บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ทำไม..ดาวจ๋า

ที่รัก...ดูดาว...บนฟ้า
กระพริบ...แสงมา...ยิ้มให้
หมู่ดาว...พราวฟ้า...ดีใจ
ทำให้...ใคร-ใคร...รักกัน

คู่ไหน...นั่งมอง...ดวงดาว
ก็จะ...สุขราว...ดั่งฝัน

เหมือนฉัน...คู่เธอ...นิรันดร์
มองดาว...ล้อมจันทร์...สุขใจ

อดีต...มองดาว...สุขนัก
อกหัก...มองดาว...หมองไหม้
ดาวจ๋า...เขาจาก...ฉันไป
ทำไม...ยังยิ้ม...เย้ยกัน
*****************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ทำไมเค้า...ไม่กลับมา...หาฉันคนนี้
หรือว่าฉัน...ทำอะไร...ไม่ดี
เค้าจึงหลบลี้...หนีไป...ไม่กลับมา

ฉันเลว...เกินไป...หรือเปล่า
ฉันโง่เง่า...หรือไร...ดาวจ๋า
ฉันทำอะไร...ผิดนัก...หรือดารา
ตอบหน่อยเถิดหนา...ดาวจ๋า...ช่วยตอบที
******************************************
ทำไม..ดาวจ๋า
ตอบหน่อย..ซิว่า...ข้าผิดตรงไหน
ทำไม...เค้าต้อง..ทิ้งข้าไป
ข้าทำ...ผิดอะไร...บอกข้าที

ข้ารักเค้า...เป็นที่สุด
ทำไมเขา...หยุดรัก...แล้วหน่ายหนี

หรือว่าข้า..เลวสิ้นดี
เขาจึงหลบลี้...ไม่กลับมา

ทำไม..ดาวจ๋า...บอกหน่อย
หรือรักข้าน้อย...เขาจึงโหยหา
รักจากคนอื่น...มาแนบอุรา
ใช่ไหมดาวจ๋า...รักข้า...คงน้อยไป
************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ข้าขอด้านหน้า...มาถาม...ท่านอีกครั้ง
ทำไม...รักข้า...ไม่จีรัง
ทำไม...ข้าต้องฝัง...เค้าไว้ในหัวใจ

ทำไม...ข้าลืมเขา...ไปไม่หมด
ทำไม...ต้องจำจด...บอกได้ไหม
โอ้ดาวจ๋า..ข้ารัก..เค้าทำไม
ฟ้าต้องพราก...เค้าไป...ให้ข้าตรม
************************************
ทำไม..ดาวจ๋า
ทำไม...ความรักไร้ค่า...รวดเร็วแบบนี้
ทำไม...วันเวลาที่ผ่านมา...ไม่ช่วยยิ้อรักที่เคยมี
ทำไม...รักหน่ายหนี..ง่ายดายเสียจัง

ทำไม...ดาวจ๋า
ทำไม...รักข้ามีแต่...ความผิดหวัง
ทำไม...ความรัก...ถึงต้องพ่ายพัง
ทำไม...เค้าฝังรักจากข้า...ง่ายเหลือเกิน

******************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ท่านคงจะเบื่อข้า...ที่ถาม...ท่านใช่ไหม
ข้ารู้แล้ว..ว่าพวกท่าน...ไม่พอใจ
แต่ข้าไม่มีใคร...ให้ไถ่ถาม...นอกจากท่านนี่ดาว

ข้าแค่ถาม..ท่านไป...เท่านั้น
ว่าทำไม..ความรักข้าสั้น...และแสนปวดร้าว
ทำไม...ความรักของข้า...ไม่อาจยืนยาว
ทำไมหรือดาว...ทำไมข้าต้องเศร้า...เพราะเขาอยู่ร่ำไป
*****************************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ความรักของข้า...มันไม่มีราคา...เลยใช่ไหม
ข้าถึงต้อง...เจ็บปวด...อยู่ร่ำไป
บอกรักใคร...ก็ต้อง...ช้ำทุกที

ทำไม...ดาวจ๋า
ความรักความศรัทธาของข้า...ถึงไม่มี...ราคาแบบนี้
ข้าหลอกลวงเหรอ...ไม่จริงใจใช่ไหม...มากล้านความเลวที่มี
ดาวจ๋าช่วยชี้...รักข้าไม่ดี...ที่จุดใด
****************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
คนของใจแห่งข้า...เค้าหาย...หน้าไปไหน
ไม่ลาสักคำ...อยู่-อยู่...ก็หายหน้าไป
ข้าทำผิดอะไร...บอกข้าหน่อยได้ไหม...ท่านดารา

ทำไม...ท่านเห็น...ท่านไม่บอก
รู้ไหมว่าความช้ำชอก...มันหยอก...อกของข้า
ถามเค้าแทนข้าหน่อย...ว่าทำไม...ไม่เอ่ยคำลา
เอาแต่หลบหน้า....อยากรู้ว่า...ข้าผิดอะไร
*****************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
คนไกล...ไม่ส่งข่าวมา...บ้างเลยหรือ
ตั้งแต่วันที่เราสอง...ยอมปล่อยมือ
มีแต่ความยึดถือ..ก็คือหัวใจ

ดาวจ๋าดาว
เขาไม่เคยฝากเรื่องราว...ผ่านดาวเลยใช่ไหม
ไม่มีแม้ความคิดถึง...ส่งมาบ้างเลยหรือไร
ฝากดาวหน่อยได้ไหม...ฝากบอกคนไกล...ต่อไปจะไม่รอ
***************************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ท่านอยู่บนฟ้า...ไม่เห็นเค้าบ้างหรือไฉน
ว่าเค้าอยู่...ณ...ที่ใด
บอกข้าหน่อยได้ไหม...ข้าจะได้ติดตาม

ทำไม...ดาวจ๋า
ท่านคงอยากให้ข้า...สิ้นเสียทีคำถาม

คงอยากให้ข้า...หยุดเพียรพยายาม
แต่ข้าไม่อาจปราม...ความสงสัยได้สักครา

ทำไม...เค้าทิ้ง...ข้าไป
ไม่เหลือเยื่อใย...ให้ตามหา
ข้ารักเค้าน้อยไป...ใช่ไหมดารา
เค้าจึงเสาะหา...รักใหม่มาทดแทน
****************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ทุกห้วงเวลานาที...ช่างนานแบบนี้
ไม่รวดเร็ว...เหมือนคนอื่นเลยหนา...เวลานาที
เพราะว่าเค้า...คงไม่มี....ความทรมานใจ

ถูกไหม...ดาวจ๋า
เวลาของข้า...เดินช้าไปใช่ไหม
จึงไม่อาจเร่ง...ให้ความเจ็บปวด...หลุดพ้นไปได้โดยไว
ยิ่งเจ็บปวดมากเท่าไร...เวลาก็ยิ่งช้าไป...ทุก-ทุกนาที
***********************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ทำไมเค้าต้องมา...ทำให้...ข้าหลงใหล
พอข้า...คิดที่...จะตัดใจ
เค้าก็กลับมา...เพิ่มความห่วงใย...ให้ข้าทุกที

ทำไม...ดาวจ๋า
ความรักที่เค้าให้มา...ถึงได้ทรมานข้าได้...ถึงเพียงนี้
บอกว่ารักว่าคิดถึงข้า...สุดท้ายก็ปล่อย...ไม่สนใจไยดี
พอข้าตัดใจลืมได้เค้าก็กลับมาชี้...ว่ารักข้าทุกวินาที...ไม่มีเปลี่ยนแปลง
**************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ทำไมเค้า...ไม่สงสาร...ข้าคนนี้
ทำไมเค้า...ต้องยื่นไมตรี
ทำไมเค้า...ต้องทำดี...ให้ตายใจ

ทำไม...ดาวจ๋า
เค้าอยากเห็นข้า...โง่เง่า...มากใช่ไหม
ข้าทำอะไร...ให้เค้า...เคืองแค้นใจ
เค้าถึงได้...แกล้งหลอก...ข้าทุกที
***************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
ทำไมเค้า...ตัดพ้อข้า...ว่าทำให้เค้าเหงา
ข้าต่างหาก...ที่ได้รับแต่ความช้ำ...ไม่บรรเทา
ครองแต่ความโศกเศร้า...เมื่อเค้าไกล

ทำไม...ดาวจ๋า
คำสัญญา...ข้าก็หา...ได้ผิดคำไม่
ทำไมเค้าถึงว่า...ข้าหนีห่าง...คิดร้างไกล
บอกเค้าแทนข้าทีได้ไหม...ว่าข้าไม่เคยมีใจ...หนีห่างจากเค้าเลย

**********************************************
ทำไม..ดาวจ๋า
รักของข้า...ถึงไร้ราคา...ได้ถึงเพียงนั้น
ความรักจากข้า...ที่มากมาย...นับอนันต์
มันไม่เคยสำคัญ...กับใจ...ของเค้าเลย

ทำไม..ดาวจ๋า
เมื่อไม่รัก...ทำไมไม่บอกมา...ไม่เอื้อนเอ่ย
ทำไมเค้าต้องแกล้งรักข้า...ทั้งที่ข้า...ไม่ต้องการเลย
ข้าต้องการรักที่เปิดเผย...ไม่ใช่รัก...ที่อำพราง
*******************************************
ทำไม...ดาวจ๋า
เขาทิ้งข้า...แล้วบอกว่า...ยังคิดถึง
จะเชื่อเขาดีไหม...ว่าใจเขา...ยังรำพึง
ยังคงซึ้ง...ในรัก...เคยให้มา

ทำไม...ดาวจ๋า
เขาคิดถึงข้า...แล้วไย...ไม่มาหา
ปล่อยให้ข้าเฝ้ารอ...ทุกข์ท้อ...ปวดอุรา
จนใจข้าแกร่งแรงกล้า....เขาก็กลับมา...บอกว่ารักข้าไม่คลาย
****************************************
ดาวจ๋าดาว
ฝากบอกเรื่องราว...จากฉัน...ณ...ตรงนี้
ว่าต่อไป...จะไม่รอเค้า...คนแสนดี
เค้าตอบอะไรไหมนี่...อยากรู้จัง

ดาวจ๋าดาว
ความปวดร้าว...ขอให้เป็นความหลัง
ดาวจ๋า...โปรดช่วย...ฉันอีกครั้ง
ช่วยมาฝัง...ความห่วงหา...จากเขาที
*******************************************
ว่าไงนะ...ดาวจ๋า
เค้ารู้แล้วหรือว่า...คำสัญญา...ยังไม่จางจากเค้า
แล้วทำไมเค้าถึง...ไม่กลับมาหาข้า...มาทำให้ความช้ำบรรเทา
ทำไมเค้ายอมเหงาลำพัง...อยู่อีกฝั่ง...ของฟ้าไกล
**********************************

ทำไม...ดาวจ๋า
เขาจึงมิรู้ว่า...ข้าเหงาเพียงไหน
เฝ้ารอเฝ้ารัก...จนอ่อนล้า...หมดแรงใจ
พยายามเท่าไร...เขาก็ไม่...เคยไยดี

ทำไม...ดาวจ๋า
คำสัญญาจากเขา...ถึงเชื่อไม่ได้เช่นนี้
เขาคงจะให้...คำสัญญา...กับหลายสตรี
ข้าจึงมากมี...ไปด้วยความเหงาเช่นนี้ต่อไป...ใช่ไหมท่านดารา
***********************************
ปล่อยข้า...เถิดดาวจ๋า
ข้าปรารถนา...ให้มัน...จบแบบนี้
ให้มะเร็ง...เกาะกินใจ...ชั่วชีวี
จะได้ไม่มี...ที่ให้ใคร...มาอ้อนวอน

จะได้...ไม่หลง...โง่งม
เชื่อลิ้น...หลงลม...หลอกหลอน
จะได้...แข็งแกร่ง..ไม่อาทร
หลงเชื่อ...คำอ้อน...ของใคร-ใคร
************************************
ดาวจ๋าดาว
ข้าปวดร้าว......เหลือเกิน...นะดาวจ๋า
เค้าทำให้...ฉันเจ็บปวด...จนมีน้ำตา
แสนทรมา...ดาวจ๋า...ทำไมไม่ช่วยสักที

ดาวจ๋าดาว
อย่าปล่อยให้...ฉันเศร้า...อยู่แบบนี้
ทำไมเค้า...ไม่กลับมาหา...ฉันสักที
เค้าไม่รับไมตรี...จากดาว...เลยหรือไร

ดาวจ๋าดาว
ความสกาว...ที่แสนสดใส
ท่านเปล่งประกาย...เจิดจรัส...ไปตรงหัวใจ
ให้เค้าเห็น...ฉันบ้างไหม...จากประกายที่ส่องมา

ดาวจ๋าดาว
จงสกาว...ตามหน้าที่...เถิดดาวจ๋า
ขอโทษที่บังคับ...เกินหน้าที่...แห่งท้องนภา
ขอโทษนะดาวจ๋า...ฉันมันบ้า...บ้าไปเอง

*********************************************
เป็นอย่างนี้...นี่เอง...หรือดาวจ๋า
เหตุผลเพราะว่า...เค้าไม่เคย...ต้องการฉัน
มิน่าล่ะ...เค้าถึง...กล้าทิ้งกัน
ไม่ผูกพัน...ข้าไว้..เหตุนี่เอง

ซึ้งแล้วล่ะ...ดาวจ๋า
ที่แท้...คุณค่ารัก...ที่มาเร้าเร่ง

เป็นแค่...เนื้อร้าย...ของมะเร็ง
ที่เค้ามอง...ว่าเส็งเคร็ง...สิ้นดี

ต่อไปนี้...มะเร็งรัก...ของข้า
จะไม่ปรารถนา...เกาะกินใจ...ใครอีกแล้วนี่
จะกัดกิน..ก้อแต่ใจข้า..ที่ถูกย่ำยี
ดาวจ๋าขอโทษที...ที่ข้านี้..ถามมากไป
******************************************
ดาวจ๋าดาว
ทำไม..ท่านไม่เล่า..ถึงเขาบ้าง
ว่าเหตุใด..เขาคนไกลห่าง
ถึงไม่ย่นระยะทาง..กลับมาหาข้าสักที

ข้ามารอคำตอบ
ก็เห็นแต่...ท่านปลอบ..อยู่แบบนี้
กระพริบวิบวับ..กี่ร้อย...ล้านนาที
ระยะทางที่มีของเขา..ก็ไม่...สั้นสักครา
****************************************
ดาวจ๋าดาว...
ช่วยข้าอีกคราว...จะได้ไหม
ช่วยลบเลือน...แผลรัก...ออกจากใจ
ของข้าที่...หมองไหม้...ทีเถิดดาว

ช่วยรักษา...แผลใจ...ให้แก่ข้า
ที่โศกา...อาภัพ...ในคืนหนาว
แม้คืนร้อน...ยังบั่นทอน...อยู่ทุกคราว
คืนฝนพรำ...ยังเจ็บร้าว...อยู่ไม่วาย
***********************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น