ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
ยังคงปรารถนา...เพียงเธอเสมอ
ยังเฝ้ารักเฝ้ารอ...วันที่จะได้เจอ
รอวันพบเธอ...ไม่เผลอ...คิดเลือนลา
แม้ลมหายใจ...สิ้นสุดในวันนี้
ความรักยังมากมี...เพียงแต่เธอ...ที่ปรารถนา
แม้ไม่อาจจะฝืน...ขืนร่างกาย...รั้งดวงวิญญา
ภายใต้ร่างกายที่หลับตา...ยังมีเธออยู่เต็มฟ้า...ในห้วงฝันของคนคอย
***************************
เธอกลับ...มาแล้ว
ไม่แว่ว...เสียงฉัน...หรือไรหนา
ฉันอยู่ตรงนี้...ไยไม่มองมา
ความรักจากอุรา...แห่งฉัน...ยังอยู่เต็มหัวใจ
เธอเห็นฉัน...หรือเปล่า
หัวใจดวงเก่า...ที่เฝ้าร่ำไห้
ดวงตาที่เปียกชุ่ม...ไปด้วย...น้ำตาอาลัย
เธอหลั่งมาให้ใคร...กันเล่าอนิจจา
ฉันอยู่...ตรงนี้ไง
ทำไมเธอ...ไม่เอื้อมมือคว้า
กอดเพียงรูป...สองเรา...ก่อนไกลตา
หรือเธอไม่ปรารถนา...ฉันอีกแล้ว...บอกฉันที
ในกระจก...มีภาพเธอ
แต่กลับไม่เจอ...ภาพของฉันทั้งๆที่...ยืนอยู่ตรงนี้
ฉันตายไปแล้วงั้นหรือ...ทั้งที่ทนรอเธอ...มานานหลายปี
กลับไม่เหลือสักวินาที...ให้ฉันได้กอดเธออีกครั้ง...เลยหรือไร
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
แต่ฉันห้ามชีวา...ของฉันไม่ได้...เธอได้ยินไหม
ฉันตายไป...ทั้งๆที่รอเธอ...จนสิ้นลมหายใจ
เพื่ออยู่ดูเธอร่ำไห้....เจียนจะขาดใจ...ในวันที่สายเกินไป...ด้วยน้ำตา
****************************
แม้ฉัน...ไม่อาจ...ลืมตา
อย่างที่เธอ...ปรารถนา...ที่จะเห็น
แม้ฉัน...ต้องมา...มีอันเป็น
แต่มันไม่ใช่ประเด็น...ให้เธอต้องทนทรมา
ฉันยัง...อยู่ตรงนี้
ข้างเธอคนดี...ที่กำลังโหยหา
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
ยังคงโอบคว้า...เคียงข้างเธอ...ตลอดไป
*******************
เื้อื้อมมือ...เช็ดน้ำตา
ของเธอที่หลั่งมา...อย่างโหยไห้
ข้างกายฉัน...ที่ไม่มี...ลมหายใจ
ด้วยความอาลัย...ในวันที่...สายเกินกาล
ตอนอยู่...ไม่เคย...จะแคร์
มีข้อแม้...มากพอ...จะหักหาญ
หัวใจของฉัน...ให้ร้าวราน
ทนทรมาน...ด้วยการ...ยื้อแย่งเธอ
ฉันตาย...ไปแล้ว
จะมาวอนแว่ว...ต่อรอง...ยื่นข้อเสนอ
ก็ไม่มากพอ...ที่จะยื้อชีวิต...เพื่อหมายเจอ
ฉันได้อีกแล้วเออ...อย่าฟูมฟาย
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
จนกระทั่งรู้ว่า...รักของฉัน...ไร้ความหมาย
เธอแวดล้อม...ไปด้วยคนมอบรัก...อยู่มากมาย
ฉันจะอยู่หรือตาย...ก็คงจะไม่มีความหมาย...สำหรับเธอ
************************
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
แม้กายอ่อนล้า...แน่นิ่ง...อย่างที่เห็น
ความรักจากฉัน...ยังคงอยู่...ทุกเช้าเย็น
จะไม่มี...อันเป็น...เช่นร่างกาย
แม้รู้ว่าเธอ...จะไม่กลับมา
แต่ฉันไม่มีปัญญา...จะลืมเธอได้...ดั่งใจหมาย
เพราะความรักแห่งฉัน...ยังคงอยู่...อย่างมากมาย
ไม่มีวันสูญสลายหายไป...ได้อย่างชีิวิตของฉัน...ที่ปลิดปลง
************************
โชคชะตา...
นำพาเธอ...มาพบฉัน
โชคชะตา...อีกเช่นกัน
ผลักดันให้ฉัน...สูญเสียเธอ
************************
กลับมาได้ไหม...
กลับมา...สานหัวใจ...เยื่อใยนี้
กลับมา...อีกครั้ง...ได้ไหมคนดี
กลับมา...มีชีวิตอีกครั้ง...ให้ฉันได้เจรจา
ว่ารัก...เธอที่สุด
แม่ไม่ใช่เทพบุตร...เลิศเลอ...ที่เธอปรารถนา
เป็นเพียงผู้ชาย...ที่ทำร้ายหัวใจ...เธอเรื่อยมา
หากวันนี้เธอลืมตา...ฉันจะบอกเธอว่า...รักเธอมากเพียงใด
************************
สายไปแล้ว...ใช่ไหม
ที่จะดึงดวงใจ...ที่ฉันโหยหา
กลับมาสู่ร่าง...ของเธออีกครา
ดั่งที่ฉันปรารถนา...คงสายไป
เสียดายเวลา...
ที่ฉันหลงบ้า...เหลวไหล
รู้สึกตัว...ว่ารักเธอ...มากเพียงใด
เมื่อวันที่ฉันเสียเธอไป...อย่างไม่มีวัน...จะกลับมา
**********************
รอคอย...
หัวใจ...ดวงน้อย...ใกล้จะล้า
ความรัก...กำลัง...หรี่ตา
ร่างกาย...เฉื่อยช้า...ลงทุกที
ทั้งรู้...
เธอไม่เคย...แลดู...ฉันคนนี้
ต่อให้ผ่าน...ไปอีก...กี่นาที
ก็ไม่มี...วันพบ...เธออีกครา
ลาก่อน...
เมื่อความรัก...ถูกทอน...ไม่เหลือค่า
หลังจากที่...ฉันตาย...วายชีวา
ยังคงมี...สองตา...แห่งรักรอ
*********************
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
ยังปรารถนา...รอวันเคียงใกล้
แม้รู้ว่า...ยังไงยังไง
ก็คงจะไม่มีใคร...เคียงใกล้...แต่ยังตั้งตา
รอเธอเสมอ...
ทั้งๆที่เธอ...ไม่เคยตามหา
รู้ทั้งรู้...ว่าไม่มี...ใครกลับมา
ก็ยังคอยท่า...และไม่อาจหลับตา...เลือนความรัก...ได้ซักที
***********************
ไม่ต้องกังวล...นะที่รัก
ฉันแค่พัก...ร่างกาย...ไว้เพียงนี้
ลมหายใจ...ที่อ่อน...เต็มที
มันก็แค่...หนีจาก...เธอไป
แต่รัก...ของฉัน...ยังคงอยู่
ยังก้องกู่...ยังอยู่ใกล้
หัวใจรัก...ไม่ตายจาก...ไม่ว่าวันใด
เธอจะต้องอุ่นใจ...ด้วยมีฉัน...นานเท่านาน
**************************
รอคอย...
คำตอบ...คือถอย...หยุดเอื้อมคว้า
แต่หัวใจ...ยังไม่...เลือนลา
เสมือนกับว่า...มันหยุดลง...เมื่อเธอจากไกล
ยังรอ...
ไม่ทดท้อ...รอหวัง..วันชิดใกล้
เหมือนอดีต...เมื่อครั้ง...ยังอุ่นไอ
ยังเฝ้ารอ...ต่อไป... "แม้ไม่เจอ"
*********************
ยังคงปรารถนา...เพียงเธอเสมอ
ยังเฝ้ารักเฝ้ารอ...วันที่จะได้เจอ
รอวันพบเธอ...ไม่เผลอ...คิดเลือนลา
แม้ลมหายใจ...สิ้นสุดในวันนี้
ความรักยังมากมี...เพียงแต่เธอ...ที่ปรารถนา
แม้ไม่อาจจะฝืน...ขืนร่างกาย...รั้งดวงวิญญา
ภายใต้ร่างกายที่หลับตา...ยังมีเธออยู่เต็มฟ้า...ในห้วงฝันของคนคอย
***************************
เธอกลับ...มาแล้ว
ไม่แว่ว...เสียงฉัน...หรือไรหนา
ฉันอยู่ตรงนี้...ไยไม่มองมา
ความรักจากอุรา...แห่งฉัน...ยังอยู่เต็มหัวใจ
เธอเห็นฉัน...หรือเปล่า
หัวใจดวงเก่า...ที่เฝ้าร่ำไห้
ดวงตาที่เปียกชุ่ม...ไปด้วย...น้ำตาอาลัย
เธอหลั่งมาให้ใคร...กันเล่าอนิจจา
ฉันอยู่...ตรงนี้ไง
ทำไมเธอ...ไม่เอื้อมมือคว้า
กอดเพียงรูป...สองเรา...ก่อนไกลตา
หรือเธอไม่ปรารถนา...ฉันอีกแล้ว...บอกฉันที
ในกระจก...มีภาพเธอ
แต่กลับไม่เจอ...ภาพของฉันทั้งๆที่...ยืนอยู่ตรงนี้
ฉันตายไปแล้วงั้นหรือ...ทั้งที่ทนรอเธอ...มานานหลายปี
กลับไม่เหลือสักวินาที...ให้ฉันได้กอดเธออีกครั้ง...เลยหรือไร
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
แต่ฉันห้ามชีวา...ของฉันไม่ได้...เธอได้ยินไหม
ฉันตายไป...ทั้งๆที่รอเธอ...จนสิ้นลมหายใจ
เพื่ออยู่ดูเธอร่ำไห้....เจียนจะขาดใจ...ในวันที่สายเกินไป...ด้วยน้ำตา
****************************
แม้ฉัน...ไม่อาจ...ลืมตา
อย่างที่เธอ...ปรารถนา...ที่จะเห็น
แม้ฉัน...ต้องมา...มีอันเป็น
แต่มันไม่ใช่ประเด็น...ให้เธอต้องทนทรมา
ฉันยัง...อยู่ตรงนี้
ข้างเธอคนดี...ที่กำลังโหยหา
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
ยังคงโอบคว้า...เคียงข้างเธอ...ตลอดไป
*******************
เื้อื้อมมือ...เช็ดน้ำตา
ของเธอที่หลั่งมา...อย่างโหยไห้
ข้างกายฉัน...ที่ไม่มี...ลมหายใจ
ด้วยความอาลัย...ในวันที่...สายเกินกาล
ตอนอยู่...ไม่เคย...จะแคร์
มีข้อแม้...มากพอ...จะหักหาญ
หัวใจของฉัน...ให้ร้าวราน
ทนทรมาน...ด้วยการ...ยื้อแย่งเธอ
ฉันตาย...ไปแล้ว
จะมาวอนแว่ว...ต่อรอง...ยื่นข้อเสนอ
ก็ไม่มากพอ...ที่จะยื้อชีวิต...เพื่อหมายเจอ
ฉันได้อีกแล้วเออ...อย่าฟูมฟาย
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
จนกระทั่งรู้ว่า...รักของฉัน...ไร้ความหมาย
เธอแวดล้อม...ไปด้วยคนมอบรัก...อยู่มากมาย
ฉันจะอยู่หรือตาย...ก็คงจะไม่มีความหมาย...สำหรับเธอ
************************
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
แม้กายอ่อนล้า...แน่นิ่ง...อย่างที่เห็น
ความรักจากฉัน...ยังคงอยู่...ทุกเช้าเย็น
จะไม่มี...อันเป็น...เช่นร่างกาย
แม้รู้ว่าเธอ...จะไม่กลับมา
แต่ฉันไม่มีปัญญา...จะลืมเธอได้...ดั่งใจหมาย
เพราะความรักแห่งฉัน...ยังคงอยู่...อย่างมากมาย
ไม่มีวันสูญสลายหายไป...ได้อย่างชีิวิตของฉัน...ที่ปลิดปลง
************************
โชคชะตา...
นำพาเธอ...มาพบฉัน
โชคชะตา...อีกเช่นกัน
ผลักดันให้ฉัน...สูญเสียเธอ
************************
กลับมาได้ไหม...
กลับมา...สานหัวใจ...เยื่อใยนี้
กลับมา...อีกครั้ง...ได้ไหมคนดี
กลับมา...มีชีวิตอีกครั้ง...ให้ฉันได้เจรจา
ว่ารัก...เธอที่สุด
แม่ไม่ใช่เทพบุตร...เลิศเลอ...ที่เธอปรารถนา
เป็นเพียงผู้ชาย...ที่ทำร้ายหัวใจ...เธอเรื่อยมา
หากวันนี้เธอลืมตา...ฉันจะบอกเธอว่า...รักเธอมากเพียงใด
************************
สายไปแล้ว...ใช่ไหม
ที่จะดึงดวงใจ...ที่ฉันโหยหา
กลับมาสู่ร่าง...ของเธออีกครา
ดั่งที่ฉันปรารถนา...คงสายไป
เสียดายเวลา...
ที่ฉันหลงบ้า...เหลวไหล
รู้สึกตัว...ว่ารักเธอ...มากเพียงใด
เมื่อวันที่ฉันเสียเธอไป...อย่างไม่มีวัน...จะกลับมา
**********************
รอคอย...
หัวใจ...ดวงน้อย...ใกล้จะล้า
ความรัก...กำลัง...หรี่ตา
ร่างกาย...เฉื่อยช้า...ลงทุกที
ทั้งรู้...
เธอไม่เคย...แลดู...ฉันคนนี้
ต่อให้ผ่าน...ไปอีก...กี่นาที
ก็ไม่มี...วันพบ...เธออีกครา
ลาก่อน...
เมื่อความรัก...ถูกทอน...ไม่เหลือค่า
หลังจากที่...ฉันตาย...วายชีวา
ยังคงมี...สองตา...แห่งรักรอ
*********************
ความรักของฉัน...ไม่เคยหลับตา
ยังปรารถนา...รอวันเคียงใกล้
แม้รู้ว่า...ยังไงยังไง
ก็คงจะไม่มีใคร...เคียงใกล้...แต่ยังตั้งตา
รอเธอเสมอ...
ทั้งๆที่เธอ...ไม่เคยตามหา
รู้ทั้งรู้...ว่าไม่มี...ใครกลับมา
ก็ยังคอยท่า...และไม่อาจหลับตา...เลือนความรัก...ได้ซักที
***********************
ไม่ต้องกังวล...นะที่รัก
ฉันแค่พัก...ร่างกาย...ไว้เพียงนี้
ลมหายใจ...ที่อ่อน...เต็มที
มันก็แค่...หนีจาก...เธอไป
แต่รัก...ของฉัน...ยังคงอยู่
ยังก้องกู่...ยังอยู่ใกล้
หัวใจรัก...ไม่ตายจาก...ไม่ว่าวันใด
เธอจะต้องอุ่นใจ...ด้วยมีฉัน...นานเท่านาน
**************************
รอคอย...
คำตอบ...คือถอย...หยุดเอื้อมคว้า
แต่หัวใจ...ยังไม่...เลือนลา
เสมือนกับว่า...มันหยุดลง...เมื่อเธอจากไกล
ยังรอ...
ไม่ทดท้อ...รอหวัง..วันชิดใกล้
เหมือนอดีต...เมื่อครั้ง...ยังอุ่นไอ
ยังเฝ้ารอ...ต่อไป... "แม้ไม่เจอ"
*********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น