บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ฉันมาไกล...ไกลจนไม่อาจ...ย้อนวันเวลาได้

ฉันมาไกล...
ทิ้งหนึ่งใคร...ให้เผชิญ...ความพ่ายแพ้
ทิ้งสัญญา...ตีจาก...อย่างไม่แคร์
ปล่อยหนึ่งใจ...ย่ำแย่...อย่างเย็นชา

ฉันมาไกล...
คิดกลับไป...โอบกอด...หรือเอื้อมคว้า
ก็ไกลเกิน...จะหวน...วันเวลา
เพื่อคบหา...อีกครา...ด้วยมาไกล
**********************
ไกลเกิน...หากกลับไป
จะเหลือใคร...รออยู่บ้าง
ครานี้...หัวใจบาง
ทนก้าวย่าง...อย่างเดียวดาย

อยากย้อน...วันเวลา
หวนดินฟ้า...อย่างกระหาย

ใฝ่รัก...ที่มากมาย
ทิ้งสบาย...ไปหาเธอ

แต่เป็น...ไปไม่ได้
ช้ำหัวใจ...นั่งหมองเหม่อ
เฝ้าฝัน...เฝ้าละเมอ
อยากเจอะเจอ...ต้องยั้งใจ
*************************
น้ำตา...ไหลรินร่วง
เจ็บช้ำทรวง...ห่วงรักหาย
แอบเจ็บ...แอบเสียดาย
ครองรักพ่าย...ไร้จุดยืน

มาไกล...จนเกินกลับ
ได้แต่ซับ...ความขมขื่น

ชอกช้ำ...ทนกล้ำกลืน
สุดจะฝืน...คืนรักลา

ที่รัก...ขอฝากคำ
ขอน้อมนำ...เสน่หา
ชาตินี้...ไร้บุญญา
ต่อชาติหน้า...อย่าร้างกัน
***************************
อดีต...ที่กรีดแผล
คนไม่แคร์...เค้าหลบหนี
ยังบาด...ในฤดี
และไม่มี...จะจางไป

รอวัน...ได้ชำระ
รอวันฉะ...อยู่เชื่อไหม
หากกลับ...มาวันใด
จะซ้ำให้...ใจได้คราง
**************************
ขอโทษ...เพื่อสิ่งใด
เพื่อหลอกใช้...ฉันอีกเหรอ
ชอกช้ำ...น้ำตาเ่อ่อ
ใครเล่าเออ...ทำลายใจ

มิใช่...เธองั้นหรือ
ที่ขึ้นชื่อ...คนผลักไส
เลือนฉัน...แล้วจากไกล
เลือนหรือไร...วันทิ้งกัน

ฉันเจ็บ...อย่างสาหัส
เธอผู้จัด...ช้ำให้ฉัน
จะมา...เพ้อรำพัน
ถึงเรื่องนั้น...อีกทำไม

รู้ตัว...ว่าทำพลาด
หลังจากปาด...แผลช้ำให้
ฝังแน่น...อยู่ภายใน
ดวงฤทัย...ฉันไม่จาง

ขอโทษ...เพียงหนึ่งคำ
รักชอกช้ำ...จะสิ้นร้าง
คิดหรือ...จะเลือนลาง
ไม่มีทาง...อย่าหวังเลย
**************************
คำลวง...ยังซ้ำเก่า
หวังจะเหมา...ใจแสนโง่
ให้หลง...ไปอดโซ
ร้องไห้โห่...อีกหรือไร

ไม่มี...วันลืมฉัน

คำพูดนั้น...ช่างเหลวไหล
หาจริง...กันไม่ได้
ลวงต่อไป...เพื่อใดกัน

เพื่อจะ...ยิ้มเยาะเย้ย
เพื่อเปรียบเปรย...ว่าใจฉัน
ยังโง่...ยังหลงงัน
อยู่หรือนั้น...ฝันของเธอ

จากแล้ว...ควรจากเลย
ไยอ้างเอ่ย...ว่าพร่ำเพ้อ
เพียงฉัน...เท่านั้นเอ่อ
ไยอยากเจอ...คนจากมา
*************************
ขอบใจ...ที่กลับมา
หลังน้ำตา...ฉันแห้งหาย
หลังจาก...ทนเดียวดาย
ฉันสบาย...สิ้นรักเธอ

กลับมา...หรือไม่กลับ
ก็ไม่นับ...ไม่บ่นเพ้อ
เจอะกัน...หรือไม่เจอ
เรื่องฉันเธอ...ล้วนสวนทาง
****************************
ไม่ต้องห่วง...หรอกพ่อคุณ
ฉันมีทุน..พอนะ...รู้เอไว้
กิ๊กที่เป็น...ตำรวจ...ก็ถมไป
เคยรอเธอ...ตอนไหน...ไม่ทราบกัน

เออออ...ไปเอง
ทำมาเบ่ง...ว่าเท่ห์...ซะขนาดนั้น
ผิดนัดหรือไม่...ไม่เคย...เห็นสำคัญ
เพราะว่าฉัีนชอบ...ตะบันน้ำลำพัง...โปรดเข้าใจ 555+
**********************
อกเหี่ยวๆน่ะ...พอได้
อยากซุกเท่าไร...จะให้หนุน

แต่ว่าฉันมาไกล...เกินกว่า...จะใจบุญ
จึงไม่เหลือต้นทุน...ให้คุณ...มาหนุนใจ ...
(ชักเลยเถิด ขอเศร้าๆ หน่อยซิจ๊ะ)
********************
ขอบคุณ...ที่พยายามเพื่อฉัน...มาตลอด
แต่อ้อมกอด...ของฉัน...ให้คุณไม่ได้
ฉันมาไกล...เกินกว่า...จะกลับไป
หลงความรัก...ที่คุณให้...อีกครั้งครา
*******************
แขนถลอก...ตอนไหนกัน
แล้วยานั่น...มันหมดฤทธิ์...แล้วรู้ไหม
อุตส่าห์แกล้งสลบนะเนี่ย...ยังไม่ทันใจ
โถเอ๋ยลูกในไส้ ...ไม่มีใคร...รับแทนซะที
*********************
อย่ามา...ขี้ตู่...พูดมั่ว
ลูกคุณ...ชัวร์ๆ...ที่ไหน
แค่รับ...ลูกแทน...เป็นไร
อย่าขุด...คิดไป...ใครทำ

จะรับ...ท้องหรือ...ไม่รับ

บังคับ...รับยาก...อยากขำ
เอาเถอะ...ไม่รับ...ก็จำ
หยุดคำ...พร่ำรัก...พอที

หญิงอ้วน...ไม่สวย...สาวสด

รันทด...มานาน...ป่นปี้
หวังเธอ...รับท้อง...ปราณี
กลับเหมา...ว่าพี่...คนทำ

ฉันมั่ว...มักมาก...กันหรือ

จึงถือ...ลูกคุณ...พูดพร่ำ
ฉันพลาด...เพียงหน...จดจำ
ไม่ซ้ำ...พลีอีก...แน่นอน

ไสหัว...ไปให้...พ้นพ้น

สุดทน...วจี...หลอกหลอน
ชาตินี้...ชาติไหน...อย่าวอน
อุธรณ์...ฎีกา...ไม่มี
**********************



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น