ในนามแห่งความรัก

ในนาม...แห่งความรัก
อยากรู้จัก...สักครั้ง...จะได้ไหม
ทำไมท่าน...อยู่สูง...เกินหัวใจ
เข้าใกล้เท่าไร...เหมือนห่างไกล...ไปทุกที

ในนาม...แห่งความรัก
ข้ายังคงภักดิ์...และรอท่าน...อยู่ตรงนี้
เมื่อไรท่าน..จะยอมให้ข้า...สมหวังสักที
ท่านจะหวง...รักมากมี...เอาไว้ทำไมกัน
*******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ขอพัก...เรื่องราว...ไว้ตรงนี้
มีแต่คนแก่งแย่ง..ข้าเหนื่อยเต็มที
ความรักที่เคยพลี...ขอพักสักปี...จะลากับใคร

คนนี้...ก็อยากได้รัก
คนนั้น...ก็ปัก..ว่ารักเป็นใหญ่
คนโน่น...ก็อาจ...จะขาดใจ
ถ้ารักจากไป...คงต้องตาย...วายชีวี

ในนาม...แห่งความรัก
ขอบอกว่าข้า...อาจเป็นที่ต้องการ....อยู่ตรงนี้
แต่ข้าก็เห็น...พวกเจ้า...ต้องช้ำทุกที
เมี่อข้าพารัก...ที่พลี...กลับคืนมา

ความรัก...จากข้า..ที่กำหนด
เจ้าจะรันทด...จะคร่ำครวญหา
ข้าก้อไม่มีวันให้...แม้ว่าเจ้า...จะเสียน้ำตา
เพราะความรักแห่งข้า...นั้นเกินกว่าจะแลกด้วยสิ่งใด
****************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ามาทัก...ข้าเพื่อ...จะยิ่งใหญ่
ครองใจสาว...คนนั้น...ได้ดั่งใจ
ขอในสิ่ง...ที่ไม่...อาจได้ครอง

ดิ้นรนเอง...ซะบ้าง...อย่าเพียรขอ
เพราะข้าเอง...ก้อรอ...จะมอบให้
ข้าคือความ..รักที่...มีทั่วไป
อยู่ใกล้ใจ...แต่เหมือนไกล...ไปทุกที
****************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอุตส่าห์...ฟูมฟัก...ท่านไม่ห่าง
เหตุไฉน...ท่านปล่อย...ข้ากลางทาง
หลบหน้าห่าง...ไปอย่าง...ไม่เหลือใย

ในนาม...แห่งความรัก
ช่วยตอบให้...ข้าตระหนัก...จะได้ไหม
ข้าทำอะไร....ผิดหรือ....จึงทิ้งข้าไป
ตอบให้เข้าใจ...ทีเถิดหนา...ความรักเอย
*****************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ท่านไปหลบ...พักร้อน...อยู่ที่ไหน
เห็นใจข้า...คนรอ...บ้างเป็นไร
เหตุไฉน...ท่านหลบอู้...ไม่ออกมา

ในนาม....แห่งความรัก
ท่านชอบหัก...หัวใจคน...ใช่ไหมหนา
ท่านชอบแกล้ง...แกว่งรัก...ลองอุรา
แล้วก็ทิ้ง...น้ำตา...ให้คนตรม
*********************************
ในนาม...แห่งความรัก
ทำไมท่าน...ชอบหลบ...ข้าเล่าหนา
ทำไมท่าน...กลั่นแกล้ง...แล้งเมตตา
ทำไมไม่..ให้ข้า...ได้พบเจอ

ในนาม...แห่งความรัก
ทำไมท่าน...ชอบทำ...ข้าช้ำเจ่อ
ทำไมท่าน...ปล่อยข้า...หลงละเมอ
ทำไมไม่...เสนอ...รักสักที
****************************

ในนาม...แห่งความรัก
มองเห็น...ความช้ำหนัก...ในใจมนุษย์
ที่เพียรหา...ความรัก...ไม่สิ้นสุด
มิยอมหยุด...เมื่อได้...ความรักมา

ในนาม...แห่งความรัก
แน่ใจหรือว่าเจ้า...มีใจมั่น...สมคุณค่า

แน่ใจหรือ...ว่ารักที่ได้...จะไม่เสื่อมราคา
แน่ใจหรือว่า...จะไม่ทำ...รักหลุดลอย

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าเห็นมาบ่อยนัก...กับรัก...ที่ไม่น้อย
แต่สุดท้าย...พวกเจ้าก้อปล่อย...ให้ข้าต้องหลุดลอย
เพราะหัวใจ...เจ้าสำออย...เกินกว่าจะยั่งยืน

ถึง..มนุษย์โง่เขลา...จากเรา..."ความรัก"
*************************************************

ในนาม...คนอกหัก
มันหนักมาก...ท่านรู้ไหม
เหมือนก้อนหิน...ทับมา...ตรงกลางใจ
เหมือนคลื่นลูกใหญ่...ซัดกาย...ข้าไปกอง

อยู่ใน...ความมืดมิด
ดวงจิต...สุดเศร้าหมอง

เวียนว่าย...ในสายน้ำนอง
ที่มันไหลนอง...มาจากสองตา

กลายเป็น...ธาราระทม
มีแต่ความขื่นขม...ปวดใจเจียนบ้า
ถ้าไม่ว่าย...ก้อต้องจม..จมไปกับสายน้ำตา
ที่มันหลั่งมา...จากข้า...ผู้โง่งม

*********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าหรือจะแช่งชัก...พวกเจ้า...มนุสสา
ข้าคือความรัก...ที่หล่อเลี้ยงโลก...ตลอดมา
จะแช่งชัก...จะสร้างความทรมา...ให้เจ้าได้อย่างไร

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าคงอยู่มานานนัก...และจัก...ไม่ไปไหน

ข้าเห็นแต่....พวกเจ้าเกิด...และก้อตายลงไป
ด้วยหัวใจ...ที่สุขสม...และทรมาน

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากให้เจ้าตระหนัก...ว่าข้า...ไม่เคยประหาร
ความรักที่เจ้า...บอกว่า...ไม่เคยต้องการ
มันไม่เคย...พร่าผลาญใครหรอกเจ้า....คิดไปเอง

ถึง..มนุษย์ผู้บอบช้ำ...จากเรา "ความรัก"
**************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
เห็นใจคนอกหัก...หน่อยได้ไหม
ข้าเจ็บข้าปวดเหลือเกิน...กับความช้ำ...ภายในใจ
เหตุเพราะความรัก...จากท่านลอยหาย...ไม่กลับคืน

ในนาม...แห่งความรัก
หรือท่านชอบฟัง...เสียงมนุษย์...สะอึกสะอื้น
ท่านคงชอบซินะ...ที่เห็นพวกข้า...ต้องเจ็บช้ำกล้ำกลืน
หรือท่านชอบดื่มความขื่น...ของมนุษย์...เพื่อกายา
**************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ความอกหัก...ที่เจ้าบอกว่า...ขื่นขมหนักหนา
เกิดจากความผิด...ข้าหรือ...จึงกล่าวมา
และความรักจากข้า...ลอยไป...ได้อย่างไร

ในนาม...แห่งความรัก
เสียงสะอึกสะอื้น...ที่เจ้าหวั่นนัก...ข้าหาต้องการไม่
ข้ามิต้องการดื่มหรอกนะ...ความขื่นขม...ระทมใจ
เพราะข้าคือความรักที่อยู่ใกล้...แต่เหมือนไกล...ไปทุกที

ถึง..มนุษย์อกหัก...จากเรา "ความรัก"
***********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
วาจาช่าง...คมนัก...หนอเจ้ามนุษย์
มากล่าวหาว่าความรัก...ที่แสน...จะบริสุทธิ์
นั้นเปรียบประดุล...เพลิงร้อน...ทำลายใจ

ในนาม...แห่งความรัก
พวกเจ้าชักจะกล่าวหา...ความรัก...กันไปใหญ่
ข้าคือความรักที่ถูกพวกจ้าแช่งชัก...มานานเท่านาน...ไม่รู้เท่าใด
ความช้ำที่ข้าได้...มนุษย์หน้าไหน...ก็ไม่อาจเปรียบปาน

ถึง..มนุษย์ทั้งหลาย...จากเรา "ความรัก"
*********************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ทำไมท่าน...หยุดพัก...ท่านนิ่งเฉย
ทำไมท่าน...ไม่ใส่ใจ...การงานเลย
หรือท่านคง...เคยชินแล้ว...หรืออย่างไร

ในนาม...แห่งความรัก
ช่วยมาทายทัก...คนอย่างข้า...บ้างได้ไหม

คนที่ผิด...พลาดหวัง...อยู่ร่ำไป
ขอความรัก...สู่ใจ...ข้าสักครา

ในนาม...แห่งความรัก
ท่านคงจะ...เบื่อข้านัก...เป็นหนักหนา
เบื่อคนผิดหวัง...ที่มาก...เหลือคณา
แต่ท่านไม่ควร...ถ่วงเวลา...หน้าที่ไม่ควรเลย
*******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
หาว่าข้าทอดทิ้ง...รักที่ท่าน...ไม่เคยมีให้
ท่านจะกล่าวหา...ข้ามาก...จนเกินไป
ความรักจากท่านไซร้...ไม่เคยถึงข้า...เลยสักครา

ในนาม...แห่งความรัก
ท่านต่างหาก...ที่ชอบหนีหน้า

ท่านคือผู้มอบ...ไฉนจึงเฉยชา
ปฏิเสธคนที่ปรารถนา...ด้วยวาจา...แสนดูแคลน

ในนาม...แห่งความรัก
ไม่ต้องให้ข้ามาหรอก...ความรัก...ที่มากเหลือแสน
ขอแค่เศษเสี้ยวจากท่าน...มาหล่อเลี้ยงหัวใจ...ที่ขาดแคลน
ซึ่งคนเมืองแมน...ที่มีพร้อมอย่างท่าน...คงไม่เข้าใจ
******************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ข้านี่หรือ...ทึกทัก...ท่านไม่ผิด
หน้าที่แจกรัก...ไม่ใช่หน้าที่ท่านหรือ...ท่านจึงหมายปิด
บอกว่าข้า...หมดสิทธิ์ได้รัก...เพราะเวรกรรม

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าใจเย็น...มานานนัก...ท่านกลับขำ

เห็นความทุกข์...ของข้า...ไม่น่าจดจำ
มิหนำซ้ำ...ยังเหยียบย่ำ...ให้ช้ำใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ท่านช่าง...โหดร้ายนัก...รู้ตัวบ้างไหม
วาจาท่าน...ดุจพิษร้าย...ทำลายหัวใจ
ความช้ำที่ข้าได้...ขอสาปให้...ท่านช้ำพันทวี
************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
หน้าที่ท่าน...ใหญ่โตนัก...รู้ตัวแล้วยังผลักไส
หวังให้ข้าสุขสันต์...ไม่ให้หุนหัน...อีกนานเท่าใด
จะรอให้ข้าแห้งตาย...ก่อนหรือไร...โปรดชี้แจง

ในนาม...แห่งความรัก
บุญกรรมนั้น...ไม่มีสิ่งใด...เคลือบแฝง
ทำดีได้ดี...ทำชั่วได้ชั่ว...ไม่ต้องมีใครจัดแจง
สักวันมันจะแซง...มาย้อนสนอง...ข้าเข้าใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากจะรู้นัก...หน้าที่ท่าน...ท่านบกพร่องหรือไม่
ท่านอ้างแต่บุญแต่กรรม...แต่ไม่ยอมมอบความรัก...แก่ข้าผู้ปวดร้าวใจ
ท่านจะดองความรัก...เอาไว้ให้ใคร...ความรักเอย
************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากพัก...ลากิจ...ด้วยเหนื่อยล้า
หมดแรงใจ...ด้วยเพราะ...คำบ่นว่า
ที่มนุษย์...กล่าวหา...และใส่ความ

ในนาม...แห่งความรัก
เชิญพวกเจ้า...ต่อว่า...เหยียดหยันหยาม
ข้าไม่มี...สิทธิ์ใด...ไปห้ามปราม
เมื่อนิยาม...ในรัก...เราต่างกัน

ถึง มนุษย์ผู้ขัดแย้ง จากเรา "ความรัก"
**********************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ทำไม...ไม่ทายทัก...ใจข้าบ้าง
ทำไมท่าน...ลืมข้า...แล้วปล่อยวาง
ทำไมท่าน...ช่างห่าง...ช่างแสนไกล

ในนาม...แห่งความรัก
ภารกิจท่าน...คงมากนัก...ซิใช่ไหม
ถึงได้เลือนข้า...ออกจากภารกิจ...ของท่านไป
ทอดทิ้งข้าได้...ทั้งๆที่ข้าศรัทธาท่าน...อย่างเหลือเกิน

ถึง ท่านความรัก จากมนุษย์ผู้อ้างว้าง
******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
แม้ภารกิจ...ข้านี้...จะหนักหนา
แต่ข้ามิเคย...เลือนเจ้า...เลยสักครา
แต่ทว่าเจ้า...นั้นมัน...โง่เกินไป

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ามีรัก...อยู่ข้างกาย...แต่ผลักไส
เจ้าไขว่คว้า...แต่คน...ไม่ใส่ใจ
คนที่ห่วงใย...เจ้ากลับ...ไม่ใฝ่ปอง

ถึง มนุษย์ที่ใจบอด จากเรา "ความรัก"
***********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าหาใช่...พรหมสี่พักตร์...ดั่งเจ้ากล่าว
ข้าคือผู้...มอบรัก...มอบเรื่องราว
ให้กับคน...ทุกคราว...ที่เกิดมี

ในนาม...แห่งความรัก
ไฉนเจ้า...กล่าวหา...ข้าเช่นนี้

ข้าคือผู้...มอบรัก...ให้กับปฐพี
ทั้งเวหา...วารี...หมู่พฤกษ์ไพร

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าจงตระหนัก...บ้างหนา...อย่าเพิ่งไล่
ข้าอยู่...รอบกายเจ้า...เฝ้าห่วงใย
แต่เจ้าไม่...เคยเห็น...เคยใช้มัน

ถึง มนุษย์ผู้มืดมนจากเรา "ความรัก"
*******************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ยามเจ้าอกหัก...ข้าหรือ...จะหลบหน้า
ข้ายังอยู่...ข้างกายเจ้า...เสมอมา
แต่ทว่า...หัวใจเจ้า...มืดเกินไป

ในนาม...แห่งความรัก
ความช้ำที่แน่นหนัก...ต่างหาก...ที่ผลักไส
ให้หัวใจเจ้า...ลืมหลง...ข้าไป
ทั้งที่ข้าอยู่ใกล้...ใจเจ้า...ตลอดเวลา

ในนาม...แห่งความรัก
เมื่อเจ้าอกหัก...ก็โหยหา
เมื่อเจ้าอยากได้รัก...ก็ขอ...ให้ได้มา
ความรักอย่างข้า...จึงไม่...อาจยั่งยืน

ในนาม...แห่งความรัก
หากว่าเจ้า...ไม่มัวมานั่ง...สะอึกสะอื้น
หากว่าเจ้า...ทุ่มเทเพื่อรัก...และไม่ส่งคืน
ความรักที่ข้าหยิบยื่น...คงไม่...สลายไป

ถึง มนุษย์ทั้งสอง จากเรา "ความรัก"
**************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าทำได้...เพียงแช่งชัก...กระนั้นหรือ
ไฉนเจ้า..จึงไม่...ฝึกปรือ
การยึดถือ...สติ...เป็นมั่นคง

ในนาม...แห่งความรัก
เมื่อผิดพลาดหวัง...เจ้าก็...ผลักไสไล่ส่ง

ในสายตาเจ้า...ข้ามีโทษ...ถึงขั้นปลิดปลง
ด้วยความรัก...ที่เจ้าหลง...ไม่ได้ดั่งใจ

ในนาม...แห่งความรัก
แม้เจ้าจะเกลียดชัง...ความรัก...ที่ยิ่งใหญ่
แต่ข้ามิเคย...เมินชังเจ้า...ไม่ว่าวันใด
จะรอวันเจ้าเปิดใจ...รับข้า...นานเท่านาน

ถึง มนุษย์ผู้คิดสาป จากเรา "ความรัก"
*******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
สงสัยนัก...ว่ารักที่...มนุษย์โหยหา
เป็นแค่เครื่อง...หล่อเลี้ยงอุรา
หรือเครื่อง...คั่นเวลา...ยามเดียวดาย

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าไม่เคยตระหนัก...คุณค่า...เมื่อสมหมาย
ได้รักมาแล้ว...พวกเจ้า...ก้อทำลาย
มินานก้อคลาย...รักจากข้า...ไม่ไยดี

ถึงมนุษย์ผู้มักง่าย...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าช่างไม่ประจักษ์...แก่ใจ...บ้างเลยหรือ
มาขอให้ข้ามอบความรัก...ที่เจ้าไม่อาจรั้งไว้.....แม้สุดมือ
เจ้ายังจะหมายถือ...ครองมัน...อีกหรือไร

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าจงแจ้งประจักษ์เถิดว่า...รักจากข้า...นั้นยิ่งใหญ่
ที่หัวใจดวงน้อย...ของเจ้า...ไม่มีวันจะเข้าใจ
ความรักจึงหลุดลอยไป...จากเจ้า...เท่านั้นเอง

ถึง มนุษย์ผู้เพ้อฝัน...จากเรา "ความรัก"
**************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าเสียหลัก...พลาดรัก...แล้วโวยใหญ่
หาว่าข้า...ทำให.้..เจ้าปวดใจ
คิดดีแล้ว...หรือไร...จึงกล่าวมา

ในนาม...แห่งความรัก
จงแจ้งประจักษ์...แก่ใจเจ้า...สักหน่อยเถิดว่า
สิ่งที่ทำให้...เจ้าเจ็บ...จนมีน้ำตา
คือความรักจากข้า...หรือว่าความโง่...ที่เจ้านิยม

ถึง..มนุษย์โง่เง่า...จากเรา "ความรัก"
***********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากให้...เจ้าประจักษ์...สักนิดว่า
ข้ามิใช่...ผู้ทำเจ้า...ให้เสียน้ำตา
แต่เป็นเพราะว่า...เจ้านั้น...ทุ่มเทเกินไป

ความรัก...ที่หวัง..สิ่งตอบแทน
ก้อย่อมต้องขาดแคลน...สักวัน...ถูกหรือไม่
ความรัก...มิได้ทำให้...คนเสียใจ
แต่เพราะเจ้า...เหนี่ยวรั้งมันเกินไป...ต่างหากมนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์ผู้หลงผิด...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
คนเสียหลัก...ยังไม่คลาย...หมองอีกหรือ
โทษตัวว่า...ต่ำต้อย...ด้อยฝึกปรือ
ช่างดึงดื้อ...จริงหนา...เจ้าหัวใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าหมายให้เจ้า...ประจักษ์แจ้ง...แก่ใจว่า

ข้าไม่เคยเลือกที่รัก...มักที่ชัง...สิ้นเมตตา
แต่ทว่า...พวกเจ้า...เขลาเกินไป

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ารักเป็น...แน่แล้ว...หรือไฉน
จึงว่าความรัก...โหดร้าย...จนเกินไป
คิดดูเสียใหม่...เถิดหนา...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์ผู้หมองไหม้...จากเรา "ความรัก"
***************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ถูกคนเสียหลัก...แช่งชัก...ด้วยปวดใจเจียนบ้า
บอกว่าไม่ปรารถนา...ความรัก...เลยสักครา
อย่าได้หมาย...มอบความรักมา...เพื่อเพิ่มความช้ำใจ

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ามองเห็นความรัก...ผิดไปแล้วล่ะ..รู้บ้างไหม
ความรักจะคงอยู่....เวียนว่าย...ตลอดไป
เจ้าไม่มีทางไล่...ข้าได้...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์ใจเบา...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
พวกเจ้า...ไม่เคยตระหนัก...เลยใช่ไหม
ถึงได้โทษ...ความรัก...มักทำให้ช้ำใจ
ทั้งที่ใครเล่าใคร...ต่างปรารถนา...อยากได้มา

ในนาม...แห่งความรัก
หากข้าผิดนัก...ดั่งที่...พวกเจ้าว่า
ข้าผิดที่นำ...ความรัก...มาปักอุรา
คราวหน้าเจ้าอย่า...ได้เสาะหาความรัก...จากข้าอีกเลย

ลาก่อนมนุษย์โลก...จากเรา "ความรัก"
*******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ข้าเบื่อนัก...กับคำแช่งชัก...ของมนุษย์ทั่วหล้า
โยนความผิด...ให้ความรัก...ที่ชักพา
แน่ใจหรือว่า...ข้าผิดอย่างที่...พวกเจ้าเข้าใจ

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าจะให้ข้า...เป็นผู้มอบความระกำ...หรือไฉน
ขนาดข้า...มอบความรัก...เจ้ายังบอกว่าข้าทำช้ำใจ
หากข้าคือความระกำแล้วไซร้...เจ้าจะอยู่อย่างไร...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์เอาแต่ใจ...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เมื่อเจ้าช้ำหนัก...ก้อบอก...ไม่สนใจข้า
เมื่อเกิดความเหงารุมเร้า...ก้อร้องขอ...ความเมตตา
ด้วยใจแสนศรัทธา...ปรารถนาตัวข้า...อยู่ร่ำไป

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าอาจโทษข้า...ว่านำความช้ำหนัก...มามอบให้
แต่มนุษย์เอย...ข้าความรัก...ไม่เคยทำร้ายใคร
มีแต่หัวใจพวกเจ้า...เท่านั้น...ทำร้ายตัวเอง

ถึง..มนุษยใจแหลก...จากเรา "ความรัก"
***********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
คนช้ำหนัก...เจ้าช่างมุสา
โวยวายว่า...ความรัก...ต่าง-ต่าง นา-นา
ไม่ปรารถนา...เมื่อพลาดหวัง...เจ็บปวดใจ

ในนาม...แห่งความรัก
เชิญเจ้าพัก...หัวใจเจ้า...ก่อนดีไหม
ความเจ็บ...ความช้ำ...ที่เกิดกับใจ
เจ้าไม่ควรโทษใครหรอกนะ...เพราะมันเป็นใจ...ของเจ้าเอง

ถึง..มนุษย์เย่อหยิ่ง...จากเรา "ความรัก"
************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าหรือเย็นชาแน่นหนัก...อย่างที่...เจ้ากล่าวหา
ลืมหรือไร...ใครกัน...เลี้ยงเจ้ามา
มิใช่มารดา...ที่มากด้วยรัก...หรืออย่างไร

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าคือผู้...ที่ทำให้โลก...ใบนี้สดใส
หากขาดข้า...ความเกลียดจะครอบงำ...โลกทั้งใบ
จะไม่หลงเหลืออะไร...ให้พวกเจ้าอาศัย...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์เย่อหยิ่ง...จากเรา "ความรัก"
*********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าไม่อาจเลือกที่รัก...มักที่ชัง...อย่างเจ้าว่า
แม้ว่าเจ้า...จะสิ้นแล้ว...ซึ่งศรัทธา
แต่ดวงใจข้า...ยังคงต้องเมตตา...เจ้าต่อไป

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าจะหล่อเลี้ยง...ดวงใจ...ของเจ้าเอาไว้

มิให้บอบช้ำ...และคิด...เกินเลยไป
เพื่อจักทำให้...เจ้ามีมุมมองใหม่...ให้อุรา

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากให้เจ้า...เชื่อข้า...สักหน่อยเถิดหนา
ว่าความรัก...นั้นอยู่...เหนือกาลเวลา
อย่าได้สิ้นศรัทธา...ต่อข้า...มนุษ์เอย

ถึง..มนุษย์สิ้นศรัทธา...จากเรา "ความรัก"
************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
การผูกพันหัวใจ...แล้วเสียหลัก...หาได้ผิดใดไหม
หากว่าเจ้า...จะผูกพัน...อย่างเข้าใจ
ว่าสรรพสิ่ง...ต้องเกิดดับไป...ตามกาลเวลา

ในนาม...แห่งความรัก
อกที่กลัดเป็นหนอง...ใช่ว่าจะหมด...ทางรักษา
แผลของเจ้า...มิได้อยู่...เหนือกาลเวลา
สักวันดอกหนา...เจ้าจะเข้าใจ....และไม่ทุกข์ทน

ถึง..มนุษย์ชอกช้ำ...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ขอย้ำ...ให้เจ้า...รู้เอาไว้

ข้าคือผู้มอบ...มิใช่ผู้ทำร้าย...ทำลายใคร
ในเมื่อเจ้ารักษาข้าไว้ไม่ได้...ก้อเพราะเจ้าไง...ที่ไม่ศรัทธาเราอย่างแท้จริง

ถึง..มนุษย์ผู้โยนบาป...จากเรา "ความรัก"
******************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เสียดายนัก....ที่ข้าทำให้เจ้า...ท้อแท้ถึงเพียงนี้
ข้าคงต้องไปจากเจ้า...แน่ใช่ไหม...ในเมื่อดวงฤดี
ของเจ้านี้...สิ้นศรัทธา...ข้าจากใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าขอย้ำด้วยคำแน่นหนัก...ให้เจ้าได้...รับรู้เอาไว้
ความรักจากข้า...มิเคย...ทำร้ายผู้ใด
และมันยังคงใหม่เสมอ...สำหรับคน...ที่ศรัทธา

ถึง..มนุษย์ผู้ตัดข้า...จากเรา "ความรัก"
************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าเบื่อเจ้าขอพัก...จากรักที่...ข้ามอบให้
เพราะเจ้ากล่าวหา...ว่าความรัก...มักทำให้ช้ำใจ
แล้วทำไม-ทำไม...ยังมี...คนต้องการ

ในนาม...แห่งความรัก
ความพ่ายแพ้ที่เจ้าได้ประจักษ์...เพราะถูกรัก...จากข้าเผาผลาญ
หรือเป็นเพราะว่าเจ้าผิดหวัง...ไม่สมดั่ง...ความต้องการ
เจ้าจึงบอกว่า...แสนทรมานเหลือเกิน...ความรักหลอกลวง

ถึง..มนุษยแพ้พ่าย...จากเรา "ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าไม่เคยประจักษ์...ดั่งคำ....ที่เจ้าว่า
เพราะความรัก...ไม่มีวัน...เสื่อมราคา
เพียงแต่ว่า...ไร้ค่า...ในวันที่สุขใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ข้ามิเคยเคลือบแฝง...กลลวง...ใด-ใดเอาไว้
พวกเจ้าต่างหาก...ที่ไม่...เคยใส่ใจ
พอได้รักไป...ก้อไม่...ใส่ใจดูแล

ถึง...มนุษย์ยะโส...จากเรา "ความรัก"
*********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าช่างกล่าว...หนักเกินไปแล้ว...มนุษย์เอ๋ย
ความรักจากข้า...ไม่เคยเฉยชา...ต่อเจ้าเลย
แต่เป็นเพราะเจ้า...ไม่วางเฉย...กลับผูกมัดพันธนาการ

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าควรชั่งน้ำหนัก..ก่อนพูด...หักหาญ
ควรไตร่ครองให้ถ่องแท้...ว่าใครคือมิตร...ใครคือมาร
เพราะข้ามิได้ต้องการ...จะต่อตีกับเจ้า...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์ผู้พลาดผิด...จากเรา "ความรัก"
**************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
การแช่งชัก...หาใช่การ...แก้ปัญหาไม่
ความชอกช้ำ...ใช่ว่าจะ...คงอยู่ตลอดไป
เจ้าแน่ใจแล้วหรือไร...ว่าเขา...คือตัวจริง

ในนาม...แห่งความรัก
หากการอกหัก...การถูกทอดทิ้ง
ทำให้ใจของพวกเจ้า...ปวดร้าว...ไร้ที่พักพิง
ข้าก็ไม่อาจหยุดนิ่ง...ภารกิจแห่งรัก...ลงได้เลย

ในนาม...แห่งความรัก
วันหยุดพัก...ของข้าไม่มี...แม้แต่จะเอื้อนเอ่ย
ได้ความรัก...ตอบกลับมาหรือไม่...ก็ไม่เคยได้พักเลย
ซ้ำถูกพวกเจ้าชาเฉย...กล่าวหาว่า...ข้าไร้เมตตา

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าคงต้อง...ประจักษ์แก่ใจซะที...ใช่ไหมว่า
บัดนี้มนุษย์ทั้งหลาย...สิ้นแล้ว...ซึ่งศรัทธา
ไม่ปรารถนา...ความรักเช่นข้า...อีกต่อไป

ถึง มนุษย์ผู้ลืมข้า จากเรา"ความรัก"
**********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ผู้คนมากนัก...ที่เห็น...ความรักไร้ค่า
ผู้คนอีกมาก...กล่าวหาว่ารัก...ทำให้เสียน้ำตา
ผู้คนมากหน้า...บอกว่าต้องการ...รักเหลือเกิน

ในนาม...แห่งความรัก
การก้าวผ่าน...ความรัก...โดยไม่มีโขดเขิน
ความรักจึงไร้ค่า...เมื่อไม่ได้...ต่อสู้เผชิญ
เพราะเรื่องรักกับความบังเอิญ...มันไม่มีหรอก...มนุษย์เอย

ถึง..มนุษย์ทั้งหลาย...จากเรา "ความรัก"
**********************************************
ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ารู้ตัว...นับว่าดียิ่งนัก...กับใจเจ้า
สักวัน...ความผิดหวัง...จะบางเบา
ความรักครั้งเก่า...ก็จะกลับมา

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าควรตระหนัก...และย้ำกับใจ...เสมอว่า
ความรัก...อยู่เหนือ...กาลเวลา
ไม่มีใครจะพร่า...ข้าไปจาก...เจ้าได้เลย

ถึงมนุษย์ผู้คิดได้ จากเรา"ความรัก"
******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ขอให้เจ้า...ฝูมฝัก...รักเอาไว้
อย่าปล่อยให้...ข้าหลุด...และลอยไป
ควรถนอม...ข้าให้...อยู่ยั่งยืน

ในนาม...แห่งความรัก
หากคงมั่น...ในรัก...ไม่ขัดขืน
ความเจ็บช้ำ...ผิดหวัง...คงไม่กลืน
เจ้าจะสุข...สดชื่น...นานเท่านาน

ถึงมนุษย์ผู้คงมั่น จากเรา"ความรัก"
********************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้ามนุษย์...ผู้ช้ำหนัก...หากถามข้า
ว่าเคยมี...รักไหม...ในอุรา
ขอตอบว่า...ข้านั้น...มีล้นใจ

ในนาม...แห่งความรัก
ความเจ็บช้ำ...ข้าก็หา...ต้องการไม่

แหละไม่เคย...อยากเห็น...รักเป็นไป
อยากให้...รักดูใหม่...ไม่เลือนลา

ในนาม...แห่งความรัก
ความทุกข์ยาก...ข้ามิเคย...ปรารถนา
ข้าคือรัก...ที่มี...อยู่เกลื่อนตา
แต่ทว่า...เหน็บหนาว...เมื่อถูกเมิน

ถึงมนุษย์ผู้ซักถาม จากเรา"ความรัก"
**********************************************

ในนามแห่ง...ความรัก
เจ้าเหนื่อยนัก...กับรัก...ที่ข้าให้
เจ้าอ้างว่า...ความรัก...จากเจ้าไป
จึงขอพัก...หัวใจ...และบอกลา

ในนามแห่ง...ความรัก
หากว่าเจ้า...นี้หยุด...ปรารถนา

ความรักที่...ลายล้อม...อยู่เกลื่อนตา
จะสิ้นแรง...เหนื่อยล้า...ดั่งใจปลง

ในนามแห่ง...ความรัก
ข้ามิเคย..อยากให้เป็น...ดั่งประสงค์
ของเจ้าเลย...มนุษย์...ข้ามั่นคง
แหละจะอยู่...ยืนยง...เพื่อแย้งใจ

ถึงมนุษย์ผู้เหน็ดเหนื่อย จากเรา"ความรัก"
***************************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ท่านไสผลัก...ใจข้า...อย่างสิ้นไร้
ท่านโหดร้าย...ยิ่งนัก...ต่อดวงใจ
ของข้าที่...มั่นใน...รักศรัทธา

ในนาม...แห่งความรัก
ท่านแน่นหนัก...แต่คำ...ว่าเบือนหน้า

ท่านไม่เคย...คงมั่น...ในสัญญา
ท่านไขว่คว้า...แต่ทาง...สุขสบาย

ในนาม...แห่งความรัก
เชิญท่านควัก...ใจข้า...ที่สิ้นหมาย
ต่อความรัก...จากท่าน...ที่คลอนคลาย
ให้สมกับ...ความร้าย...เถิดท่านเอย
******************************************
ในนาม...แห่งความรัก
ไฉนเจ้า...ทึกทัก...ว่ารอข้า
มนุษย์เอ๋ย...ข้านี้...ล้วนเมตตา
ส่งให้แล้ว...เต็มอุรา...เจ้ากับเลือน

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าช่างไม่...ประจักษ์...จนละเลื่อน

รักมีอยู่...แต่เจ้า...กลับแชเชือน
ทำเสมือน...ของตาย...ก็ไม่ปาน

ในนาม...แห่งความรัก
จงตระหนัก...เถิดหนา...ว่าอาจหวาน
แต่ใช่เพียง...เท่านั้น...หนอนงคราญ
อาจขมขื่น...ทรมาน...จงเตรียมใจ

ถึง..มนุษย์ผู้รอลิ้ม จากเรา"ความรัก"
**********************************************
ในนาม...แห่งความรัก
พรุ่งนี้แล้วซินะ...คือวันแห่งรัก...ที่ยิ่งใหญ่
ที่ทั่วโลกกล่าวขาน...ว่าวันวาเลนไทน์
ท่านจะมามอบรัก...ให้ข้าไหม...หรือลืมตามเคย

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าอยากประจักษ์สักครั้ง...จากสิ่งที่...ท่านอ้างเอ่ย
ว่าความรักจากท่าน...ไม่เคยลดน้อย...ลงไปเลย
ช่วยเปิดเผยสู่ห้องใจข้า...ให้แจ้งแก่ใจ...เถิดท่านความรักเอย
************************************************************
ในนาม...แห่งความรัก
สุดท้ายข้าก็ได้ประจักษ์...ว่าความรัก...คือเรื่องเหลวไหล
ไม่เคยเกิดมี...ไม่เคยเปลี่ยนไป
ไม่เคยคงอยู่...ไม่เคยร้างไกล...ไม่เคยมอบให้...ไม่เคยเกิดมี

ในนาม...แห่งความรัก
คงต้งประจักษ์...กับความคิด...ของข้าเหล่านี้
ด้วยเหตุผลที่ข้า...ไม่เคยได้รับควมรัก...จากท่านเสียที
มันคงจะไม่มี...จริงซินะ..ความรักเอย
***************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าเคยทายทัก...หัวใจเจ้า...แล้วรู้ไหม
แต่เจ้ากลับ...เมินเฉย...ไม่ใส่ใจ
ทำให้ใคร...หนึ่งคน...ร้าวอุรา

ในนาม...แห่งความรัก
กรรมหนักครั้งนั้น...ทำให้...เจ้าโหยหา
ความรักจากข้า...ที่เคยมอบให้...เมื่อก่อนมา
เจ้าจักต้องปรารถนา...ไปจนกว่าเขา...จะสุขใจ

ถึงมนุษย์ผู้ผิดบาป จากเรา "ความรัก"
*****************************************

ในนาม...แห่งความรัก
จงหยุดพัก...รักที่...ปรารถนา
เมื่อเจ้าไร้...สิ้นแล้ว...ซึ่งศรัทธา
ด้วยเจ้าไขว่...เจ้าคว้า...รักเลื่อนลอย

ในนาม...แห่งความรัก
ขอบอกให้...เจ้าตระหนัก...ไว้เสียหน่อย
ความรักมีอยู่จริง...สำหรับผู้ที่หวัง...และรอคอย
แต่มันมีอยู่น้อย...สำหรับเจ้า...ที่ไม่รอโชคชะตา

ถึงมนุษย์ผู้ร้องขอ จากเรา "ความรัก"
******************************************

ในนาม...แห่งความรัก
เจ้าจักได้ประจักษ์...กับรัก...ที่ข้าชี้
หลังจากที่สิ้นกรรม...ทั้งหลาย...ที่มากมี
ที่เจ้านี้...เคยสร้าง...เคยทำมา

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าขอให้เจ้าตระหนัก...เหมือนดั่งวันนี้..ที่ตามหา
ว่ายากแค่ไหน...กว่าจะได้ความรัก...กันสักครา
ฉะนั้นเมื่อสมปรารถนา...อย่าผลาญพร่าความรัก...ให้มลาย

ถึง มนุษย์ผู้ดิ้นรน จากเรา "ความรัก"
*****************************************

ในนาม...แห่งความรัก
ข้าแจ้งประจักษ์...ในศรัทธา...ที่เจ้าใฝ่
จงสมหวัง...เถิดนะเจ้า...อย่างตั้งใจ
และขอให้...เจ้าทั้งสองรักกัน...นานเท่านาน

ในนาม...แห่งความรัก
อย่าให้ความใกล้ชิด...ไสผลัก...หรือหักหาญ
ด้วยเคยชิน...เกินไป...ใจจึงราญ
ด้วยความใกล้...พร่าผลาญ...ให้รักคลาย

ถึงมนุษย์ผู้สมหวัง จากเรา "ความรัก"
*****************************************
ในนามแห่งความรัก...จักเพียรตอบ
มีเคยเลือก...รักชอบ...ชังนำหน้า
ข้าคือรัก...คือรัก...อยู่ทุกครา
หากเพียงเจ้า...เหนื่อยล้า...และเปล่าดาย

ในนามแห่งความรัก...ที่เจ้ากล่าว
อาจสวยราว...ม่านฝัน...อยู่ไม่หาย
แต่นิจจจัง...นิจจา...รักย่อมคลาย
เมื่อรักไม่...ได้อยู่...ยั่งยืนยง

ถึง มนุษย์สุดขื่นขม จากเรา "ความรัก"
*****************************************
รักฉัน...สีหวานฉ่ำ
แล้วกลับดำ...พลันสลาย

ด้วยหลง...เพ้องมงาย
ครองรักพ่าย...เฝ้าว่ายเวียน
*******************************
ในนามแห่งความรัก...ท่านเอย
ไยนิ่งเฉย...ไม่มาเยือน...ทำเบือนหนี
ทิ้งฤทัย...แห่งข้า...ไม่ปราณี
ฤาท่านนั้น...ไม่มี...ซึ่งเมตตา

ข้าทำผิด...มีบาป...อันใดกัน
ท่านจึงหัน...หน้าหนี...ไม่มาหา
ปล่อยข้าร้าง...สิ้นท่าน...อยู่ทุกครา
อนิจจา...วาเลนไทน์...ไม่มาเยือน
*****************************************
ในนามแห่งความรัก...ที่พี่มอบ
คือคำตอบ...จากใจ...ให้แม่หญิง
หนึ่งดวงใจ...เพียงเจ้า...ได้อุ่นอิง
เลือกขว้างทิ้ง...มิ่งขวัญ...จักไม่มี
***************************************