บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอังคารที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อยากรู้...เพราะอะไร..ทำไม..เป็นแบบนั้น

เพราะอะไร...เธอเย็นชากับฉัน
เพราะอะไรกัน...ตอบฉันหน่อยได้ไหม

เพราะอะไร...เธอถึงไม่มีเยื่อใย
เพราะอะไร......เพราะฉันเหลวไหล...หรือเพราะใจเธอเปลี่ยนแปลง
***************************
เพราะว่าใจ...เธอไม่เคยมีฉัน
เพราะสวรรค์...ขีดให้เราต้องห่าง
เพราะว่าฟ้าลิขิต...ให้เส้นทาง
ของฉันต้องร้างสิ้นรักอย่างจำนน

ทำไม...ฉันฝืนชะตาฟ้าไม่ได้
ทำไม...ต้องทำใจยอมรับอย่างไร้เหตุผล
ทำไม...เธอไม่รักฉันบ้างแม้เศษของกมล
ทำไม...ฟ้าไม่ดลเธอให้รักฉันสักที

***************************
อยากรู้...แต่ไม่...อยากถาม
กลัวความช้ำ...จะลุกลาม...เกินแก้ไข

แค่ได้อยู่...ใกล้ชิดกับเธอ...ตลอดไป
ก็สุขใจ...พอแล้ว...เท่าที่เป็น
**********************
อยากรู้...ใช่ไหม...ว่าทำไม
ฉันถึงมีใหม่..ง่ายดายแบบนี้
อยากรู้...ก็จงรับ...ฟังให้ดี
ทำไมฉันต้องหนี..คนดี...ไม่ขอผูกพัน

เพราะฉัน...รู้สึกว่า
ตลอดเวลา...เธอดี...กับฉัน
เธอดีทุกอย่าง...ทุ่มเททั้งชีวิต...ให้แก่กัน
แต่ว่าสิ่งนั้น...มันทำให้ฉัน...รู้สึกแย่ลงทุกที

เพระฉันรัก...เธอแค่เศษ
ผู้หญิงทุเรศ...เลว-เลว...คนนี้
ไม่อยาก...ฝืนรักเธอ...ผู้ชายที่แสนดี
จึงคิดแต่จะหลบหนี...เพราะความดี...ที่เธอให้มา

ขอโทษนะ...คนแสนดี
ผู้หญิงคนนี้...สมควรไป...ให้ไกลหน้า
ไม่คู่ควรกับเธอเลย...มีแต่ทำ...เธอเสียน้ำตา
อภัยให้ฉันด้วยนะ...อีกไม่ช้า...เธอคงทำใจได้เอง
******************************
อยากรู้ไหม...เพราะอะไร...ฉันถึงรักเธอขนาดนี้
ทั้ง-ทั้งที่...เธอเอง...ไม่เคยสน
อยากรู้ไหม...ทำไม...ฉันต้องทน
อยู่กับความ...หมองหม่น...มาแสนนาน

เพราะว่ารัก...คำเดียว...คือคำตอบ
เธอจะชัง...หรือชอบ...ขื่นหรือหวาน
ต่อให้เธอ...เห็นฉัน...เป็นตัวมาร
ฉันก็ยัง...ต้องการ...รักจากเธอ

*****************************
ตอบฉัน...หน่อยได้ไหม
ฉันทำอะไร...ผิดนักหนา
ตอบฉัน...ให้เข้าใจ...ในอุรา
ว่าเธอชังน้ำหน้า...ตัวฉัน...ด้วยเหตุใด

ฉันรักเธอ...น้อยไป...หรือเปล่า
หรือเธอมีเค้า...อยู่แล้ว...จึงได้ผลักไส
เห็นฉันเป็นแค่...สวะขยะที่รกใจ...หรือไร
เธอถึงอยากจะขับไล่...ไสส่งฉันให้...พ้นหน้าเธอเสียที
*****************************
เพราะใจเธอ....ไม่เคยมีฉัน
เพราะอย่างนั้น...ฉันจึงเจ็บ...จนถึงทุกวันนี้
ทำไม...มาโทษฉัน...ล่ะคนดี
กล่าวหาว่า...ฉันหลบหนี...หัวใจของเธอมา

มาบอก...อะไรป่านนี้
ว่าเธอมีใจ...รักฉัน....มั่นคงหนักหนา

ทั้งๆที่ฉัน...ได้พบ...แต่ความเย็นชา
เธอจะบอกว่า...เธอรักฉันตลอดเวลา...ได้ยังไง

ฉันเจ็บปวด...อย่างแสนสาหัส

และเห็นอยู่ชัด...ว่าเธอมี...คนเคียงใกล้
ตอบฉันมาซิ...ว่าความรักของฉัน...อยู่...ณ...ที่ใด
ในเมื่อเธออยู่กับใคร...กอดกับใคร...ที่ไม่ใช่ฉันเลย
******************************
น้องสาว...อย่างนั้นหรือ
ยื้อยุดฉุดมือ...กันขนาดนั้น
น้องสาวที่สำคัญ...มากซินะ...จึงผูกพัน
จนทำให้ฉัน...เข้าใจเธอผิดได้...ขอโทษที

ขอถาม...อะไรอีกอย่าง
คำว่าขอร่วมทาง...ก่อนหน้านี้
มันเหือดหาย...ไปไหนเล่า...พ่อคนดี
ฉันจึงต้องเหงา...นานนับปี...ที่รอเธอ

***************************
เมื่อความคิดเห็น...มันสวนทาง
ก็ควรหักร้าง...ด้วยการเลิกลา...ถูกใช่ไหม

เราต่างคน...ไม่มีใครผิด...นอกจากหัวใจ
ที่มันหลงเพ้อใฝ่...เท่านั้น...แค่นั้นเอง

***************************
อยากรู้จริงๆ...
วัีันนี้...ที่ฉันถูกทิ้ง...ตรงกับความฝัน
ลางร้าย...ก่อนหน้านี้...ที่ไม่เคยสนมัน
มาเกิดขึ้นกับฉัน...วันนี้...เพราะอะไร

ที่ผ่านมา...
ตลอดเวลา...เธอไม่เคยรักฉัน...เลยใช่ไหม

รอยยิ้มแสนหวาน...ภาษารัก...ไม่ได้เกิดจากใจ
เป็นแค่ละครฉากใหญ่...ใช่ไหม...ที่ผ่านมา

ตอบฉันหน่อย...คนดี

ความรักมากมี...ที่ฉันรับจากเธอ...จนไม่เหนื่อยล้า
เธอปั้นแต่งเท่านั้น...ไม่ได้จริงจัง...จริงใจสักครา
ฉันก็แค่นางลา...ที่หลงคิดว่า...เธอรักฉัน...จากใจจริง

******************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น