เศร้าใจ...อะไร...กันหนักหนา
มีน้ำตา...ไว้ทำไม...ก็ไม่รู้
ไม่ว่าทุกข์...หรือว่าสุข...ก็หลั่งพรู
อยากจะรู้...ว่าร้องไห้...ทำไมกัน?
ฉันร้องไห้...เพราะรักฉัน...มั่นเสมอ
เขากลับเผลอ...เปลี่ยนใจ...ไกลจากฉัน
ไม่เคยรัก...ไม่เคยห่วง...หวงสัมพันธ์
ไม่รักกัน...อย่างที่ฉัน...ฝันฝากใจ
ฉันร้องไห้...ก็เพราะแพ้...ความใกล้ชิด
มิอาจติด...ใจคืน...เหมือนเดิมได้
แม้ว่าฉัน...พยายาม...สักเท่าใด
เขาก็ไม่...กลับมาเป็น...เหมือนเช่นเคย
ฉันร้องไห้...เสียน้ำตา...สักแค่ไหน
เขาคงไม่...สนใจ...มาเอื้อนเอ่ย
จะรักชอบ...เกลียดชัง...หรือเฉยเฉย
ก็ไม่เคย...เลยสักครั้ง...จะหันมา
ฉันร้องไห้...แล้วทำไม...ผิดด้วยหรือ
ฉันมันซื่อ...โง่เง่า...เขลาหนักหนา
แม้ว่าเขา...จะทำร้าย...ใจเรื่อยมา
ก็ยังกล้า...มีน้ำตา...ให้เรื่อยไป
ฉันร้องไห้...เพราะรักคน...มีเจ้าของ
ได้แต่มอง...มิอาจครอง...คู่กันได้
ฉันกับเขา...คงพบกัน...ช้าเกินไป
ฟ้าสดใส...แต่ว่าใจ...กลับหมองมัว
ฉันร้องไห้...เพราะว่าชาย...ที่หมายมั่น
อยู่ด้วยกัน...ใต้แสงไฟ...มืดสลัว
แต้แล้วรัก...กลับกลายเป็น...ไฟมืดมัว
เพราะไม่กลัว...ตัวจึงช้ำ...จากนั้นมา
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...เขาบอกรัก
ปลื้มใจนัก...ดีใจ...เป็นหนักหนา
รอมานาน...กับคำนี้...รอเรื่อยมา
น้ำจากตา...จึงหลั่งไหล...มายินดี
ฉันร้องไห้...เพราะหัวใจ...แตกเป็นสอง
ไม่ไตร่ตรอง...มองให้ลึก...ถึงใจนี้
คิดว่าเขา...จะรักเรา...เท่าชีวี
กลับไม่มี...แม้เศษเสี้ยว...ของหัวใจ
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...ฉันมีรัก
ไม่สมหวัง...ยังไงเล่า...ถามอยู่ได้
เมื่อใฝ่จอง...ต้องผิดหวัง...อยู่ร่ำไป
จะรักใคร...กี่ครั้ง...มีน้ำตา
ฉันร้องไห้...เพราะฉันช้า...เพียงก้าวเดียว
เขาจึงเหลียว...หายไป...ไกลเกินคว้า
อยากเพียงเอ่ย...เฉลยคำ...นำวาจา
เขากลับคว้า...หญิงอื่น...มาแนบใจ
ฉันร้องไห้...เพราะรักสูง...เกินมุ่งหวัง
ถูกชิงชัง...จากมิตร...คนชิดใกล้
แยกสองเรา...ให้ห่าง...จากกันไกล
จึงร้องไห้...ท้าทาย...สายธารา
ฉันร้องไห้...เพราะรักคน...มีเจ้าของ
น้ำตานอง...เขาไม่มอง...หมองหนักหนา
อยากจะพบ...อยากพูดคุย...อยากเห็นหน้า
ก็ไม่กล้า...เอ่ยวาจา...ท้าสัมพันธ์
ฉันร้องไห้...เพราะคิดไป...ไกลเกินหวัง
จึงหักพัง...พลั้งพลาดผิด...ปิดฉากฝัน
เขาอยู่สูง...เกินใฝ่...ใคร่ผูกผัน
เพราะต่างกัน...เพียงเท่านั้น...ฉันเข้าใจ
ฉันร้องไห้...อยากชิดใกล้...ชายในฝัน
ไม่สำคัญ...ว่าเขานั้น...มั่นเพียงไหน
ขอเพียงแค่...มีเขาอยู่...คู่เคียงใจ
แต่ทำไม...ไม่พานพบ...ประสบเจอ
ฉันร้องไห้...เพราะว่าใจ...ไม่ประสา
เพราะคิดว่า...เธอมีฉัน...มั่นเสมอ
กลับเป็นเพียง...ทางผ่าน...สานรักเธอ
หลงละเมอ...เผลอไผล...ใจช้ำตรม
ฉันร้องไห้...เพราะหลงรัก...ใครคนหนึ่ง
แอบรำพึง...นึกถึงเขา...เฝ้าขื่นขม
โอ้ความรัก...ฉันนี้มี...แต่ระทม
ไม่เคยสม...ในรัก...เมื่อรักชาย
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...รักตายจาก
ต้องพลัดพราก...จากคนรัก...ที่หมั้นหมาย
ว่าจะอยู่...ด้วยกัน...จนวันตาย
สุดอาลัย...ใจแทบขาด...เมื่อจากกัน
*************************************************
ฉันร้องไห้..เพราะรอ..เขากลับมา
เขาสัญญา..กับฉัน..ณ...ตรงนี้
ว่าจะกลับ..มารับ..ฉันนับปี
ก็ไม่มี..วี่แวว..เขาจะมา
จึงร้องไห้..คร่ำครวญ..คิดถึงเขา
นึกถึงภาพ..สองเรา..เศร้าหนักหนา
คิดถึงเขา..กอดเข่า..เช็ดน้ำตา
เมื่อรู้ว่า..เธอตาย..ที่ชายแดน
********************************
ฉันร้องไห้..เพราะเขา..ไม่เคยรู้
ว่าฉันแอบ..ชอบอยู่..ณ...ตรงนั้น
ตรงที่เขา..พรอดรัก.....มิ่งชีวัน
ตรงที่ฉัน..แอบมอง..แล้วปวดใจ
ทำไมต้อง..มากอด..กันตรงนี้
จะหลบลี้..ไปหน่อย..ก็ไม่ได้
คงอยากให้..โลกรู้..กันหรือไง
ว่าเธอมี..คู่ใจ..ที่มั่นคง
หรือต้องการ..แกล้งฉัน..ให้ได้รู้
ว่าเธอมี..คนคู่..ที่สูงส่ง
กอดให้ฉัน..ร้องไห้..จะได้ปลง
เลิกรักหลง..ตัวเธอ..อีกต่อไป
บอกกันมา..ตรงๆ..ก็ได้นี่
ทำแบบนี้..มันเกิน..ไปรู้ไหม
เหมือนเอามีด..มากรีด..ตรงกลางใจ
ฝากแผลใหญ่..กลางใจ..คนรักเธอ
***********************************
ฉันร้องไห้..เพราะเขา..ทำให้เจ็บ
คืนหนาวเหน็บ..คืนนั้น..ยังจำมั่น
เขาสัญญา..ว่าจะ..มารับกัน
แต่กับปัน..ใจไป..ให้อีกคน
เดินควงคู่..มาบอก..แค่รู้จัก
ไม่เคยรัก..ฉันเลย..ไม่เคยสน
คนอย่างผม..หรือจะ..ไปอยู่ปน
กับเศษคน..อย่างนี้..ไม่มีทาง
ฉันตบหน้า..เขาแล้ว..ก็วิ่งหนี
เจ็บฤดี..ยิ่งหนัก..รักมาห่าง
ชายใจชั่ว..เหยียบย่ำ..ใจบางบาง
ของคนอ้าง..ว้างใจ..ที่รักจริง
******************************
ฉันร้องไห้..เสียดาย..แรงกำลัง
เมื่อพลาดหวัง..จากเขา..ที่สุดหวง
ทำทุกอย่าง..สุดท้าย..ได้คำลวง
คำว่าห่วง..ที่แท้..แค่หลอกกัน
ฉันร้องไห้..ดีใจ..ที่เธอตอบ
ต่อคำมอบ..บอกรัก..จากตัวฉัน
มิเท่าไร..ตกเย็น..มาเห็นกัน
ว่าเธอนั้น..มีฉัน..แค่เดินควง
*************************
ฉันร้องไห้...คร่ำครวญ...อยู่ตรงนี้
เป็นคนดี...แต่กลับ...ไม่มีค่า
เธอเกลียดฉัน...เพราะดี...มีเมตตา
กลับไปคว้า...คนลวง...มาควงเดิน
ฉันร้องไห้...เจ็บช้ำ...คำคนกล่าว
น้ำตาพราว...ร่วงหล่น...เพราะคำเกริ่น
เธอมีเมีย...อยู่แล้ว...มานานเนิ่น
เธอบังเอิญ...มีฉัน...หรืออย่างไร
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...มาเมินหน้า
เธอกล่าวหา...ว่าฉัน...นั้นทำได้
ว่ามากรัก...ร้อยเล่ห์...นังร้อยใจ
นี่ไฉน...เธอไม่...เชื่อใจกัน
ฉันร้องไห้...รอเขา...จะกลับมา
ก่อนตะวัน...ลับฟ้า...จะมาหมั้น
ต้องทรุดร่าง...เพราะว่า...เธอลวงกัน
เธอลืมฉัน...ลงได้...ใจแสนดำ
***********************************
ฉันร้องไห้..เพราะรัก..ที่ไร้ค่า
หมดปัญญา..แย่งยื้อ..เธอมาได้
นั่งโศกา..อาดูร..เพราะเธอไง
ถามทำไม..เห็นไหม..เจ็บเพราะเธอ
ฉันร้องไห้..ปวดใจ..อยู่ตรงนี้
เพราะว่าดี..เกินไป..จึงช้ำเจ่อ
รักคนเลว..ปล่อยฉัน..ฝันละเมอ
น้ำตาเอ่อ..ท้นท่วม..ทรวงระบม
*********************************
ฉันร้องไห้...เพราะรัก...มาถูกผ่า
ดั่งสายฟ้า...ฟาดใจ...ให้เป็นแผล
เธอมีคู่...อยู่แล้ว...ยังมาแคร์
มาเผื่อแผ่...หัวใจ...ให้สะเทือน
ฉันกลายเป็น...หญิงชั่ว...แย่งแฟนเขา
จะว่าเมา...ก็เปล่า...เขาก็เพื่อน
ถูกประนาม...หยามใจ...ใครจะเลือน
ว่าใจฉัน...ถูกเฉือน...ก็เพราะใคร
ออกไปเสีย...ให้พ้น...จากชีวิต
ไม่ต้องมา...มอบสิทธิ์...อะไรให้
ไม่ต้องการ...ขอแค่...ให้เธอไป
จากหัวใจ...โง่เง่า...ฉันก็พอ
****************************
เธอร้องไห้..ปวดใจ..ก็เพราะฉัน
ที่ไม่เคย..แบ่งปัน..รักมาให้
ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจ..แบ่งปันใจ
อย่าร้องไห้..ได้ไหม..จงโชคดี
จะปล่อยเธอ..อย่างไร..ใจยังห่วง
เธอมาท้วง..ขอรัก..กันแบบนี้
มาร้องไห้..บอกให้..ฉันโชคดี
ทั้ง-ทั้งที่..เธอเจ็บ..จนเจียนตาย
*********************************
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...และร้องไห้
เพราะเศร้าใจ...เจ็บปวด...ดั่งคนบ้า
เมื่อสิ้นเสียง...คำเธอ...เอ่ยว่าลา
หัวใจฉัน...ก็ล้า...สุดสะเทือน
ฉันร้องไห้...ฟูมฟาย...ไร้เรี่ยวแรง
ใจที่แกร่ง...ที่ทน...ต้องมาเหมือน
ฝุ่นละออง...ล่องลอย...แล้วลางเลือน
ฉุดรั้งเพื่อน...ความเศร้า...ให้กลับมา
ฉันร้องไห้...สิ้นหวัง...รั้งไม่อยู่
มันอดสู...เหลือเกิน...นะเธอจ๋า
ทำไมต้อง...หลอกฉัน...ที่ผ่านมา
เธออยากเห็น...ฉันบ้า...นักหรือไง
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...และร้องไห้
สาแก่ใจ...เธอมาก...นักใช่ไหม
ที่เที่ยวบอก...ว่าเธอ...ทำอะไร
คงสะใจ...ที่ได้...ทำลายกัน
ฉันร้องไห้...เจ็บปวด...แทบกระอัก
เชิญที่รัก...ช่วยบอก...เค้าเหล่านั้น
วันนี้ที่...ฉันเจ็บ...ฉันจาบัลย์
ยังไม่เท่า...ร้อยพัน...เจ็บของเธอ
**********************************
ฉันร้องไห้...ไม่ใช่ใคร...ทำให้เจ็บ
ไม่ใช่เล็บ...ใครหยิก...ไม่ใช่หนา
แค่เศษผง...มันปลิว...มาเข้าตา
ไม่ได้โศก...โศกา...ไม่ใช่เลย
ฉันร้องไห้...ที่ไหน...อย่ามามั่ว
แค่คนใจ...แสนชั่ว...นั้นเปิดเผย
สันดานเลว...ออกมา...ไม่ใช่เลย
ก็แค่เคย...เท่านั้น...ที่รักเธอ
*******************************
ฉันร้องไห้...เพราะหลง...กับคำหลอก
เค้าเคยบอก...ว่ารัก...ว่าคงมั่น
พอฉันเริ่ม...รักเค้า...เค้าก็ปัน
ให้หญิงอื่น...เหมือนกัน...ฉันจึงตรม
ฉันร้องไห้...เพราะใจ...มันง่ายนัก
ที่หลงรัก...เค้าที่...ฝากรักขม
บอกว่ารัก...แล้วด่า...อีน่างม
พอได้สม...สิ้นสาว...ก้อด่ากัน
ฉันร้องไห้...เพราะชาย...มันใจชั่ว
หลงเมามัว...คำหว่าน...ที่หวังบั่น
พอได้แล้ว...ก็พา...พวกมาฟัน
แค้นอนันต์...ชาตินี้...มีบาปเวร
**********************************
ฉันร้องไห้...ฟูมฟา.ย...เมื่อขาดเขา
ช้ำกับความ...งี่เง่า...เศร้าหนักหนา
ไม่น่าเจ๋อ...ไปบอก...เรื่องอุรา
จึงถูกชัง...น้ำหน้า...ว่าง่ายเกิน
ฉันร้องไห้...กอดเข่า...เศร้าเหลือเอ่ย
ด้วยไม่เคย...รู้รส...ความห่างเหิน
คำสัญญา...กอดไว้....เพื่อเผชิญ
กับรักร้าง...ที่ดำเนิน...เดินเข้ามา
ฉันร้องไห้...ปวดใจ...ในคำรัก
ที่ประจักษ์...ว่าลวง...ว่าไร้ค่า
รักยิ่งนัก...รักที่...เธอให้มา
ก็แค่เรื่อง...ตบตา...ไปวัน-วัน
***********************************
อย่าร้องไห้...เลยหนอ...พอเสียเถิด
รักที่เกิด...แล้วช้ำ...ย่ำมันไว้
อย่าคร่ำครวญ...ให้เขา...มาเข้าใจ
จงเผาใย...ให้หมด...อย่าจดจำ
นิ่งเสียเถิด...รักที่...มันพลาดผิด
อย่าอุทิศ...ให้คน...ที่ใจต่ำ
ทิ้งไปเถิด...ความรัก...ที่แสนดำ
อย่าถลำ...ร่ำไห้...เจ็บอีกเลย
********************************
ฉันร้องไห้..เพราะว่า..รักเธอมาก
ถูกคนลวง..กระชาก..ไปอย่างนั้น
บอกความจริง..กับโกรธ..ไม่เชื่อกัน
ไม่คิดฝัน..ว่าฉัน..คล้ายกากเดน
ฉันร้องไห้..คร่ำครวญ..ใจแทบขาด
รักพุดพาด..ถูกเชือด..ทำไม่เห็น
นี่นะหรือ..คนดี..ที่เคยเป็น
บัดนี้เด่น..เหลือเกิน..เรื่องหลอกลวง
ฉันร้องไห้..ครั้งนี้..ครั้งสุดท้าย
ร้องให้กับ..ความพ่าย..มลายล่วง
เริ่มวันใหม่..ถึงเธอ..นี้จะควง
ใครมาหน่วง..ใจฉัน..ก็ไม่ครวญ
*******************************
มีน้ำตา...ไว้ทำไม...ก็ไม่รู้
ไม่ว่าทุกข์...หรือว่าสุข...ก็หลั่งพรู
อยากจะรู้...ว่าร้องไห้...ทำไมกัน?
ฉันร้องไห้...เพราะรักฉัน...มั่นเสมอ
เขากลับเผลอ...เปลี่ยนใจ...ไกลจากฉัน
ไม่เคยรัก...ไม่เคยห่วง...หวงสัมพันธ์
ไม่รักกัน...อย่างที่ฉัน...ฝันฝากใจ
ฉันร้องไห้...ก็เพราะแพ้...ความใกล้ชิด
มิอาจติด...ใจคืน...เหมือนเดิมได้
แม้ว่าฉัน...พยายาม...สักเท่าใด
เขาก็ไม่...กลับมาเป็น...เหมือนเช่นเคย
ฉันร้องไห้...เสียน้ำตา...สักแค่ไหน
เขาคงไม่...สนใจ...มาเอื้อนเอ่ย
จะรักชอบ...เกลียดชัง...หรือเฉยเฉย
ก็ไม่เคย...เลยสักครั้ง...จะหันมา
ฉันร้องไห้...แล้วทำไม...ผิดด้วยหรือ
ฉันมันซื่อ...โง่เง่า...เขลาหนักหนา
แม้ว่าเขา...จะทำร้าย...ใจเรื่อยมา
ก็ยังกล้า...มีน้ำตา...ให้เรื่อยไป
ฉันร้องไห้...เพราะรักคน...มีเจ้าของ
ได้แต่มอง...มิอาจครอง...คู่กันได้
ฉันกับเขา...คงพบกัน...ช้าเกินไป
ฟ้าสดใส...แต่ว่าใจ...กลับหมองมัว
ฉันร้องไห้...เพราะว่าชาย...ที่หมายมั่น
อยู่ด้วยกัน...ใต้แสงไฟ...มืดสลัว
แต้แล้วรัก...กลับกลายเป็น...ไฟมืดมัว
เพราะไม่กลัว...ตัวจึงช้ำ...จากนั้นมา
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...เขาบอกรัก
ปลื้มใจนัก...ดีใจ...เป็นหนักหนา
รอมานาน...กับคำนี้...รอเรื่อยมา
น้ำจากตา...จึงหลั่งไหล...มายินดี
ฉันร้องไห้...เพราะหัวใจ...แตกเป็นสอง
ไม่ไตร่ตรอง...มองให้ลึก...ถึงใจนี้
คิดว่าเขา...จะรักเรา...เท่าชีวี
กลับไม่มี...แม้เศษเสี้ยว...ของหัวใจ
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...ฉันมีรัก
ไม่สมหวัง...ยังไงเล่า...ถามอยู่ได้
เมื่อใฝ่จอง...ต้องผิดหวัง...อยู่ร่ำไป
จะรักใคร...กี่ครั้ง...มีน้ำตา
ฉันร้องไห้...เพราะฉันช้า...เพียงก้าวเดียว
เขาจึงเหลียว...หายไป...ไกลเกินคว้า
อยากเพียงเอ่ย...เฉลยคำ...นำวาจา
เขากลับคว้า...หญิงอื่น...มาแนบใจ
ฉันร้องไห้...เพราะรักสูง...เกินมุ่งหวัง
ถูกชิงชัง...จากมิตร...คนชิดใกล้
แยกสองเรา...ให้ห่าง...จากกันไกล
จึงร้องไห้...ท้าทาย...สายธารา
ฉันร้องไห้...เพราะรักคน...มีเจ้าของ
น้ำตานอง...เขาไม่มอง...หมองหนักหนา
อยากจะพบ...อยากพูดคุย...อยากเห็นหน้า
ก็ไม่กล้า...เอ่ยวาจา...ท้าสัมพันธ์
ฉันร้องไห้...เพราะคิดไป...ไกลเกินหวัง
จึงหักพัง...พลั้งพลาดผิด...ปิดฉากฝัน
เขาอยู่สูง...เกินใฝ่...ใคร่ผูกผัน
เพราะต่างกัน...เพียงเท่านั้น...ฉันเข้าใจ
ฉันร้องไห้...อยากชิดใกล้...ชายในฝัน
ไม่สำคัญ...ว่าเขานั้น...มั่นเพียงไหน
ขอเพียงแค่...มีเขาอยู่...คู่เคียงใจ
แต่ทำไม...ไม่พานพบ...ประสบเจอ
ฉันร้องไห้...เพราะว่าใจ...ไม่ประสา
เพราะคิดว่า...เธอมีฉัน...มั่นเสมอ
กลับเป็นเพียง...ทางผ่าน...สานรักเธอ
หลงละเมอ...เผลอไผล...ใจช้ำตรม
ฉันร้องไห้...เพราะหลงรัก...ใครคนหนึ่ง
แอบรำพึง...นึกถึงเขา...เฝ้าขื่นขม
โอ้ความรัก...ฉันนี้มี...แต่ระทม
ไม่เคยสม...ในรัก...เมื่อรักชาย
ฉันร้องไห้...ก็เพราะว่า...รักตายจาก
ต้องพลัดพราก...จากคนรัก...ที่หมั้นหมาย
ว่าจะอยู่...ด้วยกัน...จนวันตาย
สุดอาลัย...ใจแทบขาด...เมื่อจากกัน
*************************************************
ฉันร้องไห้..เพราะรอ..เขากลับมา
เขาสัญญา..กับฉัน..ณ...ตรงนี้
ว่าจะกลับ..มารับ..ฉันนับปี
ก็ไม่มี..วี่แวว..เขาจะมา
จึงร้องไห้..คร่ำครวญ..คิดถึงเขา
นึกถึงภาพ..สองเรา..เศร้าหนักหนา
คิดถึงเขา..กอดเข่า..เช็ดน้ำตา
เมื่อรู้ว่า..เธอตาย..ที่ชายแดน
********************************
ฉันร้องไห้..เพราะเขา..ไม่เคยรู้
ว่าฉันแอบ..ชอบอยู่..ณ...ตรงนั้น
ตรงที่เขา..พรอดรัก.....มิ่งชีวัน
ตรงที่ฉัน..แอบมอง..แล้วปวดใจ
ทำไมต้อง..มากอด..กันตรงนี้
จะหลบลี้..ไปหน่อย..ก็ไม่ได้
คงอยากให้..โลกรู้..กันหรือไง
ว่าเธอมี..คู่ใจ..ที่มั่นคง
หรือต้องการ..แกล้งฉัน..ให้ได้รู้
ว่าเธอมี..คนคู่..ที่สูงส่ง
กอดให้ฉัน..ร้องไห้..จะได้ปลง
เลิกรักหลง..ตัวเธอ..อีกต่อไป
บอกกันมา..ตรงๆ..ก็ได้นี่
ทำแบบนี้..มันเกิน..ไปรู้ไหม
เหมือนเอามีด..มากรีด..ตรงกลางใจ
ฝากแผลใหญ่..กลางใจ..คนรักเธอ
***********************************
ฉันร้องไห้..เพราะเขา..ทำให้เจ็บ
คืนหนาวเหน็บ..คืนนั้น..ยังจำมั่น
เขาสัญญา..ว่าจะ..มารับกัน
แต่กับปัน..ใจไป..ให้อีกคน
เดินควงคู่..มาบอก..แค่รู้จัก
ไม่เคยรัก..ฉันเลย..ไม่เคยสน
คนอย่างผม..หรือจะ..ไปอยู่ปน
กับเศษคน..อย่างนี้..ไม่มีทาง
ฉันตบหน้า..เขาแล้ว..ก็วิ่งหนี
เจ็บฤดี..ยิ่งหนัก..รักมาห่าง
ชายใจชั่ว..เหยียบย่ำ..ใจบางบาง
ของคนอ้าง..ว้างใจ..ที่รักจริง
******************************
ฉันร้องไห้..เสียดาย..แรงกำลัง
เมื่อพลาดหวัง..จากเขา..ที่สุดหวง
ทำทุกอย่าง..สุดท้าย..ได้คำลวง
คำว่าห่วง..ที่แท้..แค่หลอกกัน
ฉันร้องไห้..ดีใจ..ที่เธอตอบ
ต่อคำมอบ..บอกรัก..จากตัวฉัน
มิเท่าไร..ตกเย็น..มาเห็นกัน
ว่าเธอนั้น..มีฉัน..แค่เดินควง
*************************
ฉันร้องไห้...คร่ำครวญ...อยู่ตรงนี้
เป็นคนดี...แต่กลับ...ไม่มีค่า
เธอเกลียดฉัน...เพราะดี...มีเมตตา
กลับไปคว้า...คนลวง...มาควงเดิน
ฉันร้องไห้...เจ็บช้ำ...คำคนกล่าว
น้ำตาพราว...ร่วงหล่น...เพราะคำเกริ่น
เธอมีเมีย...อยู่แล้ว...มานานเนิ่น
เธอบังเอิญ...มีฉัน...หรืออย่างไร
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...มาเมินหน้า
เธอกล่าวหา...ว่าฉัน...นั้นทำได้
ว่ามากรัก...ร้อยเล่ห์...นังร้อยใจ
นี่ไฉน...เธอไม่...เชื่อใจกัน
ฉันร้องไห้...รอเขา...จะกลับมา
ก่อนตะวัน...ลับฟ้า...จะมาหมั้น
ต้องทรุดร่าง...เพราะว่า...เธอลวงกัน
เธอลืมฉัน...ลงได้...ใจแสนดำ
***********************************
ฉันร้องไห้..เพราะรัก..ที่ไร้ค่า
หมดปัญญา..แย่งยื้อ..เธอมาได้
นั่งโศกา..อาดูร..เพราะเธอไง
ถามทำไม..เห็นไหม..เจ็บเพราะเธอ
ฉันร้องไห้..ปวดใจ..อยู่ตรงนี้
เพราะว่าดี..เกินไป..จึงช้ำเจ่อ
รักคนเลว..ปล่อยฉัน..ฝันละเมอ
น้ำตาเอ่อ..ท้นท่วม..ทรวงระบม
*********************************
ฉันร้องไห้...เพราะรัก...มาถูกผ่า
ดั่งสายฟ้า...ฟาดใจ...ให้เป็นแผล
เธอมีคู่...อยู่แล้ว...ยังมาแคร์
มาเผื่อแผ่...หัวใจ...ให้สะเทือน
ฉันกลายเป็น...หญิงชั่ว...แย่งแฟนเขา
จะว่าเมา...ก็เปล่า...เขาก็เพื่อน
ถูกประนาม...หยามใจ...ใครจะเลือน
ว่าใจฉัน...ถูกเฉือน...ก็เพราะใคร
ออกไปเสีย...ให้พ้น...จากชีวิต
ไม่ต้องมา...มอบสิทธิ์...อะไรให้
ไม่ต้องการ...ขอแค่...ให้เธอไป
จากหัวใจ...โง่เง่า...ฉันก็พอ
****************************
เธอร้องไห้..ปวดใจ..ก็เพราะฉัน
ที่ไม่เคย..แบ่งปัน..รักมาให้
ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจ..แบ่งปันใจ
อย่าร้องไห้..ได้ไหม..จงโชคดี
จะปล่อยเธอ..อย่างไร..ใจยังห่วง
เธอมาท้วง..ขอรัก..กันแบบนี้
มาร้องไห้..บอกให้..ฉันโชคดี
ทั้ง-ทั้งที่..เธอเจ็บ..จนเจียนตาย
*********************************
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...และร้องไห้
เพราะเศร้าใจ...เจ็บปวด...ดั่งคนบ้า
เมื่อสิ้นเสียง...คำเธอ...เอ่ยว่าลา
หัวใจฉัน...ก็ล้า...สุดสะเทือน
ฉันร้องไห้...ฟูมฟาย...ไร้เรี่ยวแรง
ใจที่แกร่ง...ที่ทน...ต้องมาเหมือน
ฝุ่นละออง...ล่องลอย...แล้วลางเลือน
ฉุดรั้งเพื่อน...ความเศร้า...ให้กลับมา
ฉันร้องไห้...สิ้นหวัง...รั้งไม่อยู่
มันอดสู...เหลือเกิน...นะเธอจ๋า
ทำไมต้อง...หลอกฉัน...ที่ผ่านมา
เธออยากเห็น...ฉันบ้า...นักหรือไง
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...และร้องไห้
สาแก่ใจ...เธอมาก...นักใช่ไหม
ที่เที่ยวบอก...ว่าเธอ...ทำอะไร
คงสะใจ...ที่ได้...ทำลายกัน
ฉันร้องไห้...เจ็บปวด...แทบกระอัก
เชิญที่รัก...ช่วยบอก...เค้าเหล่านั้น
วันนี้ที่...ฉันเจ็บ...ฉันจาบัลย์
ยังไม่เท่า...ร้อยพัน...เจ็บของเธอ
**********************************
ฉันร้องไห้...ไม่ใช่ใคร...ทำให้เจ็บ
ไม่ใช่เล็บ...ใครหยิก...ไม่ใช่หนา
แค่เศษผง...มันปลิว...มาเข้าตา
ไม่ได้โศก...โศกา...ไม่ใช่เลย
ฉันร้องไห้...ที่ไหน...อย่ามามั่ว
แค่คนใจ...แสนชั่ว...นั้นเปิดเผย
สันดานเลว...ออกมา...ไม่ใช่เลย
ก็แค่เคย...เท่านั้น...ที่รักเธอ
*******************************
ฉันร้องไห้...เพราะหลง...กับคำหลอก
เค้าเคยบอก...ว่ารัก...ว่าคงมั่น
พอฉันเริ่ม...รักเค้า...เค้าก็ปัน
ให้หญิงอื่น...เหมือนกัน...ฉันจึงตรม
ฉันร้องไห้...เพราะใจ...มันง่ายนัก
ที่หลงรัก...เค้าที่...ฝากรักขม
บอกว่ารัก...แล้วด่า...อีน่างม
พอได้สม...สิ้นสาว...ก้อด่ากัน
ฉันร้องไห้...เพราะชาย...มันใจชั่ว
หลงเมามัว...คำหว่าน...ที่หวังบั่น
พอได้แล้ว...ก็พา...พวกมาฟัน
แค้นอนันต์...ชาตินี้...มีบาปเวร
**********************************
ฉันร้องไห้...ฟูมฟา.ย...เมื่อขาดเขา
ช้ำกับความ...งี่เง่า...เศร้าหนักหนา
ไม่น่าเจ๋อ...ไปบอก...เรื่องอุรา
จึงถูกชัง...น้ำหน้า...ว่าง่ายเกิน
ฉันร้องไห้...กอดเข่า...เศร้าเหลือเอ่ย
ด้วยไม่เคย...รู้รส...ความห่างเหิน
คำสัญญา...กอดไว้....เพื่อเผชิญ
กับรักร้าง...ที่ดำเนิน...เดินเข้ามา
ฉันร้องไห้...ปวดใจ...ในคำรัก
ที่ประจักษ์...ว่าลวง...ว่าไร้ค่า
รักยิ่งนัก...รักที่...เธอให้มา
ก็แค่เรื่อง...ตบตา...ไปวัน-วัน
***********************************
อย่าร้องไห้...เลยหนอ...พอเสียเถิด
รักที่เกิด...แล้วช้ำ...ย่ำมันไว้
อย่าคร่ำครวญ...ให้เขา...มาเข้าใจ
จงเผาใย...ให้หมด...อย่าจดจำ
นิ่งเสียเถิด...รักที่...มันพลาดผิด
อย่าอุทิศ...ให้คน...ที่ใจต่ำ
ทิ้งไปเถิด...ความรัก...ที่แสนดำ
อย่าถลำ...ร่ำไห้...เจ็บอีกเลย
********************************
ฉันร้องไห้..เพราะว่า..รักเธอมาก
ถูกคนลวง..กระชาก..ไปอย่างนั้น
บอกความจริง..กับโกรธ..ไม่เชื่อกัน
ไม่คิดฝัน..ว่าฉัน..คล้ายกากเดน
ฉันร้องไห้..คร่ำครวญ..ใจแทบขาด
รักพุดพาด..ถูกเชือด..ทำไม่เห็น
นี่นะหรือ..คนดี..ที่เคยเป็น
บัดนี้เด่น..เหลือเกิน..เรื่องหลอกลวง
ฉันร้องไห้..ครั้งนี้..ครั้งสุดท้าย
ร้องให้กับ..ความพ่าย..มลายล่วง
เริ่มวันใหม่..ถึงเธอ..นี้จะควง
ใครมาหน่วง..ใจฉัน..ก็ไม่ครวญ
*******************************
ฉันร้องไห้...เพราะหลง...ในคำหลอก
ดั่งถูกหอก...ร้อยเล่ม...ทิ่มทรวงอก
หลอกกันได้...มานาน...ตั้งหลายยก
ใจช้ำฟก...อกระบม...ทรุดซมซาน
ฉันร้องไห้...สุดช้ำ...คำเพื่อนบอก
ว่าไม่เคย...คิดหลอก...โปรดสงสาร
เพื่อนกับแฟน...รักกัน...มาแสนนาน
ฉันมันแค่...คนผ่าน...โปรดเข้าใจ
ฉันร้องไห้...เพราะว่า...ใจสุดช้ำ
ได้แต่เก็บ...เงียบงำ...ช้ำเอาไว้
ฝืนยิ้มให้...กับเธอ...ก่อนจะไป
ลับหลังก็...ปล่อยให้...น้ำตาริน
*****************************
ดั่งถูกหอก...ร้อยเล่ม...ทิ่มทรวงอก
หลอกกันได้...มานาน...ตั้งหลายยก
ใจช้ำฟก...อกระบม...ทรุดซมซาน
ฉันร้องไห้...สุดช้ำ...คำเพื่อนบอก
ว่าไม่เคย...คิดหลอก...โปรดสงสาร
เพื่อนกับแฟน...รักกัน...มาแสนนาน
ฉันมันแค่...คนผ่าน...โปรดเข้าใจ
ฉันร้องไห้...เพราะว่า...ใจสุดช้ำ
ได้แต่เก็บ...เงียบงำ...ช้ำเอาไว้
ฝืนยิ้มให้...กับเธอ...ก่อนจะไป
ลับหลังก็...ปล่อยให้...น้ำตาริน
*****************************
ฉันร้องไห้...เพราะใจ...มันสุดโง่
ด้วยอดโซ...รักแท้...มาเคียงใกล้
ถูกรักหลอก...หยอกล้อ...อยู่ร่ำไป
น่าน้อยใจ...จริงหนา...โชคฃะตา
ฉันร้องไห้...เพราะว่า...ฉันน่าโง่
ทำอวดโต...ว่าเจอ...รักเล่อค่า
ที่แท้ก้อ...รักเทียม...เหยียบอุรา
สมน้ำหน้า...จริงหนา...ไม่เจียมตัว
ฉันร้องไห้...ทรุดร่าง...ลงอ่อนล้า
ถูกตีค่า...ราคา...ว่าแย่งผัว
ตกเป็นน้อย...แบบที่...ไม่รู้ตัว
ต้องมาหัว...เราะพร้อม...หยาดน้ำตา
**************************************
ด้วยอดโซ...รักแท้...มาเคียงใกล้
ถูกรักหลอก...หยอกล้อ...อยู่ร่ำไป
น่าน้อยใจ...จริงหนา...โชคฃะตา
ฉันร้องไห้...เพราะว่า...ฉันน่าโง่
ทำอวดโต...ว่าเจอ...รักเล่อค่า
ที่แท้ก้อ...รักเทียม...เหยียบอุรา
สมน้ำหน้า...จริงหนา...ไม่เจียมตัว
ฉันร้องไห้...ทรุดร่าง...ลงอ่อนล้า
ถูกตีค่า...ราคา...ว่าแย่งผัว
ตกเป็นน้อย...แบบที่...ไม่รู้ตัว
ต้องมาหัว...เราะพร้อม...หยาดน้ำตา
**************************************
ฉันร้องไห้...คร่ำครวญ...อยู่ตรงนี้
เป็นคนดี...แต่กลับ...ไม่มีค่า
เธอเกลียดฉัน...เพราะดี...มีเมตตา
กลับไปคว้า...คนลวง...มาควงเดิน
ฉันร้องไห้...เจ็บช้ำ...คำคนกล่าว
น้ำตาพราว...ร่วงหล่น...เพราะคำเกริ่น
เธอมีเมีย...อยู่แล้ว...มานานเนิ่น
เธอบังเอิญ...มีฉัน...หรืออย่างไร
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...มาเมินหน้า
เธอกล่าวหา...ว่าฉัน...นั้นทำได้
ว่ามากรัก...ร้อยเล่ห์...นังร้อยใจ
นี่ไฉน...เธอไม่...เชื่อใจกัน
ฉันร้องไห้...รอเขา...จะกลับมา
ก่อนตะวัน...ลับฟ้า...จะมาหมั้น
ต้องทรุดร่าง...เพราะว่า...เธอลวงกัน
เธอลืมฉัน...ลงได้...ใจแสนดำ
*********************************
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...ไม่แลเห็น
รักจึงมี...อันเป็น...ด้วยสิ้นค่า
จึงได้หลั่ง...หยดน้ำ...จากดวงตา
ดุจธารา...ที่ไหล...จากห้วงทรวง
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...แหละร้องไห้
ด้วยดวงใจ...เจ็บช้ำ...น้ำตาร่วง
กอดศพคน...สุดรัก...ที่หมดดวง
มิอาจทวง...เธอคืน...สะอื้นครวญ
ฉันร้องไห้...ด้วยใจ..มันไม่จำ
ถูกกระทำ...กี่ครั้ง...ยังไห้หวล
พอเค้ากลับ...มาดี...มาชี้ชวน
ก็หลงร่วน...รื่นรัก...จนหักพัง
********************************
เป็นคนดี...แต่กลับ...ไม่มีค่า
เธอเกลียดฉัน...เพราะดี...มีเมตตา
กลับไปคว้า...คนลวง...มาควงเดิน
ฉันร้องไห้...เจ็บช้ำ...คำคนกล่าว
น้ำตาพราว...ร่วงหล่น...เพราะคำเกริ่น
เธอมีเมีย...อยู่แล้ว...มานานเนิ่น
เธอบังเอิญ...มีฉัน...หรืออย่างไร
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...มาเมินหน้า
เธอกล่าวหา...ว่าฉัน...นั้นทำได้
ว่ามากรัก...ร้อยเล่ห์...นังร้อยใจ
นี่ไฉน...เธอไม่...เชื่อใจกัน
ฉันร้องไห้...รอเขา...จะกลับมา
ก่อนตะวัน...ลับฟ้า...จะมาหมั้น
ต้องทรุดร่าง...เพราะว่า...เธอลวงกัน
เธอลืมฉัน...ลงได้...ใจแสนดำ
*********************************
ฉันร้องไห้...เพราะเธอ...ไม่แลเห็น
รักจึงมี...อันเป็น...ด้วยสิ้นค่า
จึงได้หลั่ง...หยดน้ำ...จากดวงตา
ดุจธารา...ที่ไหล...จากห้วงทรวง
ฉันร้องไห้...ร้องไห้...แหละร้องไห้
ด้วยดวงใจ...เจ็บช้ำ...น้ำตาร่วง
กอดศพคน...สุดรัก...ที่หมดดวง
มิอาจทวง...เธอคืน...สะอื้นครวญ
ฉันร้องไห้...ด้วยใจ..มันไม่จำ
ถูกกระทำ...กี่ครั้ง...ยังไห้หวล
พอเค้ากลับ...มาดี...มาชี้ชวน
ก็หลงร่วน...รื่นรัก...จนหักพัง
********************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น