ระหว่างเรา
มันมีกำแพง...ที่กว้างใหญ่
เกิดจาก...ความไม่เข้าใจ
จึงดูเหมือนว่า...เราไกลกัน
เธออาจ...จะเคืองขุ่น
ไม่อยากการุณ...หัวใจของฉัน
ฉันเองก็เฉยชา...แต่ทว่าสุดจาบัลย์
ยอมปิดความฝัน...ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ
**********************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่เซ่อ-เซ่อ
ระหว่างเธอ...ที่เจอ...รักหลากหลาย
ระหว่างเรา...ช่างต่าง...กันมากมาย
คงต้องคลาย...สัมพันธ์...กันสักที
อย่าถ่วงเลย...อดีต...ที่พานพบ
เธออยากจบ...ก็ให้จบ...และไม่หนี
ไปเถิดนะ...ขอให้...ไปได้ดี
อย่าได้มี...ความช้ำ...มากล้ำกราย
******************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่โง่เง่า
ระหว่างเธอ...ที่เฝ้า...แต่ห่วงหา
ระหว่างเรา...ช่างห่าง...เหลือคณา
ดั่งเรือที่...ไร้ท่า...จะพักพิง
ระหว่างเธอ...ที่รัก...เขายิ่งนัก
ระหว่างฉัน...ที่รัก...เธอคนนิ่ง
ระหว่างเรา...คงไม่...ได้แอบอิง
ได้แต่ทิ้ง...ร่างเหงา...กอดเงาตัว
******************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...แม้จะใกล้
แต่ช่างไกล...เหลือเกิน...สุดเอื้อมคว้า
แม้ว่าใจ...ยังรัก..ยังศรัทธา
แต่ทว่า...ไม่อาจ...จะเชื่อมใจ
เพราะว่าเธอ...เพราะเธอ...นั้นมีเขา
ระหว่างเรา...จึงเป็น...ไปไม่ได้
กำแพงรัก...ยากนัก...ขอหักใจ
ระหว่างเรา...ที่เคยใช้...คงไม่มี
*******************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่เพ้อเจ้อ
ระหว่างเธอ...ที่ตัด...สัมพันธ์ง่าย
ระหว่างเรา...ช่างต่าง...กันมากมาย
จุดจบสุดท้าย...คือห่างไกล...กันสุดตา
*********************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...จบกันแค่นี้
ไปเถอะไปซะที...เมื่อใจเธอนี้...เห็นฉันไม่มีความหมาย
จะรั้งไว้ไยล่ะ...สัมพันธ์รักน้ำเน่า...ที่กลับกลาย
ในเมื่อ...คำตอบสุดท้าย...ก็คือคำว่าไปอยู่ดี
*********************
เส้นทางรักของเรา...ที่เคยบรรจบ
ตอนนี้ถูกลบ...เหลือเพียงเส้นขนาน
ระหว่างฉันระหว่างเธอ..ที่กลมเกลียวกันมานาน
บวกวันคืนที่แสนหวาน...ก็ไม่อาจจะเหนี่ยวใจ
จำใจ...ต้องไกล...จากเธอ
เมื่อข้อเสนอทั้งหมด...คือไม่อยากอยู่ใกล้
อยากมีอิสระ...ไม่มีพันธะอีกต่อไป
เส้นขนานที่เธอมอบให้...คือค่ารักที่เคยใช้ชีวิต...ร่วมกันมา
**********************
ต่อไปนี้
จะตอกย้ำ...กับใจที่มี...แต่ห่วงหา
ว่าเธอไม่..มีวันจะกลับมา
ฉันมันไร้ค่า...ในสายตาของเธอ
จากวันนี้...เป็นต้นไป
จะเลิกห่วงใย...เลิกพร่ำเพ้อ
เรื่องระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ
จะไม่เผลอ...หวลคิด...อีกต่อไป
********************
ระหว่างที่...เธอชื่น...กับคนอื่น
รู้ไหมใคร...ขมขื่น...สะอื้นไห้
ระหว่างที่...ฉันโศก...ฉันเศร้าใจ
เธอเคยนึก...ถึงไหม...แม้บางที
คงไม่เคย...เลยซินะ...ระหว่างเรา
ฉันมันเขลา...ไปเอง...ทนทู่ซี้
กักขังใจ...ไม่ได้...ใจรู้ดี
ระหว่างเรา...จึงจบที่...ไม่พูดจา
********************
นับจากนี้...เรื่องระหว่างเรา
คงเป็นได้...แค่เรื่องเก่า...ที่ไร้ค่า
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...ที่ผ่านมา
อยู่้ด้วยรัก...ศรัทธา...หรือจำใจ
จึงจากจร...กันง่าย...ไม่เหลือเยื่อ
แม้จะเผื่อ...ให้กลับ...มาชิดใกล้
นี่ขาดแล้ว...ลอยคว้าง...แสนห่างไกล
แม้แต่รอย...อาลัย...ยังไม่มี
*********************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...ระหว่างใจ
คงไม่เหลือ...สิ่งใด...ให้เหนี่ยวรั้ง
ด้วยรักชอบ...บัดนี้...กลายเป็นชัง
เรื่องวันวาน...ความหลัง...ต้องฝังไป
ด้วยไม่มี...ประโยชน์...อันใดเลย
เมื่อต่างคน...ต่างเฉย...ไม่คิดใฝ่
อยู่ด้วยทน...เท่านั้น...ต่างเข้าใจ
จึงจบแบบ...รักใส...ต้องหมองมัว
************************
มันมีกำแพง...ที่กว้างใหญ่
เกิดจาก...ความไม่เข้าใจ
จึงดูเหมือนว่า...เราไกลกัน
เธออาจ...จะเคืองขุ่น
ไม่อยากการุณ...หัวใจของฉัน
ฉันเองก็เฉยชา...แต่ทว่าสุดจาบัลย์
ยอมปิดความฝัน...ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ
**********************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่เซ่อ-เซ่อ
ระหว่างเธอ...ที่เจอ...รักหลากหลาย
ระหว่างเรา...ช่างต่าง...กันมากมาย
คงต้องคลาย...สัมพันธ์...กันสักที
อย่าถ่วงเลย...อดีต...ที่พานพบ
เธออยากจบ...ก็ให้จบ...และไม่หนี
ไปเถิดนะ...ขอให้...ไปได้ดี
อย่าได้มี...ความช้ำ...มากล้ำกราย
******************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่โง่เง่า
ระหว่างเธอ...ที่เฝ้า...แต่ห่วงหา
ระหว่างเรา...ช่างห่าง...เหลือคณา
ดั่งเรือที่...ไร้ท่า...จะพักพิง
ระหว่างเธอ...ที่รัก...เขายิ่งนัก
ระหว่างฉัน...ที่รัก...เธอคนนิ่ง
ระหว่างเรา...คงไม่...ได้แอบอิง
ได้แต่ทิ้ง...ร่างเหงา...กอดเงาตัว
******************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...แม้จะใกล้
แต่ช่างไกล...เหลือเกิน...สุดเอื้อมคว้า
แม้ว่าใจ...ยังรัก..ยังศรัทธา
แต่ทว่า...ไม่อาจ...จะเชื่อมใจ
เพราะว่าเธอ...เพราะเธอ...นั้นมีเขา
ระหว่างเรา...จึงเป็น...ไปไม่ได้
กำแพงรัก...ยากนัก...ขอหักใจ
ระหว่างเรา...ที่เคยใช้...คงไม่มี
*******************
ระหว่างฉัน...คนนี้...ที่เพ้อเจ้อ
ระหว่างเธอ...ที่ตัด...สัมพันธ์ง่าย
ระหว่างเรา...ช่างต่าง...กันมากมาย
จุดจบสุดท้าย...คือห่างไกล...กันสุดตา
*********************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...จบกันแค่นี้
ไปเถอะไปซะที...เมื่อใจเธอนี้...เห็นฉันไม่มีความหมาย
จะรั้งไว้ไยล่ะ...สัมพันธ์รักน้ำเน่า...ที่กลับกลาย
ในเมื่อ...คำตอบสุดท้าย...ก็คือคำว่าไปอยู่ดี
*********************
เส้นทางรักของเรา...ที่เคยบรรจบ
ตอนนี้ถูกลบ...เหลือเพียงเส้นขนาน
ระหว่างฉันระหว่างเธอ..ที่กลมเกลียวกันมานาน
บวกวันคืนที่แสนหวาน...ก็ไม่อาจจะเหนี่ยวใจ
จำใจ...ต้องไกล...จากเธอ
เมื่อข้อเสนอทั้งหมด...คือไม่อยากอยู่ใกล้
อยากมีอิสระ...ไม่มีพันธะอีกต่อไป
เส้นขนานที่เธอมอบให้...คือค่ารักที่เคยใช้ชีวิต...ร่วมกันมา
**********************
ต่อไปนี้
จะตอกย้ำ...กับใจที่มี...แต่ห่วงหา
ว่าเธอไม่..มีวันจะกลับมา
ฉันมันไร้ค่า...ในสายตาของเธอ
จากวันนี้...เป็นต้นไป
จะเลิกห่วงใย...เลิกพร่ำเพ้อ
เรื่องระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ
จะไม่เผลอ...หวลคิด...อีกต่อไป
********************
ระหว่างที่...เธอชื่น...กับคนอื่น
รู้ไหมใคร...ขมขื่น...สะอื้นไห้
ระหว่างที่...ฉันโศก...ฉันเศร้าใจ
เธอเคยนึก...ถึงไหม...แม้บางที
คงไม่เคย...เลยซินะ...ระหว่างเรา
ฉันมันเขลา...ไปเอง...ทนทู่ซี้
กักขังใจ...ไม่ได้...ใจรู้ดี
ระหว่างเรา...จึงจบที่...ไม่พูดจา
********************
นับจากนี้...เรื่องระหว่างเรา
คงเป็นได้...แค่เรื่องเก่า...ที่ไร้ค่า
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...ที่ผ่านมา
อยู่้ด้วยรัก...ศรัทธา...หรือจำใจ
จึงจากจร...กันง่าย...ไม่เหลือเยื่อ
แม้จะเผื่อ...ให้กลับ...มาชิดใกล้
นี่ขาดแล้ว...ลอยคว้าง...แสนห่างไกล
แม้แต่รอย...อาลัย...ยังไม่มี
*********************
ระหว่างฉัน...ระหว่างเธอ...ระหว่างใจ
คงไม่เหลือ...สิ่งใด...ให้เหนี่ยวรั้ง
ด้วยรักชอบ...บัดนี้...กลายเป็นชัง
เรื่องวันวาน...ความหลัง...ต้องฝังไป
ด้วยไม่มี...ประโยชน์...อันใดเลย
เมื่อต่างคน...ต่างเฉย...ไม่คิดใฝ่
อยู่ด้วยทน...เท่านั้น...ต่างเข้าใจ
จึงจบแบบ...รักใส...ต้องหมองมัว
************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น