หนีใจ...หลอกใจ...สุดยากเย็น

หนีอะไร...ก็หนีได้...ไม่ลำบาก
แต่หนีใจ...แสนยาก...นิจจาเอ๋ย
หลอกคนอื่น...หลอกง่าย...สบายเลย
แต่หลอกใจ...เจ้าเอย...ช่างยากเย็น

หันหน้าสู้...ดีไหม...จะได้พ้น
ความทุกข์ทน...บีบคั้น...อย่างที่เห็น
หนีไม่ง่าย...หลอกก็ยาก...คงจำเป็น
ต้องทำใจ...เย็นๆ...สู้กับมัน
***********************
สู้ก็แพ้...แก่ใจ...เราไร้ค่า
ศักดินา...หรือเทียม...เทียมชาวหงส์
เราแค่กา...หน้าดำ...อยู่ป่าดง
ควรหรือคง...ตรงมั่น...ภักดิ์หงส์กัน
************************
พยายาม...สลัด...รักเคยมี
ออกจากใจ...ดวงนี้...ที่โหยอ่อน
พยายาม...โน้มน้าว...คอยบั่นทอน
แต่ใจกลับ...อาวรณ์...รักจากไกล

สุดยากเย็น...จริงหนอ...หลอกตัวเอง
สุดจะเบ่ง...บังคับ...ฤทัยได้
หรือต้องปล่อย...ให้ช้ำ...จนฝังใน
จนรู้สึก...ชาไป...เล่าใจเอย
************************