สิ่งสุดท้ายคือน้ำตา

ไม่ว่าอะไร..จะเกิด...ขึ้นก็ตาม
ฉันจะไม่ถาม...ไม่สงสัย
ว่ามันเกิด...ขึ้นมา...ได้อย่างไร
เพราะเหตุใด...จึงเป็นเช่นนั้น
สิ่งที่ฉัน...รู้ก็คือ
ฉันจะยึดถือ...ในคำมั่น
สัญญาที่เธอ...ให้ไว้กับฉัน
สิ่งนั้น...จะคงอยู่...ตลอดไป
ฉันเชื่อใจ...เธอมากอย่างนี้
ยังไม่ดี...พอใช่ไหม
เธอถึงได้สลัด...ตัดเยื่อใย
สัญญาเคยให้...ไม่เหมือนเดิม
อยากรู้นัก...ว่าที่จริง
ทุกสิ่ง...ที่เธอ...เพิ่งเริ่ม
ทำไม...เธอไม่...ต่อเติม
แต่กับเพิ่ม...เติมใคร...ใหม่อีกคน
เธอทำ...แบบนี้...ทำไม
เธอทำให้ใจ...ฉันหมองหม่น
เธอไม่สนใจ...ในกมล
เธอสับสน...หรือเธอ...จงใจทำ

ไม่รักกัน...อีกแล้ว...ใช่ไหม
เธอถึงได้...เปลี่ยนใจ...กลับคำ
เปลี่ยนเป็น...คนละคน..อะไรนำ
เธอไม่จำ...ในคำรัก...คำสัญญา
เขาดี...เขาดี...ใช่ไหม
หัวใจ...เขาดี...หนักหนา
ให้รัก...ให้เธอ...ได้มากกว่า
ทุกเวลา...นาที...พลีให้เธอ
ฉันเลว...ฉันเลว...ใช่ไหม
หัวใจ...ไม่เคย...ให้เธอ
แล้วอะไร...ที่ฉัน...ทำให้เสมอ
เพื่อเธอ...สิ่งนี้...คืออะไร
โชคดี...โชคดี...ที่รัก
เจ็บนัก...รักนี้...ทนไม่ไหว
ฉันรัก...รักเธอ...เพื่ออะไร
สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
*********************************

สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
มันเจ็บชา...แผลนี้...ที่เธอให้

ทำอย่างดี...เพื่อเธอ...ยอดดวงใจ
เพื่อรอวัน...ร่ำไห้...เพราะไร้เธอ
*****************************
สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
ที่ไม่มี...คุณค่า...รั้งเธอได้

เพิ่งจะรู้...ว่าเธอ...ไม่มีใจ
ก็เมื่อไร้...สิ้นเธอ...ตลอดกาล
***************************
สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
กอดความเศร้า...เหว้ว่า...และเปล่าเปลี่ยว

อยู่ลำพัง...กับเงา...เพียงผู้เดียว
ร้างคนเกี่ยว...ก้อยควง...เหมือนก่อนเคย
*****************************

สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
ต้องเหว่ว้า...เปลี่ยวเหงา...อยู่ตรงนี้
คร่ำครวญหา...รักที่...ไม่เคยมี
อยู่กับเงา...เหงาที่...ไม่พูดจา
****************************
สิ่งสุดท้าย...ที่ได้...คือน้ำตา
ร้าวอุรา...เจ็บปวด...เกินทนไหว
ทั้งเททุ่ม..ทั้งทุ่มเท...ด้วยหัวใจ
สิ่งที่ได้...คืนกลับ...คือน้ำตา

เจ็บตรงนี้...ปวดตรงนี้...รู้บ้างไหม
ใช้หัวใจ...มองหน่อย...เถิดเธอจ๋า
ว่าฉันเจ็บ...แค่ไหน...อย่าเย็นชา
มารับรู้...หน่อยว่า...เจ็บเพียงใด
***********************
ทำดี...ทุกอย่าง...ไม่เคยเห็น
ใจเธอ...แสนเย็น...หนักหนา
ได้รับ...แต่คราบ..น้ำตา
เพราะมัน...บ้ารัก...เธอข้างเดียว

คงจะสนุก...มากใช่ไหม
ที่ทำหัวใจใคร...ให้แห้งเหี่ยว
คงสะใจที่ทำให้...ใจฉันซีดเซียว
ดั่งคมเคียว...เฉือนใจ...ให้วายปราณ
***********************
สิ่งสุดท้าย...เหลือไว้...เพียงหยดน้ำ
จากถ้อยคำ...อำลา...จึงพร่าไหล

วันเวลา...ผูกพัน...เพียงฝันไป
ด้วยหัวใจ...เธอไม่...มีฉันเลย
************************
ไม่รู้ที่ผ่านมา...เราจะรักกันไป...เพื่ออะไร
ตลอดเวลาที่มีเธออยู่ใกล้...หัวใจเธอ...ก็ไม่มีแค่เพียงฉัน
ทุกคำพูดของเธอ...ที่สื่อภาษารัก...ให้แก่กัน
ก็สื่อไปให้ใครอีกคนนั้น...เช่นกัน...ไม่ตกหล่นเลย

คิดว่าเจอแล้ว...ที่พิงพัก...ยามเหนื่อยอ่อน
กลับสะท้อน...ให้เห็นแต่...ความเงียบเฉย
ด้วยคำถามสุดกลั้น...ตัดสัมพันธ์...วันก่อนเคย
เหลือเพียงน้ำตาเจ้าเอ๋ย...ที่ไม่ละเลย...ไปจากหัวใจ
************************
สุดท้าย...จริงจริง...ใช่ไหม
ค่าความรัก..ที่ให้...ด้วยใจภักดิ์

วันนี้เอง...ที่ฉัน...ได้ประจักษ์
ข้าความรัก...จากฉัน...คือน้ำตา
**************************
โกหกเก่ง...เหลือเกินคนดี
แนบเนียนแบบที่...ไม่มีใครจับได้
รู้ตัวอีกที...ก็สายจนเกินไป
น่าน้อยใจ...จริงจริง...ทำได้ลง

ทุกอย่าง..ที่ฉัน..ทำให้เธอ
กลายเป็นว่า...ฉันเจ๋อเสนอให้...ด้วยใจหลง

ไม่ตัดรัก...กลับหลอก...ไม่บอกตรงตรง
มานั่งงง...เมื่อเธอ...นั้นควงใคร

กลายเป็น...คนน่าโง่
ร้องไห้โฮ...เจ็บแปลบ...อกแทบไหม้
ได้แต่กอด...ความผิดหวัง...นั่งช้ำใจ
กับน้ำตา...อาลัย...ใจโง่งม
*************************