รักของเรา...สุดท้ายก็คง...เท่ากับศูนย์
ไม่อาจที่จะเพิ่มพูน...บวกลบคูณหาร...อะไรได้
เมื่อต่างคนต่างเลือก...ที่จะเป็นฝ่ายไป
ความรู้สึกใด-ใด...คงไม่หลงเหลือไว้...ให้อีกฝ่ายได้จดจำ
นิยามรัก...ของเธอ
แค่เรื่องเพ้อเจ้อ....เรื่องขำ-ขำ
นิยามรักของฉัน....ที่เคยสว่าง...ก็กลับมืดดำ
ด้วยการกระทำของเธอ...คนไม่แคร์
***********************
ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
ยังคงเดิมเสมอ...รักของเธอ...ที่ไม่เคยให้ฉัน
ทุ่มเทเท่าไหร่...เธอก็ไม่เคยสนใจ...ไยดีกัน
ไม่เคยได้...นับหนึ่งสักครั้ง...กับการได้เคียงข้างเธอ
สุดท้าย...ไม่เหลืออะไร
แม้แต่รักที่ฉันมอบให้...กับเธอ...จนฟุ้งเฟ้อ
ความรักที่เป็นศูนย์...ทำใจฉัน...ติดลบจนแทบเบลอ
ทำไมฉันต้องรักเธอ...คนที่ไม่มีแม้แต่....จะชายตามอง
*************************
สุดท้าย...ก็ต้องกลับมา...สู่จุดเดิม
มิอาจเพิ่มเติม...อะไร..ต่อไปได้
ร่องรอยความรัก..ที่ยังเหลือ...ในหัวใจ
ที่เธออาจจะไม่...แต่ของฉัน..มันยังเต็ม
ความรักที่ถูกลบ...เท่ากับศูนย์
จะบวกจะคูณ..ก็ไม่มีประโยชน์....เมื่อความเหินห่างมันยังข้นเข้ม
เธอมองความรัก...เป็นเพียงแค่เกม
เหมือนหนังสือที่อ่านหมดเล่ม...ไม่มีอะไรเติมเต็มหัวใจเธอ...เธอก็ลา
************************
เท่ากับศูนย์...จริง-จริง
ทุกสิ่ง...ที่ทุ่มให้
ครองได้เพียง...ความปวดใจ
บวกน้ำตา...พร่าไหล...นานแสนนาน
************************
ไม่อาจที่จะเพิ่มพูน...บวกลบคูณหาร...อะไรได้
เมื่อต่างคนต่างเลือก...ที่จะเป็นฝ่ายไป
ความรู้สึกใด-ใด...คงไม่หลงเหลือไว้...ให้อีกฝ่ายได้จดจำ
นิยามรัก...ของเธอ
แค่เรื่องเพ้อเจ้อ....เรื่องขำ-ขำ
นิยามรักของฉัน....ที่เคยสว่าง...ก็กลับมืดดำ
ด้วยการกระทำของเธอ...คนไม่แคร์
***********************
ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
ยังคงเดิมเสมอ...รักของเธอ...ที่ไม่เคยให้ฉัน
ทุ่มเทเท่าไหร่...เธอก็ไม่เคยสนใจ...ไยดีกัน
ไม่เคยได้...นับหนึ่งสักครั้ง...กับการได้เคียงข้างเธอ
สุดท้าย...ไม่เหลืออะไร
แม้แต่รักที่ฉันมอบให้...กับเธอ...จนฟุ้งเฟ้อ
ความรักที่เป็นศูนย์...ทำใจฉัน...ติดลบจนแทบเบลอ
ทำไมฉันต้องรักเธอ...คนที่ไม่มีแม้แต่....จะชายตามอง
*************************
สุดท้าย...ก็ต้องกลับมา...สู่จุดเดิม
มิอาจเพิ่มเติม...อะไร..ต่อไปได้
ร่องรอยความรัก..ที่ยังเหลือ...ในหัวใจ
ที่เธออาจจะไม่...แต่ของฉัน..มันยังเต็ม
ความรักที่ถูกลบ...เท่ากับศูนย์
จะบวกจะคูณ..ก็ไม่มีประโยชน์....เมื่อความเหินห่างมันยังข้นเข้ม
เธอมองความรัก...เป็นเพียงแค่เกม
เหมือนหนังสือที่อ่านหมดเล่ม...ไม่มีอะไรเติมเต็มหัวใจเธอ...เธอก็ลา
************************
เท่ากับศูนย์...จริง-จริง
ทุกสิ่ง...ที่ทุ่มให้
ครองได้เพียง...ความปวดใจ
บวกน้ำตา...พร่าไหล...นานแสนนาน
************************
ฉันคงเป็นได้...แค่หนังสือ...อ่านเล่น
ที่เธอไม่เคย...มองเห็น...ในคุณค่า
แค่หนืงสือ...อ่านเล่น...คั่นเวลา
จะด้านหน้า...เหนี่ยวรั้ง...เธออย่างไง
รักเรา...คงไม่เคย...นับหนึ่ง
คงไม่เคยซึ้ง...เพิ่มเติมจากศูนย์...เลยใช่ไหม
หนังสืออ่านเล่น...จะเพิ่มค่าอะไร...ในหัวใจของเธอได้
นอกจากคงศูนย์ไว้...ไม่อาจบวกอะไร...ได้อีกเลย
***********************
ไม่เหลืออะไร...ให้ชื่นชม
นอกจาก...มองดูรักจ่อมจม...ไปช้าช้า
อุตส่าห์คิด...ว่าวันเวลา
จะดึงจะคว้า...หัวใจรักของเธอ...กลับมาสักวัน
สุดท้าย...ก็ไม่ได้อะไร
เธอยังคงฝันใฝ่...ถึงแต่เขา...ที่เฝ้าฝัน
ทั้งที่เธอ...อยู่กับฉัน...ทั้งคืนทั้งวัน
แต่แล้วมัน...ก็เท่ากับศูนย์เท่านั้น...หัวใจเธอ
********************
เวลา...ไม่ช่วยอะไร
พยายามเท่าไร...ก็ไม่เป็นผล
เธออยู่กับฉัน...ด้วยหัวใจ...ที่ฝืนทน
ฉันอยู่กับเธอ...พร้อมความหมองหม่น...ตลอดเวลา
รักเราคง...เท่ากับศูนย์
จะพยามคูณเท่าไร...คูณอย่างไร...ก็ไร้ค่า
ความรักจากเธอ...ไม่เคยเกิด...ก่อขึ้นมา
ความรักจากฉัน...ก็เเหนื่อยล้า...หมดแรง...จะหยัดยืน
************************
สุดท้าย...ความรัก...ที่ทุ่มเท
ก็ถูกความ...ลังเล...มาฉุดรั้ง
กว่าจะนับ...หนึ่งได้...ไม่จีรัง
ต้องมาพัง...ถูกลบ...ด้วยคำคน
เธอเชื่อเขา...คนอื่น...นั้นมากกว่า
ห้วงอุรา...ดวงนี้...เธอไม่สน
เธอเปรียบฉัน...ก็แค่...คนหน้าทน
ที่หวังผล...ดึงรั้ง...เธอกลับคืน
เท่ากับศูนย์...เสียแล้ว...รักศรัทธา
อนิจจา...รักพา...ช้ำสะอื้น
ร่องรอยรัก...กรุ่นกลิ่น...ไม่ยั่งยืน
มีแต่ความ...ขมขื่น...ซิยาวนาน
*******************
ที่เธอไม่เคย...มองเห็น...ในคุณค่า
แค่หนืงสือ...อ่านเล่น...คั่นเวลา
จะด้านหน้า...เหนี่ยวรั้ง...เธออย่างไง
รักเรา...คงไม่เคย...นับหนึ่ง
คงไม่เคยซึ้ง...เพิ่มเติมจากศูนย์...เลยใช่ไหม
หนังสืออ่านเล่น...จะเพิ่มค่าอะไร...ในหัวใจของเธอได้
นอกจากคงศูนย์ไว้...ไม่อาจบวกอะไร...ได้อีกเลย
***********************
ไม่เหลืออะไร...ให้ชื่นชม
นอกจาก...มองดูรักจ่อมจม...ไปช้าช้า
อุตส่าห์คิด...ว่าวันเวลา
จะดึงจะคว้า...หัวใจรักของเธอ...กลับมาสักวัน
สุดท้าย...ก็ไม่ได้อะไร
เธอยังคงฝันใฝ่...ถึงแต่เขา...ที่เฝ้าฝัน
ทั้งที่เธอ...อยู่กับฉัน...ทั้งคืนทั้งวัน
แต่แล้วมัน...ก็เท่ากับศูนย์เท่านั้น...หัวใจเธอ
********************
เวลา...ไม่ช่วยอะไร
พยายามเท่าไร...ก็ไม่เป็นผล
เธออยู่กับฉัน...ด้วยหัวใจ...ที่ฝืนทน
ฉันอยู่กับเธอ...พร้อมความหมองหม่น...ตลอดเวลา
รักเราคง...เท่ากับศูนย์
จะพยามคูณเท่าไร...คูณอย่างไร...ก็ไร้ค่า
ความรักจากเธอ...ไม่เคยเกิด...ก่อขึ้นมา
ความรักจากฉัน...ก็เเหนื่อยล้า...หมดแรง...จะหยัดยืน
************************
สุดท้าย...ความรัก...ที่ทุ่มเท
ก็ถูกความ...ลังเล...มาฉุดรั้ง
กว่าจะนับ...หนึ่งได้...ไม่จีรัง
ต้องมาพัง...ถูกลบ...ด้วยคำคน
เธอเชื่อเขา...คนอื่น...นั้นมากกว่า
ห้วงอุรา...ดวงนี้...เธอไม่สน
เธอเปรียบฉัน...ก็แค่...คนหน้าทน
ที่หวังผล...ดึงรั้ง...เธอกลับคืน
เท่ากับศูนย์...เสียแล้ว...รักศรัทธา
อนิจจา...รักพา...ช้ำสะอื้น
ร่องรอยรัก...กรุ่นกลิ่น...ไม่ยั่งยืน
มีแต่ความ...ขมขื่น...ซิยาวนาน
*******************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น