เธอ......เป็นคนเดียวที่ฉันรัก
เธอ...เป็นที่พักยามฉันเหงา
เธอ...เป็นที่พึ่งสำหรับใจเรา
ตัวเธอมีเขา..ตัวฉันมีเธอ
*************************
ตัวเธอมีเขา..ตัวฉันมีเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ..รักเธอจนเจียนบ้า
ทำไงได้..หัวใจไม่ใช่เงินตรา
จะได้ทำงานแลกมา..ไข่วคว้าได้ดั่งตั้งใจ
****************************
ตัวฉันมีเธอ...เสมอมา
ไม่เคย...เพ้อหา...รักใครใหม่
ตัวเธอก็...รักเขา...มากกว่าใคร
มันก็ยุติธรรมดีหรือไม่ใช่...รักของใคร...ก็ของมัน
*****************************
แม้เธอไม่...หยุดใจ...ไว้ที่ฉัน
แค่เพียงเธอ...แบ่งปัน...สายตาให้
มองฉันบ้าง...สักนิด...ให้ชื่นใจ
ขอแค่นี้...ได้ไหม...เห็นใจกัน
คงไม่ได้...ซินะ...ฉันรู้ดี
เธอไม่มี...พื้นที่...ให้กับฉัน
ฉันรักเธอ...เพิ่มขึ้น...ทุก-ทุกวัน
แต่เธอนั้น...เมินฉัน...ทุกนาที
***************************
ตัวฉัน...มีเธอ...อยู่ห่างห่าง
ด้วยเส้นทาง...ขนาน...สุดขานไข
ตัวเธอมี...แต่เค้า...เฝ้าหัวใจ
ฉันจึงได้...แต่รัก...เธอข้างเดียว
**************************
หัวใจนี้...เป็นของ...ฉันโดยแท้
กลับยอมแพ้...ให้กับรัก...เธอง่ายง่าย
ลืมเจ้าของ...ผู้ที่...ครอบครองกาย
กลับยอมพ่าย...ให้คนอื่น...ยื่นความตรม
บังคับใจ...ให้กลับ...มารักร่าง
ไม่มีทาง...เลยหนา...แม้รักล่ม
ไม่รักตัว...เองบ้าง...เลยอารมณ์
สุดจะข่ม...บังคับ...ใจกลับคืน
ตัวฉันจึง...มีเธอ...นับจากนั้น
ตัวเธอไม่...มีฉัน...กลั้นสะอื้น
เธอมีเค้า...เคียงข้าง...ทุกวันคืน
ฉันจมอยู่...ในคลื่น...กลืนน้ำตา
******************************
ฉันคงสุข...ได้แค่...เพียงในฝัน
เพราะความจริง...เธอนั้น...ไม่เคยสน
เพราะใจเธอ...แน่แน่ว...เพียงหนึ่งคน
ไม่อาจดล...ให้เธอ...มาเหลียวมอง
เธอมีเค้า...ฉันมีเธอ...เสมอจิต
ใจเธอปิด...กั้นฉัน...ให้หม่นมอง
ใจฉันเปิด...รับเธอ...มาเกี่ยวดอง
ได้แต่ครอง...ความเจ็บ...อยู่ผู้เดียว
***********************
รักเธอ...เหลือเกิน...คนของใจ
รักเธอมาก...รู้เอาไว้...รักเสมอ
รักเธอจน...สิ้นฟ้า...รู้ไหมเธอ
รักแต่เธอ...แม้เก้อ...อยู่เดียวดาย
************************
รักเธอ...รักเธอ...รักเธอ
ละเมอ...เพ้อพร่ำ...ครวญหา
แต่เธอ...ไม่เคย...ชายตา
อุรา...ไม่เคย...มีกัน
รักเธอ...รักเธอ...รักเธอ
พร่ำเพ้อ...แม้ยาม...หลับฝัน
ตกใจ...ตื่นช้ำ...จาบัลย์
แม้ยาม...หลับนั้น...ยังเมิน
**********************
เธอ...เป็นที่พักยามฉันเหงา
เธอ...เป็นที่พึ่งสำหรับใจเรา
ตัวเธอมีเขา..ตัวฉันมีเธอ
*************************
ตัวเธอมีเขา..ตัวฉันมีเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ..รักเธอจนเจียนบ้า
ทำไงได้..หัวใจไม่ใช่เงินตรา
จะได้ทำงานแลกมา..ไข่วคว้าได้ดั่งตั้งใจ
****************************
ตัวฉันมีเธอ...เสมอมา
ไม่เคย...เพ้อหา...รักใครใหม่
ตัวเธอก็...รักเขา...มากกว่าใคร
มันก็ยุติธรรมดีหรือไม่ใช่...รักของใคร...ก็ของมัน
*****************************
แม้เธอไม่...หยุดใจ...ไว้ที่ฉัน
แค่เพียงเธอ...แบ่งปัน...สายตาให้
มองฉันบ้าง...สักนิด...ให้ชื่นใจ
ขอแค่นี้...ได้ไหม...เห็นใจกัน
คงไม่ได้...ซินะ...ฉันรู้ดี
เธอไม่มี...พื้นที่...ให้กับฉัน
ฉันรักเธอ...เพิ่มขึ้น...ทุก-ทุกวัน
แต่เธอนั้น...เมินฉัน...ทุกนาที
***************************
ตัวฉัน...มีเธอ...อยู่ห่างห่าง
ด้วยเส้นทาง...ขนาน...สุดขานไข
ตัวเธอมี...แต่เค้า...เฝ้าหัวใจ
ฉันจึงได้...แต่รัก...เธอข้างเดียว
**************************
หัวใจนี้...เป็นของ...ฉันโดยแท้
กลับยอมแพ้...ให้กับรัก...เธอง่ายง่าย
ลืมเจ้าของ...ผู้ที่...ครอบครองกาย
กลับยอมพ่าย...ให้คนอื่น...ยื่นความตรม
บังคับใจ...ให้กลับ...มารักร่าง
ไม่มีทาง...เลยหนา...แม้รักล่ม
ไม่รักตัว...เองบ้าง...เลยอารมณ์
สุดจะข่ม...บังคับ...ใจกลับคืน
ตัวฉันจึง...มีเธอ...นับจากนั้น
ตัวเธอไม่...มีฉัน...กลั้นสะอื้น
เธอมีเค้า...เคียงข้าง...ทุกวันคืน
ฉันจมอยู่...ในคลื่น...กลืนน้ำตา
******************************
ฉันคงสุข...ได้แค่...เพียงในฝัน
เพราะความจริง...เธอนั้น...ไม่เคยสน
เพราะใจเธอ...แน่แน่ว...เพียงหนึ่งคน
ไม่อาจดล...ให้เธอ...มาเหลียวมอง
เธอมีเค้า...ฉันมีเธอ...เสมอจิต
ใจเธอปิด...กั้นฉัน...ให้หม่นมอง
ใจฉันเปิด...รับเธอ...มาเกี่ยวดอง
ได้แต่ครอง...ความเจ็บ...อยู่ผู้เดียว
***********************
รักเธอ...เหลือเกิน...คนของใจ
รักเธอมาก...รู้เอาไว้...รักเสมอ
รักเธอจน...สิ้นฟ้า...รู้ไหมเธอ
รักแต่เธอ...แม้เก้อ...อยู่เดียวดาย
************************
รักเธอ...รักเธอ...รักเธอ
ละเมอ...เพ้อพร่ำ...ครวญหา
แต่เธอ...ไม่เคย...ชายตา
อุรา...ไม่เคย...มีกัน
รักเธอ...รักเธอ...รักเธอ
พร่ำเพ้อ...แม้ยาม...หลับฝัน
ตกใจ...ตื่นช้ำ...จาบัลย์
แม้ยาม...หลับนั้น...ยังเมิน
**********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น