ได้ฟัง...เมื่อสายไป

สุดท้าย...ก็ได้ฟัง
คำรักที่หวัง...ว่าเธอ...จะมอบให้
สุดท้าย...แต่สาย...เกินไป
ไม่มีสิ่งใด...จะห้ามทัน

ช้าไปแล้วล่ะ...สำหรับคำรัก
ตอนอยากรู้จัก...เธอก็...ไม่มาทักฉัน

ช้าไปไม่กี่นาที...ที่เธอ...บอกรักกัน
ตอนนี้คนสำคัญ...ฉันมีแล้ว...ขอโทษที

คำสามคำ...ที่ฉันอยากฟัง...มาตลอด
เอากลับไปอ้อนออด...คนอื่นเถิด...พอเท่านี้
อาจดูไม่นาน...แต่สำหรับฉัน....รอนานจนร้าวฤดี
ขอคืนคำรักมากมี... ณ ที่นี่...ที่เคยได้รับฟัง
*********************
ทำไม...ความกล้า...ของเธอ
ถึงไม่มาเสนอ...ตอนที่ฉัน...มีสิทธิ์หวั่นไหว
ตอนที่...ไม่มี...คนของใจ
ทำไม-ทำไม...ถึงไม่กล้า...จะบอกกัน

ถึงฉัน...จะรัก...เขาน้อยกว่าเธอ
แต่เขา...กล้าเสนอรัก...ให้กับฉัน
อย่างที่...ไม่ต้องนั่งรอ...นับวัน
นี่แหละสิ่งสำคัญ...ที่เธอฉัน...มีอันเป็น
************************
คำสามคำ...ที่รอฟัง
ต้องมาพัง...เมื่อเธอ...ไม่ยื่นให้
เฝ้ารอฟัง...จนท้อ...จนอ่อนใจ
จนตัดความ...อาลัย...หักใจลา

รับรักคน...ที่เขา...รักเรามาก
ในเมื่อปาก...ของเธอ...แข็งหนักหนา
มาบอกรัก...เมื่อฉันตื่น...จากน้ำตา
คงต้องเอ่ย...คำลา...สะท้านสะเืทือน
*********************
ยิ้มรับ...คำที่รอ
หมดแล้วหนอ...การรอหวัง

สุดท้าย...ก็ได้ฟัง
แต่ต้องพัง...เพราะสายเกิน
*****************