ฉันคง...คิดไปเอง
ว่าไม่ใช่....ตัวแก้เซ็ง...แก้เหงา
หรือเธอหลอกฉัน...ให้หลงมัวเมา
ให้ฉันนี่เหมา...ว่าเธอรักกัน
ฉันคง...คิดไปเอง
เพราะว่าไม่ได้เก่ง...ฉลาดขนาดนั้น
ถึงได้...ไม่รู้...เท่าทัน
ว่าเธอแค่หลอกให้รักกัน...เท่านั้น...แค่นั้นเอง
*********************
ฉันคง...คิดไปเอง
หลงว่าเก่ง...ว่าฉลาด...จึงลืมหลง
หลอกตัวเอง...ด้วยใจ...ไม่ใฝ่ปลง
เฝ้าเจาะจง...ว่าเธอ...คงรักกัน
คิดไปเอง...จริง-จริง
เป็นผู้หญิง...แท้-แท้...กลับเพ้อฝัน
ว่าผู้ชาย...เค้าจะ...มาผูกพัน
ช่างหน้าเย้ย...หน้าหยัน...เสียจริง-จริง
*************************
ฉันคง...คิดไปเอง
หลงตัวว่าเก่ง...ว่าดี...เสียหนักหนา
สุดท้าย...ครองได้...เพียงน้ำตา
ที่หลั่งมา...ย้ำว่า...ช่างโง่งม
***********************
คิดไปเอง...ทั้งนั้น
แล้วจะมาฝัน...อะไรกันเล่า
เธอเอง...ที่หลงมัวเมา
หัวใจสุดเขลา...จะโทษใคร
คิดไปเอง...ทุกอย่าง
เจ็บช้ำหม่นหมาง...จะมาโทษ...ฉันไม่ได้
เพราะว่าฉัน...ไม่เคยมีใจ
ให้กับเธอเลย...รู้ตัวไว้...ก็สมควร
**********************
ก็อยาก...คิดเอาเองนี่
ก็ต้องเจ็บ...แบบนี้แหละ...รู้เอาไว้
ฉันน่ะ...มันคน...จริงใจ
แต่เลือกคน...ที่จะให้ต่างหาก...รู้เสียที
ไม่เคยหลอกลวง...อะไรเลย
ที่เมินเฉย...เพราะไม่เคยรักเธอ...อย่างที่ชี้
ช้ำชอก...เจ็บปวด...ล้นทวี
ก็เป้นเรื่อง...คิดไปเองทู่ซี้...อย่าโทษใคร
**************************
เพราะฉัน...คิดไปเอง
หลงเก็ง...ว่าเก่ง...ว่าใช่
สุดท้าย...รู้แน่...แก่ใจ
เธอไม่...เคยรัก...ไม่มี
เจ็บปวด...ซวนเซ...ร่ำไห้
ทำไม...อ่อนแรง...อย่างนี้
คำพูด...เพียงหนึ่ง...วจี
กลับจี้...หัวใจ...ให้อ่อนแรง
เธอไม่รัก...ฉันนั้น...อาจจะใช่
แต่หมดใจ...ฉันให้...ไปหมดแหล่ง
จึงถูกคำ...ไม่รัก...มาทิ่มแทง
ช่างแสลง...จริงหนอ...ท้อเหลือเกิน
แล้วหยัดยืน...ฝืนข่ม...อารมณ์เจ็บ
แม้หนาวเหน็บ...เพียงใด...ขอได้เกริ่น
จะชาตินี้...ชาติไหน...ใจยับเยิน
ก็จะไม่...ขอเมิน...เธอนิรันดร์
**************************
เรามันหน้าด้าน
คิดว่าจะข้ามผ่าน...กำแพงใจ...ของเธอได้
สุดท้าย...ก็ต้อง...ทำใจ
ว่าไม่อาจทำให้...เธอมีใจ...ตอบคืนมา
คิดไปเอง...ทั้งนั้น
ว่าสักวัน...สิ่งที่ตามหา
จะได้มาเก็บไว้...ด้วยใจ...ที่ศรัทธา
สุดท้ายก็ได้แต่สมน้ำหน้า...ตัวเองเท่านั้น...แค่นั้นเอง
*************************
ว่าไม่ใช่....ตัวแก้เซ็ง...แก้เหงา
หรือเธอหลอกฉัน...ให้หลงมัวเมา
ให้ฉันนี่เหมา...ว่าเธอรักกัน
ฉันคง...คิดไปเอง
เพราะว่าไม่ได้เก่ง...ฉลาดขนาดนั้น
ถึงได้...ไม่รู้...เท่าทัน
ว่าเธอแค่หลอกให้รักกัน...เท่านั้น...แค่นั้นเอง
*********************
ฉันคง...คิดไปเอง
หลงว่าเก่ง...ว่าฉลาด...จึงลืมหลง
หลอกตัวเอง...ด้วยใจ...ไม่ใฝ่ปลง
เฝ้าเจาะจง...ว่าเธอ...คงรักกัน
คิดไปเอง...จริง-จริง
เป็นผู้หญิง...แท้-แท้...กลับเพ้อฝัน
ว่าผู้ชาย...เค้าจะ...มาผูกพัน
ช่างหน้าเย้ย...หน้าหยัน...เสียจริง-จริง
*************************
ฉันคง...คิดไปเอง
หลงตัวว่าเก่ง...ว่าดี...เสียหนักหนา
สุดท้าย...ครองได้...เพียงน้ำตา
ที่หลั่งมา...ย้ำว่า...ช่างโง่งม
***********************
คิดไปเอง...ทั้งนั้น
แล้วจะมาฝัน...อะไรกันเล่า
เธอเอง...ที่หลงมัวเมา
หัวใจสุดเขลา...จะโทษใคร
คิดไปเอง...ทุกอย่าง
เจ็บช้ำหม่นหมาง...จะมาโทษ...ฉันไม่ได้
เพราะว่าฉัน...ไม่เคยมีใจ
ให้กับเธอเลย...รู้ตัวไว้...ก็สมควร
**********************
ก็อยาก...คิดเอาเองนี่
ก็ต้องเจ็บ...แบบนี้แหละ...รู้เอาไว้
ฉันน่ะ...มันคน...จริงใจ
แต่เลือกคน...ที่จะให้ต่างหาก...รู้เสียที
ไม่เคยหลอกลวง...อะไรเลย
ที่เมินเฉย...เพราะไม่เคยรักเธอ...อย่างที่ชี้
ช้ำชอก...เจ็บปวด...ล้นทวี
ก็เป้นเรื่อง...คิดไปเองทู่ซี้...อย่าโทษใคร
**************************
เพราะฉัน...คิดไปเอง
หลงเก็ง...ว่าเก่ง...ว่าใช่
สุดท้าย...รู้แน่...แก่ใจ
เธอไม่...เคยรัก...ไม่มี
เจ็บปวด...ซวนเซ...ร่ำไห้
ทำไม...อ่อนแรง...อย่างนี้
คำพูด...เพียงหนึ่ง...วจี
กลับจี้...หัวใจ...ให้อ่อนแรง
เธอไม่รัก...ฉันนั้น...อาจจะใช่
แต่หมดใจ...ฉันให้...ไปหมดแหล่ง
จึงถูกคำ...ไม่รัก...มาทิ่มแทง
ช่างแสลง...จริงหนอ...ท้อเหลือเกิน
แล้วหยัดยืน...ฝืนข่ม...อารมณ์เจ็บ
แม้หนาวเหน็บ...เพียงใด...ขอได้เกริ่น
จะชาตินี้...ชาติไหน...ใจยับเยิน
ก็จะไม่...ขอเมิน...เธอนิรันดร์
**************************
เรามันหน้าด้าน
คิดว่าจะข้ามผ่าน...กำแพงใจ...ของเธอได้
สุดท้าย...ก็ต้อง...ทำใจ
ว่าไม่อาจทำให้...เธอมีใจ...ตอบคืนมา
คิดไปเอง...ทั้งนั้น
ว่าสักวัน...สิ่งที่ตามหา
จะได้มาเก็บไว้...ด้วยใจ...ที่ศรัทธา
สุดท้ายก็ได้แต่สมน้ำหน้า...ตัวเองเท่านั้น...แค่นั้นเอง
*************************
ที่ผ่านมา...ทุกอย่าง
คำว่ารัก...มันเจือจาง...เหลือจะเอ่ย
ด้วยไม่เคย...คิดรัก...ตัวเธอเลย
หัวใจฉัน...ด้านเฉย...และเย็นชา
ที่คอย...ดูแลอาทร
เพราะหัวใจฉัน...มันอ่อน...กับความเหว่ว้า
เห็นเธอแล้ว...ก็เลย...เวทนา
แต่เรื่องปรารถนา...รักจากเธอ...ฉันไม่มี
จึงสรุป...ได้ว่า
ทุกอย่าง...เธอคิดไปเอง...ทู่ซี้
ความรู้สึก...ที่เกิดในใจ...นับว่าดี
แต่พอสักทีเถอะ...อย่ารักฉันอีกเลย...คนเย็นชา
***********************
คำว่ารัก...มันเจือจาง...เหลือจะเอ่ย
ด้วยไม่เคย...คิดรัก...ตัวเธอเลย
หัวใจฉัน...ด้านเฉย...และเย็นชา
ที่คอย...ดูแลอาทร
เพราะหัวใจฉัน...มันอ่อน...กับความเหว่ว้า
เห็นเธอแล้ว...ก็เลย...เวทนา
แต่เรื่องปรารถนา...รักจากเธอ...ฉันไม่มี
จึงสรุป...ได้ว่า
ทุกอย่าง...เธอคิดไปเอง...ทู่ซี้
ความรู้สึก...ที่เกิดในใจ...นับว่าดี
แต่พอสักทีเถอะ...อย่ารักฉันอีกเลย...คนเย็นชา
***********************
ขอโทษ...หากคำพูดตรง-ตรง...ทำเธอเจ็บ
แต่ฉันก็สุดจะเก็บ...ความรู้สึกไม่ดี...ต่อไปได้
เห็นเธอคิดไปเอง...ว่าฉันนั้น...คงมีใจ
จึงต้องชี้แจง...ให้แจ้งใจ...เปิดหูเปิดตา
แม้ฉันจะ...ชาเฉยต่อรัก
แต่จะให้ไสผลัก...เธอไปโดยไม่...โอบเอื้อมคว้า
ก็ผิดวิสัย...สุภาพบุรุษไปสักหน่อย...นะกานดา
เอาเป็นว่าที่ผ่านมา...ฉันขอโทษเธอ...ก็แล้วกัน
***************************
ก็ฉันมัน...เป็นโรคใจอ่อน
ขอโทษที่บั่นทอน...เธอด้วยความรู้สึก...เหลวไหล
แต่ความเย็นชาต่อรัก...มันมากเกินกว่า...จะเปิดใจ
จึงต้องถูกเธอด่า...ว่ามันช่างแสนจะไร้ค่า...ก็ถูกแล้วก็สมควร
**************************
แต่ฉันก็สุดจะเก็บ...ความรู้สึกไม่ดี...ต่อไปได้
เห็นเธอคิดไปเอง...ว่าฉันนั้น...คงมีใจ
จึงต้องชี้แจง...ให้แจ้งใจ...เปิดหูเปิดตา
แม้ฉันจะ...ชาเฉยต่อรัก
แต่จะให้ไสผลัก...เธอไปโดยไม่...โอบเอื้อมคว้า
ก็ผิดวิสัย...สุภาพบุรุษไปสักหน่อย...นะกานดา
เอาเป็นว่าที่ผ่านมา...ฉันขอโทษเธอ...ก็แล้วกัน
***************************
ก็ฉันมัน...เป็นโรคใจอ่อน
ขอโทษที่บั่นทอน...เธอด้วยความรู้สึก...เหลวไหล
แต่ความเย็นชาต่อรัก...มันมากเกินกว่า...จะเปิดใจ
จึงต้องถูกเธอด่า...ว่ามันช่างแสนจะไร้ค่า...ก็ถูกแล้วก็สมควร
**************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น