บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

คืนนี้...คืนหน้า

คืนนี้...อาจจะ...ฝันหวาน
คืนนี้...อาจผ่าน...รักขม
คืนนี้...เธออาจ...ชื่นชม
คืนนี้...ความตรม...อาจจาง

คืนหน้า...ฝันอาจ...เลวร้าย
คืนหน้า...รักหาย...ไกลห่าง
คืนหน้า...รักอาจ...เลือนลาง
คืนหน้า...อาจร้าง...สิ้นเธอ
*************************
คืนนี้...มีเธอ...เคียงข้าง
ร่วมทาง...ไม่หน่าย...หน้าหนี
คืนนี้...สมหวัง...ฝันดี
ไม่มี...ทุกข์โศก...อันใด

คืนหน้า...เธอหาย...ไกลห่าง
ปล่อยวาง...ความรัก...เราไว้
คืนหน้า...ฉันคง...ปวดใจ
ด้วยไร้...สิ้นเธอ...อย่างเคย
*************************
คืนนี้...ฝันดี...ฝันหวาน
คืนวาน...สุขสม...สุขศรี
คืนก่อน...เข้านอน...ฝันดี
คืนหน้า...สุขนี้...อาจคลาย

อย่าไกล...ห่างกัน...ฉันขอ
อย่าต่อ...แผลเจ็บ...รักหาย
อย่าหลบ...หนีห่าง...กลับกลาย
อย่าบ่าย...หน้าหนี....ฉันเลย
*************************
จะคืนนี้...คืนหน้า...หรือคืนไหน
เธอก็ไกล...ห่างฉัน...ไม่ปองสม
ด้วยเธอมี...ใหม่แล้ว...แน่วอารมณ์
ยังมาถม...คำรัก...ว่าไม่คลาย

อธิษฐาน...ผ่านดาว...เพื่อใดกัน
ทั้งๆที่...เห็นฉัน...ไร้ความหมาย
คือรักมั่น...ฤาจริง...เล่ายอดชาย
อย่ามักง่าย...พูดนัก...รักไม่จริง
*************************
คืนนี้...คืนหน้า...หรือคืนไหน
อันดวงใจ...ของเธอ...ยังเหมือนเก่า
คือไม่เคย...แม้แต่...จะแลเรา
ฉันจึงเศร้า...เฝ้าช้ำ...ทุกค่ำคืน
*******************
มันหมดไป...นานแล้ว...โอ้โอกาส
อย่าหวังวาด...หวนย้อน...มากรีดแผล
นับตั้งแต่...คุณไป...อย่างไม่แคร์
ฉันต้องฝืน...รักษาแด...นานเท่าใด

ทุกค่ำคืน...ตื่นผวา...จนร้าวหนัก
ช้ำกระอัก...เพราะคุณ...คอยผลักไส
ครั้นยามตื่น...ต้องฝืน...ตอบออกไป
ว่าเธอนั้น...มีอีกใคร...ให้ดูแล

จะกลับมา...บีบคั้น...ฉันอีกหรือ
จะจูงมือ...สร้างข่าว...สร้างกระแส
ให้ชาวบ้าน...จับตา...คอยเพ่งแล
เพื่อรอวัน...ฉันแพ้...อีกหรือไร
***************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น