บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ฝันค้าง

ตกใจตื่น...กลางดึก...นึกถึงฝัน
ว่าเรานั้น...อยู่ด้วยกัน...สองต่อสอง
ก่อนจะหลับ...คิดไว...หวังได้ครอง
ก็สมปอง...อย่างฝัน...เช่นนั้นเลย

แต่มีมาร...ตามมาขวาง...อีกจนได้
แสนเจ็บใจ...ฝันนี้...เธอเมินเฉย
กลับไปหา...มือที่สาม...อีกตามเคย
ฉันก็เลย...ฝันค้าง...กลางเตียงนอน
***************************************
สายลมหนาว...หนาวเท่าไร...ก์ไม่อาจ
จะสามารถ...ทำให้...กายข้าหนาว
ด้วยไออุ่น...อ้อมแขน...ดั่งแขนดาว
โอบกายสาว...นวลจันทร์...ทุกค่ำคืน

เฝ้ากระเซ้า...เย้าแหย่...ไม่แลหาย
ต้องมาเจ็บ...มาอาย...มาขมขื่น
คู่ที่กอด..กลายร่าง...ล้มทั้งยืน
สะดุ้งตื่น...ตกใจ...รอดไปที
**************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น