บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ขอบคุณ..เยื่อใย..ที่ให้..ในวันช้ำ

ตอนนี้...ฉันช้ำหนัก
ขอพิงพัก...หน่อยได้ไหม
ตอนนี้...หมดกำลังใจ
ขอซบไหล่...หน่อยนะเธอ

ขอฟัง...คำปลอบโยน
เพื่อผ่อนโอน...ใจช้ำเจ่อ

ตอนนี้...ใจฉันเก้อ
น้ำตาก้อเอ่อ...จนล้น...สุดกลั้นมัน

ขอบคุณ...นะไหล่นี้
ขอบคุณ...ไมตรี...ที่เธอดีกับฉัน
ขอบคุณ...ที่ไม่...เคยทิ้งกัน
ขอบคุณ...สวรรค์...ที่เธอยังมีเยื่อใย
*******************************
อุ่นจังอุ่นใจ
ตอนไม่เหลือใคร...มีเธอเคียงข้าง
ขอบใจนะ...ที่ไม่ละเลยฉัน...คนข้างทาง
ยามรัก...โรยร้าง...มีเธอปลอบใจ

เยื่อใยครั้งนี้
เป็นสิ่งดี...ที่สุด...รู้บ้างไหม
เหมือนฉัน...ที่กำลังจมน้ำ...จวนขาดใจ
มีเธอยื่นขอนไม้...ให้เกาะ...รอดชีวี
****************************
ขอบคุณ...จริงจริง...คนดี
ไหล่นี้...เมื่อยาม...อ่อนล้า
คำปลอบ...ประโลม...เรื่อยมา
คุณค่า...มากมาย...เหลือใจ

ขอบคุณ...นะเธอ...ขอบคุณ
ไออุ่น...ที่หนุน...นำให้
อ้อมกอด...ที่แสน...อุ่นไอ
จะจด...จำไว้...ไม่ลืม
***************************
ขอบคุณ...นะคนดี
หากไม่มี...เธอคนนี้...ฉันคงหมองเหม่อ
ด้วยถูกรัก...ทำร้าย...จนแทบเบลอ
ขอบคุณนะเออ...ที่เธอ...คอยปลอบใจ

ขอบใจ...มาก-มาก
ที่ยอมลำบาก...เสียเวลาสร้างฉัน...ขึ้นมาใหม่
ให้ก้าวเดิน...เผชิญช้ำ...ได้โดยไว
แม้ดวงใจ...เริ่มเผลอรัก...เธอแล้วซี
**************************
มีเธอ...เคียงข้าง
ยามอ้างว้าง...หัวใจอ่อนล้า
ไมตรี...ที่เธอ...ให้มา
คอยเช็ดน้ำตา...ให้หมด...จากหัวใจ

ขอบคุณ...พร้อมไกลห่าง
ไม่อยากให้...ระยะทาง...ที่เราใกล้
ทำฉัน...ให้หลง...คิดไป
ว่าเธอคือรักใหม่...เพราะฉันไม่...อยากให้เป็น
*************************


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น