บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ปวดเอย...ปวดใจ

เคียงกาย...แนบข้าง
กลับห่าง...หันเห
ไม่ทุ่ม...ใจเท
รวนเร...เปลี่ยนแปลง

ปวดเอย...ปวดใจ
ฤทัย...แสลง
ตลบ...แตลง
ไยแกล้ง...รักกัน
************************
ปวดเอย...ปวดใจ
ไร้คน...ไร้ใคร...เคียงข้าง
ความรัก...แสนเปราะ...บอบบาง
รอวัน...เหินห่าง...ร้างรอย

ปวดเอย...ปวดใจ
ความรัก...ที่เรา...เอื้อมสอย
คว้าได้...ไม่นาน...ก็หลุดลอย
เหลือเพียง...น้ำตาปรอย...อาบสองปราง

***************************
ปวดเอย...ปวดใจ
หลงใฝ่...ใจหวัง...เอื้อมคว้า
หมายเดือน...เยือนฝัน...ทุกครา
ทั้งที่...รู้ว่า...สุดเคียง

ปวดเอย...ปวดใจ
คลั่งไคล้...จันทร์เจ้า...เฝ้าเถียง
สักวัน...ต้องมาก...กว่าเมียง
สุดท้าย...ได้เคียง...เพียงลม

************************
ได้แต่ปวดใจ...
ไม่มีอะไร...ให้เอื้อมคว้า
ทำเพื่อเธอ...เสมอมา
นอกจากน้ำตา...ฉันไม่ได้อะไร

อะไรบ้าง...ที่เธอ...ทำให้ฉัน
ตั้งแต่เรา...คบกัน...ฉันสงสัย
นอกจากความ...ปวดแสบ...ในฤทัย
มีอะไร...บ้างไหม...ตอบฉันที

****************************
ถึงพี่ชาย...สุดยอด...ดวงใจน้อง
มิอาจครอง...เคียงพี่...ได้ดั่งฝัน
รักไม่จาง...จากพี่...ยังนิรันดร์
รอคืนวัน...สวรรค์...ท่านเห็นใจ
*****************************
ปวดเอย ปวดหนัก...เพราะรัก ชำรุด
ปวดเอย ปวดสุด...ที่จะ หยุดยั้ง
ปวดเอย ปวดแปลบ...แสบที่ ใจจัง
ปวดเพราะ พลาดพลั้ง...หลงรัก คนลวง
************************
ปวดเอย...ปวดใจ
หลงเฝ้าใฝ่...หวังวาด...ต้องพลาดฝัน
เค้ามีคู่...อยู่แล้ว...ต้องแคล้วกัน
จะดื้อรั้น...ดึงดัน...ได้อย่างไร

ยอมเจ็บปวด...
ให้หนามรัก...มันนวด...หัวใจไพร่
ไม่รักดี...ไม่เจียม...เจ้าหัวใจ
สมแล้วที่...ช้ำใน...ใจระทม
**********************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น