บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

บอกฉันที

บอกฉันที
ว่าฉันมี...ค่าแค่ไหน
เป็นของตาย...ที่ไร้ค่าทางใจ
ที่เธอจะทำ...อะไรก็ได้...กับตัวมัน

บอกฉันหน่อย
ว่าเธอรักฉัน...ไม่น้อย..ยังรักมั่น
ยังรักเสมอ...ไม่เคยเมินกัน
ไม่ใช่ของตาย...อย่างที่ฉัน..กล่าวหาเธอ
******************************************
บอกฉันที...
ว่าฉันมี..คุณค่า...แค่ไหน
บอกฉัน...สักครั้ง...ให้เข้าใจ
ว่าสมควรอยู่ต่อไป...หรือตัดใจ...ลาสักที

บอกฉันหน่อย...
ที่ปล่อยให้...ฉันคอย...อยู่อย่างนี้
เธอรักฉันจริง...จากฤดี
หรือมีฉันไว้...เป็นตัวเลือก...ยามเธอตรม
**************************************
บอกฉันที...
ฉันหมดค่า...เพียงนี้...หรือไฉน
ตั้งแต่เธอ...พบเขา...ก็เปลี่ยนไป
ฉันควรทำ่...เช่นไร...วานบอกกัน

บอกฉันที...
อาการเลี่ยง...หลีกหนี...ในครั้งนั้น
เธอตั้งใจ...เมินหนี...เมินสัมพันธ์
หรือแค่หยอก....เอินให้หวั่น...บอกฉันที
**************************************
บอกฉันที...
เหตุใดคนดี...ต้องหนีหน้า
หรือว่าเบื่อกันแล้ว...เอือมระอา
จึงเสาะหา...รักใหม่...มาแทนใจ

บอกฉันที...
ฉันทำตัวไม่ดี...ที่ตรงไหน
หรือเป็นเธอ...ที่หัวใจ...นั้นเปลี่ยนไป
จึงหาทาง...ร้างไกล...บอกฉันที
**************************************
บอกฉันที...
ฉันไม่ดี...ฉันผิด...ที่ตรงไหน
จึงกล่าวหา...ใส่ความ...กันร่ำไป
ว่าฉันไร้...สิทธิ์เคียง...ข้างกับเธอ

บอกฉันหน่อย...
ฉันใจถ่อย...ต่ำช้า...อย่างนั้นเหรอ
จึงเหยียดหยาม...ทรามสิ้น...เมื่อแรกเจอ
ขอเหตุผล...หน่อยเออ...ผิดเรื่องใด
***************************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น