บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ขอโทษจริงๆ

ขอโทษจริงๆ
ผู้หญิงหน้าเดิมๆ...หัวใจหยิ่ง...กลับมาหา
ยังรักเธอไม่คลาย...และจะรัก...ตลอดเวลา
ขอโทษที่ด้านหน้า...มาทำ...ให้รำคาญ

ขอโทษเธอ...อีกหน
ผู้หญิงอับจนความรัก...มาให้...เธอหักหาญ
มาหาเธอ...คนที่ไม่...เคยต้องการ
ความรักจากฉัน...คนไร้ค่า...ในสายตาเธอ
**********************
เธอรักฉัน...แต่ปล่อย...ให้ฉันไป
คิดได้ไง...ถึงทำ...กันอย่างนี้
ปล่อยฉันเจ็บ...ปวดร้าว...เศร้าฤดี
ทรมาน...สุดที่...จะบรรเทา

อย่าแกล้งพูด...ให้ความหวัง...กันเลยเธอ
ใจช้ำเจ่อ...ดวงนี้...มันไม่เขลา
ด้วยมันเข็ด...ขยาดรัก...มาแนบเนา
แค่จะมา...คอยเฝ้า...เท่านั้นเอง

***********************
ขอโทษจริง-จริง...
ที่ไม่อาจละทิ้ง...หัวใจรัก...ที่มีต่อเธอได้
รู้ว่าหน้าด้าน...แต่ไม่อาจตัดใจ
ไม่ขอให้เธออภัย...ให้แก่กัน

ขอโทษ...เธออีกหน
ที่ไม่อาจอดทน...อาการดื้อรั้น
ของหัวใจ...ที่หมายจะผูกพัน
เพราะว่าฉัน...มันรักใคร...แล้วรักจริง

************************
คิดจักขอ...ทานรัก...จากใจฉัน
มิอาจปัน...ให้ไป...ได้ดอกหนา
ด้วยใจฉัน...มั่นรัก...และตรึงตรา
เพียงหนึ่งคน...มีค่า...หาใช่เธอ

มิอาจให้...รักไป...เป็นทานตอบ
ด้วยไม่ชอบ...ไม่รัก...แม้ยามเผลอ
จงเลือนฉัน...เลิกฝัน...เลิกละเมอ
อย่าหมายใจ...ใฝ่เพ้อ...ให้ช้ำทรวง
************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น