ก่อนจากลา...
ขอหน่อยเถอะหนา...จงฟังฉัน
รักห่วงกังวล...เหตุผล...มากมายร้อยพัน
ไม่เคยเลยสักวัน...ที่มัน...จะเลือนหายไป
ก่อนจากลา...
ขอหยดน้ำตา...สักหยด...ได้ไหม
อย่างน้อย...พอได้ซึ้ง...แก่หัวใจ
ว่าเธอยัง...มีเยื่อใย...ในอุรา
************************
ก่อนจากลา...
ของมองหน้า...ที่รัก...อีกสักครั้ง
ก่อนจะไม่...ได้พบ...ซึ่งชีวัง
ด้วยหันหลัง...จากลา...แม้อาลัย
ก่อนจากลา...
ขอฟังเสียง...ครวญหา...หน่อยได้ไหม
ว่าเธอเคย...รักฉัน...แม้ครึ่งใจ
แม้หลอกลวง...มอบให้...ก็ยินดี
**********************
ในเงาจันทร์...เราสอง...เคยเคียงข้าง
บัดนี้ห่าง...ลาร้าง...จำต้องหนี
ก่อนจากกัน...พี่นั้น...ขวัญชีวี
บอกว่ารัก...น้องนี้...มิเสื่อมคลาย
ต้องจากกัน...ทั้งที่...ใจยังรัก
น้อยใจนัก...ฟ้าสวรรค์...สั่งให้พ่าย
มิอาจครอง...เคียงข้าง...ต้องวางวาย
ด้วยพระพรหม...ท่านหมาย...ให้จากจร
************************
ไฉนกล่าว...ถ้อยคำ...แสนเชือดเฉือน
ประหนึ่งเหมือน...หัวใจ...น้องรานร้าว
กล่าวหาพี่...ทำเจ็บ...น้ำตาพราว
โอ้แม่สาว...แก้มใส...ใครบัญชา
พี่รักน้อง...ห่วงน้อง...เป็นที่สุด
ใครไหนกัน...จะยุด...เสน่หา
รักเผื่อเลือก...ตอนไหน...เล่ากานดา
เรื่องมุสา...ไม่เคย...เกิดกับใจ
พี่รักน้อง...ด้วยใจ...ที่ใสซื่อ
ไฉนเล่า...ปล่อยมือ...แล้วผลักไส
ฤาว่าเจ้า...หมดรัก...หมดเยื่อใย
จึงกล่าวอ้าง...ถางใจ...ให้แหลกราญ
*************************
ตีสองหน้างั้นเหรอ...
สุดท้ายใจเธอ...ก็ไม่เคยรู้สึก...ถึงใจฉัน
เยื่อใยรัก...เธอตัดขาด...ไม่เว้นวัน
คนจาบัลย์...คือฉัน...เฝ้าต่อใย
รักเธอเป็นกอบ...ตอบคืนมา
เพียงถ้อยคำ...กล่าวว่า...จนสิ้นไร้
หมดแรงยืน...แข็งขืน...ฝืนหัวใจ
ให้เธอเหยียบ...ต่อไป...จึงจากลา
คนแปลกหน้า...ฉันเป็น...มานมนาน
ด้วยความหวาน...จากเธอ...มันหลบหน้า
หาไม่เจอ...นานแล้ว...ที่ผ่านมา
ฉันเจ็บปวด...จนสา...ด้วยมือเธอ
*************************
ไม่ผิด...สุนัข...จิ้งจอก
ผิดหวัง...ช้ำชอก...ก็โวยใหญ่
หวังองุ่น...หวาน-หวาน...แต่ว่าไกล
เกินจะเอื้อม...เด็ดได้...จึงกล่าวพาล
ว่าว่ะเว้ย...เจ้าองุ่น...ที่แสนเปรี้ยว
ข้าไม่เหลียว...แลเจ้า...อย่าสงสาร
ข้าจิ้งจอก...สุนัข...ไม่ต้องการ
จะลองทาน...ตัวเจ้า...อย่าหลงไป
เมื่อไม่ได้...หัวใจ...ที่ต้องการ
เธอก็พาล...จะตบ...จะขับไล่
หาว่าหน้า...หนากว่ามือ...คิดได้ไง
ช่างไม่ผิด...อะไร...จิ้งจอกพาล
***********************
ก่อนจากลา...
ช่วยหันมา...ฟังหน่อย...ถ้อยน้ำเสียง
มิได้หมาย...ให้ใจ...เธอโอนเอียง
ขอแค่เมียง...มาบ้าง...ก่อนจากไกล
ฉันรักเธอ...ด้วยใจ...ที่ใสซื่อ
มิเคยขึง...ดึงดื้อ...ห้ามรักได้
รักเธอมาก...ที่สุด...ของหัวใจ
มิมีใคร...เทียมเท่า...เฝ้าแต่ปอง
รู้ว่ารัก...ข้างเดียว...ย่อมเหี่ยวแห้ง
ดั่งหิ้งห้อย...ด้อยแสง...จะแลจ้อง
สมควรแล้ว...ต้องร้าง...ดั่งครรลอง
เท่านี้แหละ...ที่ใจร้อง...อยากบอกเธอ
***************************
ก่อนจากลา...
ขอพบหน้า...ฝากคำ...กันสักครั้ง
ออกมาพบ...กันหน่อย...อย่าคิดชัง
มินานจะ...หันหลัง...โบกมือลา
โอ้เธอเอ๋ย...
ไฉนเลย...ถึงคิด...แต่หลบหน้า
ไม่ออกมา...ให้พบ...ให้สบตา
ไม่ให้ได้...เอ่ยลา...เลยหรือไร
ก่อนจากลา...
คนด้านหน้า...มันขอ...หน่อยได้ไหม
ขอได้กอด...ก่อนลา...ก่อนจากไกล
เพื่อเก็บรอย...อุ่นไอ...ยามไร้เธอ
************************
ก่อนจากลา...
ขอมองหน้า...เพียงครั้ง...ย้ำเฉลย
ถ้อยความตัด...หักร้าง...ให้ห่างเลย
ขอได้เอ่ย...ว่ารัก...แม้เธอชัง
ก่อนจากลา...
ขอน้ำตา...สักหยด...ให้สักครั้ง
คนที่รัก...เธอสุด...ชีพชีวัง
ให้สมหวัง...สักครั้ง...ก่อนจากลา
*************************
ก่อนจากลา...
ขอน้ำตา...สักหยด...จะได้ไหม
พอได้อิ่ม...ได้ชื่น...ในหัวใจ
ว่าเธอเคย...หลั่งให้...อาลัยกัน
ก่อนจากลา...
สิ้นสังขาร์...ดับทุกข์...ไม่มีฉัน
ขอเพียงหยด...น้ำตา...ว่าจาบัลย์
แม้จะสั้น...ยิ่งนัก...ที่ได้ครอง
*************************
ก่อนจะลา...
ขอหยดหนึ่ง...น้ำตา...จะได้ไหม
ขอได้เห็น...ความโศก...จากฤทัย
ว่าอาลัย...ฉันบ้าง...ให้ได้ยล
ก่อนจากลา...
ขออ้อมกอด...หน่อยหนา...เถิดสักหน
ว่าเธอพร้อม...ยอมกอด...ผู้ทุกข์ทน
ก่อนจะด้น...หันหลัง...ดังต้องการ
********************
ฝากจันทร์...ฝากแสงดาว
อย่าร้าว...ใจดวงนี้
ขอทุกข์...เท่าทวี
จงมี...เถิดชาติเดียว
ชาติใหม่...ขอได้ครอง
ไม่ต้อง...ทนแห้งเหี่ยว
ได้รัก...ได้กลมเกลียว
แน่นเหนียว...ตราบสิ้นลม
*************************
ขอหน่อยเถอะหนา...จงฟังฉัน
รักห่วงกังวล...เหตุผล...มากมายร้อยพัน
ไม่เคยเลยสักวัน...ที่มัน...จะเลือนหายไป
ก่อนจากลา...
ขอหยดน้ำตา...สักหยด...ได้ไหม
อย่างน้อย...พอได้ซึ้ง...แก่หัวใจ
ว่าเธอยัง...มีเยื่อใย...ในอุรา
************************
ก่อนจากลา...
ของมองหน้า...ที่รัก...อีกสักครั้ง
ก่อนจะไม่...ได้พบ...ซึ่งชีวัง
ด้วยหันหลัง...จากลา...แม้อาลัย
ก่อนจากลา...
ขอฟังเสียง...ครวญหา...หน่อยได้ไหม
ว่าเธอเคย...รักฉัน...แม้ครึ่งใจ
แม้หลอกลวง...มอบให้...ก็ยินดี
**********************
ในเงาจันทร์...เราสอง...เคยเคียงข้าง
บัดนี้ห่าง...ลาร้าง...จำต้องหนี
ก่อนจากกัน...พี่นั้น...ขวัญชีวี
บอกว่ารัก...น้องนี้...มิเสื่อมคลาย
ต้องจากกัน...ทั้งที่...ใจยังรัก
น้อยใจนัก...ฟ้าสวรรค์...สั่งให้พ่าย
มิอาจครอง...เคียงข้าง...ต้องวางวาย
ด้วยพระพรหม...ท่านหมาย...ให้จากจร
************************
ไฉนกล่าว...ถ้อยคำ...แสนเชือดเฉือน
ประหนึ่งเหมือน...หัวใจ...น้องรานร้าว
กล่าวหาพี่...ทำเจ็บ...น้ำตาพราว
โอ้แม่สาว...แก้มใส...ใครบัญชา
พี่รักน้อง...ห่วงน้อง...เป็นที่สุด
ใครไหนกัน...จะยุด...เสน่หา
รักเผื่อเลือก...ตอนไหน...เล่ากานดา
เรื่องมุสา...ไม่เคย...เกิดกับใจ
พี่รักน้อง...ด้วยใจ...ที่ใสซื่อ
ไฉนเล่า...ปล่อยมือ...แล้วผลักไส
ฤาว่าเจ้า...หมดรัก...หมดเยื่อใย
จึงกล่าวอ้าง...ถางใจ...ให้แหลกราญ
*************************
ตีสองหน้างั้นเหรอ...
สุดท้ายใจเธอ...ก็ไม่เคยรู้สึก...ถึงใจฉัน
เยื่อใยรัก...เธอตัดขาด...ไม่เว้นวัน
คนจาบัลย์...คือฉัน...เฝ้าต่อใย
รักเธอเป็นกอบ...ตอบคืนมา
เพียงถ้อยคำ...กล่าวว่า...จนสิ้นไร้
หมดแรงยืน...แข็งขืน...ฝืนหัวใจ
ให้เธอเหยียบ...ต่อไป...จึงจากลา
คนแปลกหน้า...ฉันเป็น...มานมนาน
ด้วยความหวาน...จากเธอ...มันหลบหน้า
หาไม่เจอ...นานแล้ว...ที่ผ่านมา
ฉันเจ็บปวด...จนสา...ด้วยมือเธอ
*************************
ไม่ผิด...สุนัข...จิ้งจอก
ผิดหวัง...ช้ำชอก...ก็โวยใหญ่
หวังองุ่น...หวาน-หวาน...แต่ว่าไกล
เกินจะเอื้อม...เด็ดได้...จึงกล่าวพาล
ว่าว่ะเว้ย...เจ้าองุ่น...ที่แสนเปรี้ยว
ข้าไม่เหลียว...แลเจ้า...อย่าสงสาร
ข้าจิ้งจอก...สุนัข...ไม่ต้องการ
จะลองทาน...ตัวเจ้า...อย่าหลงไป
เมื่อไม่ได้...หัวใจ...ที่ต้องการ
เธอก็พาล...จะตบ...จะขับไล่
หาว่าหน้า...หนากว่ามือ...คิดได้ไง
ช่างไม่ผิด...อะไร...จิ้งจอกพาล
***********************
ก่อนจากลา...
ช่วยหันมา...ฟังหน่อย...ถ้อยน้ำเสียง
มิได้หมาย...ให้ใจ...เธอโอนเอียง
ขอแค่เมียง...มาบ้าง...ก่อนจากไกล
ฉันรักเธอ...ด้วยใจ...ที่ใสซื่อ
มิเคยขึง...ดึงดื้อ...ห้ามรักได้
รักเธอมาก...ที่สุด...ของหัวใจ
มิมีใคร...เทียมเท่า...เฝ้าแต่ปอง
รู้ว่ารัก...ข้างเดียว...ย่อมเหี่ยวแห้ง
ดั่งหิ้งห้อย...ด้อยแสง...จะแลจ้อง
สมควรแล้ว...ต้องร้าง...ดั่งครรลอง
เท่านี้แหละ...ที่ใจร้อง...อยากบอกเธอ
***************************
ก่อนจากลา...
ขอพบหน้า...ฝากคำ...กันสักครั้ง
ออกมาพบ...กันหน่อย...อย่าคิดชัง
มินานจะ...หันหลัง...โบกมือลา
โอ้เธอเอ๋ย...
ไฉนเลย...ถึงคิด...แต่หลบหน้า
ไม่ออกมา...ให้พบ...ให้สบตา
ไม่ให้ได้...เอ่ยลา...เลยหรือไร
ก่อนจากลา...
คนด้านหน้า...มันขอ...หน่อยได้ไหม
ขอได้กอด...ก่อนลา...ก่อนจากไกล
เพื่อเก็บรอย...อุ่นไอ...ยามไร้เธอ
************************
ก่อนจากลา...
ขอมองหน้า...เพียงครั้ง...ย้ำเฉลย
ถ้อยความตัด...หักร้าง...ให้ห่างเลย
ขอได้เอ่ย...ว่ารัก...แม้เธอชัง
ก่อนจากลา...
ขอน้ำตา...สักหยด...ให้สักครั้ง
คนที่รัก...เธอสุด...ชีพชีวัง
ให้สมหวัง...สักครั้ง...ก่อนจากลา
*************************
ก่อนจากลา...
ขอน้ำตา...สักหยด...จะได้ไหม
พอได้อิ่ม...ได้ชื่น...ในหัวใจ
ว่าเธอเคย...หลั่งให้...อาลัยกัน
ก่อนจากลา...
สิ้นสังขาร์...ดับทุกข์...ไม่มีฉัน
ขอเพียงหยด...น้ำตา...ว่าจาบัลย์
แม้จะสั้น...ยิ่งนัก...ที่ได้ครอง
*************************
ก่อนจะลา...
ขอหยดหนึ่ง...น้ำตา...จะได้ไหม
ขอได้เห็น...ความโศก...จากฤทัย
ว่าอาลัย...ฉันบ้าง...ให้ได้ยล
ก่อนจากลา...
ขออ้อมกอด...หน่อยหนา...เถิดสักหน
ว่าเธอพร้อม...ยอมกอด...ผู้ทุกข์ทน
ก่อนจะด้น...หันหลัง...ดังต้องการ
********************
ก่อนจากลา...
ขอถ้อยคำ...ห่วงหา...หน่อยได้ไหม
ให้ฉันผู้...อาภัพ...ได้ชื่นใจ
แม้มิใช่...จากใจ...ขอรับฟัง
ก่อนจากลา...
ขอความรัก...เมตตา...เธอสักครั้ง
ช่วยพยุง...หัวใจ...คนพ่ายพัง
ให้ยืนยั่ง...สักครั้ง...ก่อนจากลา
**********************
ขอถ้อยคำ...ห่วงหา...หน่อยได้ไหม
ให้ฉันผู้...อาภัพ...ได้ชื่นใจ
แม้มิใช่...จากใจ...ขอรับฟัง
ก่อนจากลา...
ขอความรัก...เมตตา...เธอสักครั้ง
ช่วยพยุง...หัวใจ...คนพ่ายพัง
ให้ยืนยั่ง...สักครั้ง...ก่อนจากลา
**********************
ขอกล่าวย้ำ...ก่อนจาก...ให้ได้รู้
ที่เราสอง...เคยคู่...เมื่อก่อนนั้น
แค่ละคร...ฉากหนึ่ง...ไร้สำคัญ
ก็เท่านั้น...คำตอบ...ก่อนจากลา
*********************
ขอบใจ...ที่ไกลจาก
หยุดปาก...คำพร่ำรัก
ขอให้...เธอตระหนัก
ว่าเคย...ผลักรักใคร
ก่อนจาก...ขอฝากคำ
จงจำ...จดเอาไว้
ว่าฉัน...เลวอย่างไร
หัวใจ...จงเจ็บจำ
**********************
ที่เราสอง...เคยคู่...เมื่อก่อนนั้น
แค่ละคร...ฉากหนึ่ง...ไร้สำคัญ
ก็เท่านั้น...คำตอบ...ก่อนจากลา
*********************
ขอบใจ...ที่ไกลจาก
หยุดปาก...คำพร่ำรัก
ขอให้...เธอตระหนัก
ว่าเคย...ผลักรักใคร
ก่อนจาก...ขอฝากคำ
จงจำ...จดเอาไว้
ว่าฉัน...เลวอย่างไร
หัวใจ...จงเจ็บจำ
**********************
ก่อนจากลา...
ขอเพียงสื่อ...ภาษา...อีกสักครั้ง
ด้วยแววตา...แสนรัก...แม้เธอชัง
ขอได้บอก...อีกครั้ง...ก่อนจากลา
*******************
ขอเพียงสื่อ...ภาษา...อีกสักครั้ง
ด้วยแววตา...แสนรัก...แม้เธอชัง
ขอได้บอก...อีกครั้ง...ก่อนจากลา
*******************
ก่อนจากลา...
ขอมองหน้า...ของเธอ...อีกสักครั้ง
ขออ้อมกอด...หลอกหลวง...เป็นกำลัง
ให้คนแพ้...พ่ายพัง...ก่อนจากลา
********************
ก่อนจากลา...
เก็บน้ำตา...พี่ไว้...อย่าโศกศัลย์
เลือนน้องจาก...หัวใจ...ที่จาบัลย์
เดินตามฝัน...ของพี่...เถิดน้องลา
************************
จะจำ...ต่อไปไย
ฤทัย...จะโหยหา
แต่รัก...ที่จากลา
เหว่ว้า...เป็นอาจิณ
*********************
รักแล้ว...ครองน้ำตา
ชีวา...มีแต่ช้ำ
จะเจ็บ...จะจดจำ
ตอกย้ำ...เพื่ออะไร
เลือนฉัน...จากใจเสีย
แค่เนี่ย...ทำได้ไหม
เมื่อฉัน...จากเธอไป
อย่าได้...จดจำกัน
************************
คงต้อง...บอกลากัน
จบฝัน...สวรรค์เคลื่อน
ดุจดาว...ต้องร้างเดือน
ย้ำเตือน...สู่หัวใจ
ก่อนจาก...ขอฝากคำ
จงจำ...จดเอาไว้
แม้ตัว...จะจากไกล
แต่ใจ...เราใกล้กัน
*************************
ขอโทษ...ที่บอกลา
เร่งน้ำตา..ให้หวลไห้
ขอโทษ...ที่เย็นชาเกินไป
เธอล่ะรู้ไหม...ฉันก็เจ็บ...ไม่แพ้เธอ
**********************
ขื่นขม...ซ้ำขมขื่น
สะอื้น...พร้อมยื่นให้
จารึก...จากหัวใจ
ก่อนไกล...ไม่อาจเจอ
จากมา...ใช่รักหมด
ใช่คด...รักเคยเพ้อ
เป็นเพราะ...ฉันกับเธอ
ต้องเก้อ...เพราะไม่ควร
ก่อนจาก...ขอฝากใจ
ให้ไว้...แม้ไม่หวล
โปรดเถิด...โปรดทบทวน
รีบด่วน...เลือนฉันไป
*************************
ฝืนตัด...สลัดรัก
ฝืนหัก...รักเคยให้
เมื่อเห็น..เธอปวดใจ
ฤทัย...จึงอ่อนลง
เดือนดาว...สกาวฟ้า
นภา...เคยใหลหลง
เพียงฝัน...มิอาจคง
รักยง...มิอาจมี
แม้ไกล...ใจยังรัก
แม้ผลัก...รักไม่หนี
สุดครอง...ร่วมชีวี
จำพลี...รักตัดเธอ
**********************
โชดดี...นะที่รัก
ควรพัก...รักห่างเหิน
หยุดทาง...ทุกข์ดำำเนิน
จงเพลิน...ความสุขใจ
เกลียดพี่...ให้สมค่า
เถิดหนา...อย่าร่ำไห้
เปิดตา...เปิดฤทัย
ตัดใย...เคยให้กัน
**********************
หมดเวลา...นานแล้ว...ไยไม่รู้
ครองอดสู...นานแล้ว...ไยทำนิ่ง
ควรลากัน...นานแล้ว...คือเรื่องจริง
สมควรทิ้ง...ความฝัน...ที่เลื่อนลอย
จะโศกา...ร่ำไห้...ไยกันเล่า
จะหวงแหน...รักเก่า...เฝ้าละห้อย
เกิดผลดี...ตรงไหน...ใจที่คอย
นอกจากเจ็บ...ซ้ำรอย...ตรงแผลเดิม
**************************
ขอมองหน้า...ของเธอ...อีกสักครั้ง
ขออ้อมกอด...หลอกหลวง...เป็นกำลัง
ให้คนแพ้...พ่ายพัง...ก่อนจากลา
********************
ก่อนจากลา...
เก็บน้ำตา...พี่ไว้...อย่าโศกศัลย์
เลือนน้องจาก...หัวใจ...ที่จาบัลย์
เดินตามฝัน...ของพี่...เถิดน้องลา
************************
จะจำ...ต่อไปไย
ฤทัย...จะโหยหา
แต่รัก...ที่จากลา
เหว่ว้า...เป็นอาจิณ
*********************
รักแล้ว...ครองน้ำตา
ชีวา...มีแต่ช้ำ
จะเจ็บ...จะจดจำ
ตอกย้ำ...เพื่ออะไร
เลือนฉัน...จากใจเสีย
แค่เนี่ย...ทำได้ไหม
เมื่อฉัน...จากเธอไป
อย่าได้...จดจำกัน
************************
คงต้อง...บอกลากัน
จบฝัน...สวรรค์เคลื่อน
ดุจดาว...ต้องร้างเดือน
ย้ำเตือน...สู่หัวใจ
ก่อนจาก...ขอฝากคำ
จงจำ...จดเอาไว้
แม้ตัว...จะจากไกล
แต่ใจ...เราใกล้กัน
*************************
ขอโทษ...ที่บอกลา
เร่งน้ำตา..ให้หวลไห้
ขอโทษ...ที่เย็นชาเกินไป
เธอล่ะรู้ไหม...ฉันก็เจ็บ...ไม่แพ้เธอ
**********************
ขื่นขม...ซ้ำขมขื่น
สะอื้น...พร้อมยื่นให้
จารึก...จากหัวใจ
ก่อนไกล...ไม่อาจเจอ
จากมา...ใช่รักหมด
ใช่คด...รักเคยเพ้อ
เป็นเพราะ...ฉันกับเธอ
ต้องเก้อ...เพราะไม่ควร
ก่อนจาก...ขอฝากใจ
ให้ไว้...แม้ไม่หวล
โปรดเถิด...โปรดทบทวน
รีบด่วน...เลือนฉันไป
*************************
ฝืนตัด...สลัดรัก
ฝืนหัก...รักเคยให้
เมื่อเห็น..เธอปวดใจ
ฤทัย...จึงอ่อนลง
เดือนดาว...สกาวฟ้า
นภา...เคยใหลหลง
เพียงฝัน...มิอาจคง
รักยง...มิอาจมี
แม้ไกล...ใจยังรัก
แม้ผลัก...รักไม่หนี
สุดครอง...ร่วมชีวี
จำพลี...รักตัดเธอ
**********************
โชดดี...นะที่รัก
ควรพัก...รักห่างเหิน
หยุดทาง...ทุกข์ดำำเนิน
จงเพลิน...ความสุขใจ
เกลียดพี่...ให้สมค่า
เถิดหนา...อย่าร่ำไห้
เปิดตา...เปิดฤทัย
ตัดใย...เคยให้กัน
**********************
หมดเวลา...นานแล้ว...ไยไม่รู้
ครองอดสู...นานแล้ว...ไยทำนิ่ง
ควรลากัน...นานแล้ว...คือเรื่องจริง
สมควรทิ้ง...ความฝัน...ที่เลื่อนลอย
จะโศกา...ร่ำไห้...ไยกันเล่า
จะหวงแหน...รักเก่า...เฝ้าละห้อย
เกิดผลดี...ตรงไหน...ใจที่คอย
นอกจากเจ็บ...ซ้ำรอย...ตรงแผลเดิม
**************************
อย่าร้าว...ใจดวงนี้
ขอทุกข์...เท่าทวี
จงมี...เถิดชาติเดียว
ชาติใหม่...ขอได้ครอง
ไม่ต้อง...ทนแห้งเหี่ยว
ได้รัก...ได้กลมเกลียว
แน่นเหนียว...ตราบสิ้นลม
*************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น