บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

คนที่ใช่...เมื่อไหร่จะเจอ

เดินทาง...หาคนที่ใช่
จนอ่อนล้า...หมดแรงใจ...เหลือเกินหนา
เฝ้ารอความฝัน...นั่งนับ...วันเวลา
คนที่เราตามหา...ก็ไม่...ปรากฎกาย

เดินทาง...อย่างโดดเดี่ยว
ค้นหาคนเกี่ยวแขน...หวังหมั้นหมาย
ไม่พบแม้เงา...นอกจาก...ความเดียวดาย
สุดท้ายการเดินทาง...ก็จบลง...แบบไม่พบใคร
***********************************************
คนที่ใช่...คงไม่ได้เจอ
แม้หลับฝัน...ก็ยังไม่ละเมอ...มาเคียงใกล้

ไกลห่าง...เหลือเกิน...คนของใจ
คนเอ๋ย...คนที่ใช่...สุดหาเจอ

************************************
หากเราพบ...คนที่ใช่
แต่ต้องห้ามใจ...เพราะเขามีคู่
คงจะ...เจ็บร้าวน่าดู
ไม่อยากใช่...คำว่าชู้...แย่งของใคร

คนที่ใช่...ในวันที่ผิด
ทำดวงจิต...เจ็บปวด...จนกลั้นไม่ไหว
มันร้าวลึก...จนฝัง...ในหัวใจ
เพราะคำว่า...มาช้าไป...ยังคอยย้ำเตือน

*******************************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น