บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

สุดท้าย...เธอก็...เลือกเขา

สุดท้าย...เธอก็...เลือกเขา
เธอเอา....ใจไป...จากฉัน
แล้วก็...ขว้างทิ้ง...ลงพลัน
ทั้งที่...ฉันนั้น...รักเธอ

เสียดาย...จริง-จริง...เธอจ๋า
น้ำตา...ที่มัน...ไหลเอ่อ
ไม่อาจ...จะซื้อ...ใจเธอ
ต้องเก้อ...อีกแล้ว...หัวใจ
*******************
เวลาทั้งหมด...ที่ผ่านมา
มันคงไร้ค่า...กับเธอใช่ไหม
ทั้งหมด...ที่ฉันทุ่มเท...ให้เธอไป
มันไม่เคยเกาะในหัวใจ...เธอเลยใช่ไหม...แม้ธุลี

สุดท้าย...เธอก็...ไปกับเขา
ทิ้งฉันที่เป็นดั่งเงา...ของเธอ...ไว้แบบนี้
ทำไมไม่รักฉันบ้าง...ตอบได้ไหมคนดี
ปล่อยให้ฉันเซ้าซี้...รักเธออยู่ได้...ข้าง-ข้างคู-คู
*********************
ฉันควร...ต้องทำใจ...เสียที
ว่าความรักที่...หวังจะได้จากเธอ...มันว่างเปล่า
ฝืนต่อไป...ก็ไม่พ้น...คำว่าโง่เง่า
เพราะยังไงเธอ...ก็ต้องกลับไปเลือกเขา...คนของใจ

เลือกคน...ที่ทิ้ง...เธอมา
คนที่...ไม่เคยเห็นค่า...เธอเลยใช่ไหม
กลับไปรักเขา...ที่เคยเห็นเธอ...เป็นขยะในหัวใจ
ทิ้งฉันด้วยคำว่าดีเกินไป...ใช่ไหม...ใช่ไหมเธอ
***********************
ตั้งแต่เขา...เข้ามา...ในชีวิต
เธอก็คิด...ที่จะสลัดรักฉัน...อยู่แล้วใช่ไหม
ของเก่า...จะไปสู้ของใหม่...ได้ยังไง
นอกจากทำใจ...รับบาปรับกรรม...ที่ทำมา

สุดท้าย...ก็เป็นดั่ง...ที่ฉันคิด
เธอขอปิดฉากรัก...ในอดีต...เพื่อเดินหน้า
เคียงข้างเขาคนใหม่...ที่ถูกใจต้องตา
ทิ้งของเก่าขึ้นราเอาไว้...อย่างไม่ไยดีมันเลย
*************************
เพราะไม่เคย...มีคุณค่า
จึงต้องเจ็บ...ปวดชา...ในวันนี้
เมื่อเธอเลือก...ที่จะทิ้งฉัน...ไม่ไยดี
เพื่อไปครองรัก...กับเขาที่...เธอมีใจ

สุดท้าย...ก็สูญเปล่า
จมอยู่กับความหลังงี่เง่า...ที่เขาทิ้ง...เอาไว้ให้
ทุ่มเททุ่มรัก...เพื่อหวัง...จะครองใจ
กลับครองได้...เพียงแค่...ความโง่งม
***********************
หากฉันมาก...มีคน...มารุมรัก
จะช้ำหนัก...เมื่อเขาทิ้ง...อย่างไรได้
ฉันปวดเจ็บ...เพราะเขา...ไม่สนใจ
เลือกคนอื่น...แล้วไกล...ไม่ชายตา

ทั้ง-ทั้งที่...พยายาม...ทุ่มทุกอย่าง
กับไม่เหลือ...สักทาง...จะเอื้อมคว้า
แม้แต่เสี้ยว...ธุลี...ของอุรา
ยังไม่มี...เลยหนา...จึงระทม
*********************
สุดท้าย...เธอก็จากไป
เลือกใครคนใหม่...ที่ไม่ใช่ฉัน

เหงาเศร้า...ชอกช้ำ..จาบัลย์
ความรู้สึกเหล่านั้น...เธอตอบแทน...ก่อนจากไกล
*******************
สุดท้ายเธอ...ก็ไม่กลับมา
ทิ้งฉันร่ำหา...เธอจนอก...กรอบเกรียมหมองไหม้

เธอทิ้งฉัน...ไปอยู่กับเขา...ต้องทำใจ
ว่าที่ผ่านมา...รักที่เธอให้...แค่หลอกลวง
************************
หลั่งน้ำตา...อย่างที่...ไม่อายใคร
เมื่อหัวใจ...ดวงนี้...มันสิ้นหวัง
เธอเลือกเขา...ทิ้งฉัน...ให้พ่ายพัง
สุดจะยั้ง...น้ำตา...ให้หลั่งริน

ไม่เคยรัก...กันเลย...ไยไม่บอก
มาแกล้งหลอก...ควงโชว์...ช่างใจหิน
คนไม่รู้...หลงเชื่อ...เมื่อได้ยิน
รู้ไหมใจ...แทบสิ้น...ลงแหลกราญ
*************************
แค่พาเขามา...แนะนำ...ให้รู้จัก
ว่าคนที่ฉันรัก...คนที่มี...ความหมาย

คือเขาทั้งนั้น...หนึ่งในดวงใจ...ของชาย
มิได้ต้องการ...เห็นใครแพ้พ่าย...จมน้ำตา
************************
ฉันขอร้องเหรอ...ให้เธอมารัก
พออกหัก...ก็หาว่าฉัน...กรีดแพ้ซ้ำ
กล่าวหาว่าฉันเลว...ใจร้ายใจดำ
สรุปฉันทำเธอเจ็บ...หรือเธอทำตัวเธอเอง

รักข้างเดียว...ก็เจ็บแบบนี้แหละ
เธอควรจะแยกแยะ...หน่อยนะ...แม่คนเก่ง
ฉันผิดด้วยหรือ...ที่ฉันรัก...ฉันเลือกเขาตัวเก็ง
เธอถึงกล่าวหาว่าฉันมันเส็งเคร็ง...เลวร้าย...ในสายตา
***********************
สุดท้าย...ก็กลาย...เป็นคนโง่เง่า
หลงเพ้อรวบเหมา...ว่าเขา...จะรักจะใคร่
น่าโง่จริง-จริง...ถูกเขาทิ้ง...ยังไม่รู้เรื่องอะไร
มาเห็นตำตา...แทบยืนไม่ไหวเลยนะ...โง่สิ้นดี

ไหนล่ะ...ที่บอกว่าเขา...ต้องเลือกเรา
มัวแต่กอดความรักงี่เง่า...หลงลมเขา...อยู่อย่างนี้

สุดท้ายก็แพ้คนอื่น...ไม่ทันกินอีกล่ะ...ดวงฤดี
มัวแต่รอให้เขามาชี้...มาเลือก...ก็แห้งตาย

สวรควรแล้ว...ที่ชอกช้ำ
ไม่เข็ดไม่จำ...ก็ต้องครอง...แต่ความแพ้พ่าย
พอทีเถอะนะ...เลิกเถอะหัวใจเอ๋ย...เลิกงมงาย
ตอนนี้ข้ารู้สึกอับอาย...เกินทนแล้ว...พอเสียที
*************************
ไม่เจียมตัว...
หลงเมามัว...ว่าเขา...จะไม่มีใหม่
เขาข้างตัวเอง...อยู่ร่ำไป
ไม่รู้สึกถึงความพ่ายแพ้...อันยิ่งใหญ่...กำลังจะผ่านมา

ณ วันตัดสิน...
ยังคงชิน...ในรักที่เคย...ได้โอบคว้า
สุดท้าย...ทรุดร่าง...จมกองน้ำตา
ด้วยคำว่า ..."มีใหม่แล้ว...ขอโทษที"
*****************
เข้าใจ...ก็ดีแล้ว
รู้ไหม...คนแถวนี้
มันน่า...เบื่อสิ้นดี
ไปสักที...ค่อยโล่งใจ
***********************
ให้สม...กับคำสัตย์
ช่วยจัด...ให้เร็วหนา
อย่าให้...ในสายตา
เห็นเธอมา...คอยกวนใจ
***********************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น