอาจเจอ...ได้อย่างใจ

เหว่ว้า...
คร่ำครวญหา...แม้อยู่ใกล้
กลับห่าง...สุดแสนไกล
แม้อุ่นไอ...ยังชืดชา

อาดูร...
รักเธอสูญ...แล้วซิหนา
ฝืนใจ...อยู่ทุกครา
ปล่อยฉันบ้า...คว้ารักลวง
*********************
เศร้าใจ...
คิดถึงใคร...เมื่อครั้งเก่า
เคยรัก...เคยเนบเนา
บัดนี้เอา...รักจากลา

ลำพัง...
เธอเกลียดชัง...จึงเมินหน้า
ทิ้งร้าง...คำสัญญา
ที่ีบอกว่า...รักไม่คลาย

เหว่ว้า...
จมน้ำตา...หัวใจหาย
ต้นรัก...แหลกมลาย
แทบวางวาย...พ่ายน้ำตา

อาดูร...
รักเทิดทูน...ที่ล้นค่า
กลับเป็นศูนย์...เมื่อสัญญา
ถูกฉีกคร่า...ว่าลาที
************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น