จะทำ...อย่างไรดี
ให้เธอ...คนนี้...เลิกรักเขา
คนที่...หัวใจ...แสนบางเบา
ไม่เคย...เข้าใจ...ในรักจากเธอ
ฉันจะทำ...อย่างไรได้
เพราะฉันก็อยู่...ข้างนอกหัวใจ...แบบเก้อเก้อ
ได้แต่หวัง...ลม-ลม...แล้ง-แล้ง...ไปกับเธอ
หวังว่าเขา...จะรับข้อเสนอ...และรักเธอได้ซะที
ฉันจะได้...เลิกเป็นห่วง
ใจหน่วง-หน่วง...โทรม-โทรมตรงนี้
จะได้...สบายใจ...ซะที
ที่เห็น...คนดี...ไม่มีน้ำตา
*****************************
คนอย่างฉัน
จะไปทำ...อะไร...ให้เธอได้
นอกจาก...สร้างความ...รำคาญใจ
ฉันคงให้...ได้เท่านี้...จริง-จริง
คำปลอบโยน...ที่มอบให้
เธอก็...ผลักไส...แล้วโยนทิ้ง
ทั้งที่มัน...ออกมาจาก...หัวใจแท้จริง
จากผู้หญิง...คนหนึ่ง...ซึ่งรักเธอ
****************************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...มีใจ...อยู่ตรงนี้
แม้แต่มอบ...เพียงแค่...ความหวังดี
ก็ยังไม่..มีที่...ให้ได้ทำ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากมอง...ไกล-ไกล...เฝ้ากลืนกล้ำ
อยู่ร่วมสุข...ร่วมทุกข์...ในม่านดำ
ที่เธอไม่...เคยจำ...ไม่เคยเจอ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...มีใจ...แอบเฝ้าเพ้อ
อยู่ในม่าน...บังใจ...แสนไกลเธอ
เป็นได้แค่...เพื่อนเกลอ...ที่เผลอใจ
*************************
ให้เธอ...คนนี้...เลิกรักเขา
คนที่...หัวใจ...แสนบางเบา
ไม่เคย...เข้าใจ...ในรักจากเธอ
ฉันจะทำ...อย่างไรได้
เพราะฉันก็อยู่...ข้างนอกหัวใจ...แบบเก้อเก้อ
ได้แต่หวัง...ลม-ลม...แล้ง-แล้ง...ไปกับเธอ
หวังว่าเขา...จะรับข้อเสนอ...และรักเธอได้ซะที
ฉันจะได้...เลิกเป็นห่วง
ใจหน่วง-หน่วง...โทรม-โทรมตรงนี้
จะได้...สบายใจ...ซะที
ที่เห็น...คนดี...ไม่มีน้ำตา
*****************************
คนอย่างฉัน
จะไปทำ...อะไร...ให้เธอได้
นอกจาก...สร้างความ...รำคาญใจ
ฉันคงให้...ได้เท่านี้...จริง-จริง
คำปลอบโยน...ที่มอบให้
เธอก็...ผลักไส...แล้วโยนทิ้ง
ทั้งที่มัน...ออกมาจาก...หัวใจแท้จริง
จากผู้หญิง...คนหนึ่ง...ซึ่งรักเธอ
****************************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...มีใจ...อยู่ตรงนี้
แม้แต่มอบ...เพียงแค่...ความหวังดี
ก็ยังไม่..มีที่...ให้ได้ทำ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากมอง...ไกล-ไกล...เฝ้ากลืนกล้ำ
อยู่ร่วมสุข...ร่วมทุกข์...ในม่านดำ
ที่เธอไม่...เคยจำ...ไม่เคยเจอ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...มีใจ...แอบเฝ้าเพ้อ
อยู่ในม่าน...บังใจ...แสนไกลเธอ
เป็นได้แค่...เพื่อนเกลอ...ที่เผลอใจ
*************************
จะมาครวญคร่ำ...เอาอะไรกับฉัน
เพราะทุกสิ่งนั้น...เธอเลือก...ที่จะเป็นแบบนี้
มาขอรัก...ทั้งที่ฉัน...ไม่พร้อมจะยอมพลี
เธอก็ยัง...เซ้าซี้...หวังจะได้ไป
เจ็บปวด...ใช่ซิ...ต้องเจ็บแน่
เพราะเธอต้องพ่ายแพ้...ให้กับความรัก...ที่ไม่มีวันได้
รู้ตัวว่าผิด...ก็ดีแล้ว...ที่เข้าใจ
และช่วยจำเอาไว้...นานๆหน่อยนะ...ว่าฉันไม่เคยรักเธอ
***************************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...เจ็บใจ...อยู่อย่างนี้
อยากให้เธอ...รู้รส...เจ็บสักที
ก็ไม่มี...หนทาง...จะกระทำ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากซ่อน...น้ำตาไว้...ให้เธอย่ำ
ยิ้มรับความ...โหดร้าย...คนใจดำ
เป็นประจำ...หลังจาก..เขาเข้ามา
**********************
เพราะทุกสิ่งนั้น...เธอเลือก...ที่จะเป็นแบบนี้
มาขอรัก...ทั้งที่ฉัน...ไม่พร้อมจะยอมพลี
เธอก็ยัง...เซ้าซี้...หวังจะได้ไป
เจ็บปวด...ใช่ซิ...ต้องเจ็บแน่
เพราะเธอต้องพ่ายแพ้...ให้กับความรัก...ที่ไม่มีวันได้
รู้ตัวว่าผิด...ก็ดีแล้ว...ที่เข้าใจ
และช่วยจำเอาไว้...นานๆหน่อยนะ...ว่าฉันไม่เคยรักเธอ
***************************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากแอบ...เจ็บใจ...อยู่อย่างนี้
อยากให้เธอ...รู้รส...เจ็บสักที
ก็ไม่มี...หนทาง...จะกระทำ
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
นอกจากซ่อน...น้ำตาไว้...ให้เธอย่ำ
ยิ้มรับความ...โหดร้าย...คนใจดำ
เป็นประจำ...หลังจาก..เขาเข้ามา
**********************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
กลัวทำไม...ว่าฉัน...จะหักหาญ
ฉันคนช้ำ...มิใช่...เป็นคนพาล
เธอจะร้าว...จะราน...ได้อย่างไร
คนอย่างฉัน...นั้นมี...แต่ช้ำโศก
จะมีโชค...ในรัก...ก็หาไม่
คนอย่างฉัน...ครองแต่...ความปวดใจ
เรื่องทำเธอ...หม่นไหม้...คงไม่มี
คนอย่างฉัน...นั้นเจียม...ตัวเสมอ
มิเคยเจ๋อ...เทียบชั้ัน...เลื่อนศักดิ์ศรี
รู้ดีว่า...ค่านั้น...ต่ำสิ้นดี
อย่าเลยนะ...อย่าชี้...ว่าฉันทำ
************************
เอาอะไร...มาคิด...เล่านงเยาว์
พี่นี้หรือ...จะเขลา...ว่าน้องได้
น้องคือสุด...ที่รัก...สุดดวงใจ
ของเล่นกัน...ที่ไหน...ตรองให้ดี
คนอย่างน้อง...ทำได้...ตั้งหลายอย่าง
อย่าปล่อยวาง...พี่ชาย...ไว้แบบนี้
สิทธิ์ของน้อง...มากนัก...ล้นชีวี
อย่าบ่งชื้...ทางตัด...ปัดพี่เลย
********************************
คนอย่างน้อง...นี้แหละ...สุดยอดรัก
ไยทึกทัก...ว่าสิ้น...เสน่หา
ขอสาบาน...ต่อฟ้า...ไพรพนา
จะรักแต่...แก้วตา...ไม่คลายคลอน
จะรักเหมือน...ตะวัน...รักจันทรา
จะรักดั่ง...ธารา...มัจฉาอ้อน
จะรักดุจ...วิหคน้อย...ไม่หน่ายคอน
จะรักแต่...งามงอน...ทุกชาติไป
***************************
อันสี่เท้า...ยังรู้พลาด...นะมิ่งมิตร
โปรดจงตรอง...สักนิด...เถิดน้องจ๋า
อันนักปราชญ์...ยังพลั้งเลย...นะแก้วตา
แล้วไยตัว...พี่ยา...จะพ้นภัย
อาจเคยรัก...โลเล...ไปนิดหน่อย
นับจากนี้...จะไม่ปล่อย...น้องไปไหน
จะรักมั่น...แต่น้อง...ตลอดไป
อย่าสลัด...ตัดเยื่อใย...พี่อีกเลย
************************
ปากแข็ง...เหลือเกินคนดี
ล้อเล่นแค่นี้...ก็งอนไปได้
ดีกันนะ...นี่ของขวัญ...ปลอบใจ
ต่อไป...จะไม่อำแล้ว..นะน้องยา
ขอนิ้วก้อย...หน่อยนะ...มาดีกัน
อย่าตัดสัมพันธ์...พี่เลย...นะน้องจ๋า
คำว่าเกลียด....ไม่เคยเฉียด...ใจพี่ยา
มามะมา...เราสอง...มาดีกัน
*****************************
กลัวทำไม...ว่าฉัน...จะหักหาญ
ฉันคนช้ำ...มิใช่...เป็นคนพาล
เธอจะร้าว...จะราน...ได้อย่างไร
คนอย่างฉัน...นั้นมี...แต่ช้ำโศก
จะมีโชค...ในรัก...ก็หาไม่
คนอย่างฉัน...ครองแต่...ความปวดใจ
เรื่องทำเธอ...หม่นไหม้...คงไม่มี
คนอย่างฉัน...นั้นเจียม...ตัวเสมอ
มิเคยเจ๋อ...เทียบชั้ัน...เลื่อนศักดิ์ศรี
รู้ดีว่า...ค่านั้น...ต่ำสิ้นดี
อย่าเลยนะ...อย่าชี้...ว่าฉันทำ
************************
เอาอะไร...มาคิด...เล่านงเยาว์
พี่นี้หรือ...จะเขลา...ว่าน้องได้
น้องคือสุด...ที่รัก...สุดดวงใจ
ของเล่นกัน...ที่ไหน...ตรองให้ดี
คนอย่างน้อง...ทำได้...ตั้งหลายอย่าง
อย่าปล่อยวาง...พี่ชาย...ไว้แบบนี้
สิทธิ์ของน้อง...มากนัก...ล้นชีวี
อย่าบ่งชื้...ทางตัด...ปัดพี่เลย
********************************
คนอย่างน้อง...นี้แหละ...สุดยอดรัก
ไยทึกทัก...ว่าสิ้น...เสน่หา
ขอสาบาน...ต่อฟ้า...ไพรพนา
จะรักแต่...แก้วตา...ไม่คลายคลอน
จะรักเหมือน...ตะวัน...รักจันทรา
จะรักดั่ง...ธารา...มัจฉาอ้อน
จะรักดุจ...วิหคน้อย...ไม่หน่ายคอน
จะรักแต่...งามงอน...ทุกชาติไป
***************************
อันสี่เท้า...ยังรู้พลาด...นะมิ่งมิตร
โปรดจงตรอง...สักนิด...เถิดน้องจ๋า
อันนักปราชญ์...ยังพลั้งเลย...นะแก้วตา
แล้วไยตัว...พี่ยา...จะพ้นภัย
อาจเคยรัก...โลเล...ไปนิดหน่อย
นับจากนี้...จะไม่ปล่อย...น้องไปไหน
จะรักมั่น...แต่น้อง...ตลอดไป
อย่าสลัด...ตัดเยื่อใย...พี่อีกเลย
************************
ปากแข็ง...เหลือเกินคนดี
ล้อเล่นแค่นี้...ก็งอนไปได้
ดีกันนะ...นี่ของขวัญ...ปลอบใจ
ต่อไป...จะไม่อำแล้ว..นะน้องยา
ขอนิ้วก้อย...หน่อยนะ...มาดีกัน
อย่าตัดสัมพันธ์...พี่เลย...นะน้องจ๋า
คำว่าเกลียด....ไม่เคยเฉียด...ใจพี่ยา
มามะมา...เราสอง...มาดีกัน
*****************************
คนอย่างฉัน...จะไปทำ...อะไรได้
ก็แค่คน...สิ้นไร้...รักร่วมฝัน
คนไร้สิทธิ์...ชิดชม...หวงสัมพันธ์
แค่ขยะ...ไร้สำคัญ...กลัวอะไร
คนอย่างฉัน...มันไร้...อิทธิพล
จะทำเธอ...อกซ้น...อย่างไรได้
กังวลมาก...หรือเปล่า...โปรดเข้าใจ
คนอย่างฉัน...มันไร้...ซึ่งฝีมือ
******************************
คนอย่างฉัน...มันคนนอก
จะให้ออก...ความเห็น...อะไรได้
ไม่ใช่คน..ของหัวใจ
จะมีสิทธิ์อะไร...คอยดูแล
****************************
คนอย่างฉัน...ก็แค่...ตัวเกะกะ
เธอหรือจะ...ใส่ใจ...ให้ช่วยเหลือ
เธอหรือจะ...สนใจ...ความเอื้อเฟื้อ
แม้จะเผื่อ...แผ่ให้...อย่างมากมาย
ได้แค่นี้แหละ...คนอย่างฉัน
หากเป็นฝัน...ก็คงแหว่ง...แหละขาดหาย
ไม่เป็นชิ้นเป็นอันหรอก...นอกจาก...ความเดียวดาย
ที่ฉันได้กอดก่าย...เอาไว้...อย่างมั่นคง
***********************
คนอย่างฉัน...ก็แค่...หมาหัวเน่า
ใครจะเอา...ด้วยเหม็น...ออกอย่างนั้น
น่าหยะแหยง...เหม็นสาป...ชั่วอนันต์
ใครไหนจะ...มาปัน...ห้องหัวใจ
แม้จะรัก...รักเขา...เป็นที่สุด
แต่ต้องหยุด...มองเงา...ต่ำแค่ไหน
ชะโงกมอง...เงาหัว...แล้วเจียมใจ
ว่าอย่าฝืน...ส่งไป...ใจโสมม
****************************
ก็แค่คน...สิ้นไร้...รักร่วมฝัน
คนไร้สิทธิ์...ชิดชม...หวงสัมพันธ์
แค่ขยะ...ไร้สำคัญ...กลัวอะไร
คนอย่างฉัน...มันไร้...อิทธิพล
จะทำเธอ...อกซ้น...อย่างไรได้
กังวลมาก...หรือเปล่า...โปรดเข้าใจ
คนอย่างฉัน...มันไร้...ซึ่งฝีมือ
******************************
คนอย่างฉัน...มันคนนอก
จะให้ออก...ความเห็น...อะไรได้
ไม่ใช่คน..ของหัวใจ
จะมีสิทธิ์อะไร...คอยดูแล
****************************
คนอย่างฉัน...ก็แค่...ตัวเกะกะ
เธอหรือจะ...ใส่ใจ...ให้ช่วยเหลือ
เธอหรือจะ...สนใจ...ความเอื้อเฟื้อ
แม้จะเผื่อ...แผ่ให้...อย่างมากมาย
ได้แค่นี้แหละ...คนอย่างฉัน
หากเป็นฝัน...ก็คงแหว่ง...แหละขาดหาย
ไม่เป็นชิ้นเป็นอันหรอก...นอกจาก...ความเดียวดาย
ที่ฉันได้กอดก่าย...เอาไว้...อย่างมั่นคง
***********************
คนอย่างฉัน...ก็แค่...หมาหัวเน่า
ใครจะเอา...ด้วยเหม็น...ออกอย่างนั้น
น่าหยะแหยง...เหม็นสาป...ชั่วอนันต์
ใครไหนจะ...มาปัน...ห้องหัวใจ
แม้จะรัก...รักเขา...เป็นที่สุด
แต่ต้องหยุด...มองเงา...ต่ำแค่ไหน
ชะโงกมอง...เงาหัว...แล้วเจียมใจ
ว่าอย่าฝืน...ส่งไป...ใจโสมม
****************************
ตอกย้ำ...กับตัวเอง
อย่าทำเก่ง...กับเรื่องรัก...ของคนอื่น
การช่วยเหลือ....อาจเหมือน...การยื่นฟืน
อย่าหยิบยื่น...ความหวังดี...ใด-ใดส่งไป
ท่องเอาไว้...เสมอนะว่า
คนอย่างเรา...จะไป...ทำอะไรได้
นอกจากอยู่ห่าง-ห่าง...มองเขากับเธอ...ด้วยความเข้าใจ
ว่าเราคือคนอื่นคนไกล...สมควรตรงไหน...ไปเกี่ยวไปผูกพัน
**************************
โง่มาตั้งนมนาน...
เพิ่งจะฉลาด...เหรอเนี่ย...พ่อคนเก่ง
เก่งนี่...ที่รู้จักคุณค่า...ของตัวเอง
จะไดรู้จัก...เกรงใจคนที่มัน...ไม่เคยรักเธอ
*************************
น่าอนาถ...อย่างว่า
ทำไมไม่มองหา...รักใหม่...มาแนบไว้
มัวไปเพ้อฝัน...ถึงเขา...อยู่ทำไม
คนที่คอยห่วงใย...ทำไมไม่...คอยดูแล
*************************
อย่าทำเก่ง...กับเรื่องรัก...ของคนอื่น
การช่วยเหลือ....อาจเหมือน...การยื่นฟืน
อย่าหยิบยื่น...ความหวังดี...ใด-ใดส่งไป
ท่องเอาไว้...เสมอนะว่า
คนอย่างเรา...จะไป...ทำอะไรได้
นอกจากอยู่ห่าง-ห่าง...มองเขากับเธอ...ด้วยความเข้าใจ
ว่าเราคือคนอื่นคนไกล...สมควรตรงไหน...ไปเกี่ยวไปผูกพัน
**************************
โง่มาตั้งนมนาน...
เพิ่งจะฉลาด...เหรอเนี่ย...พ่อคนเก่ง
เก่งนี่...ที่รู้จักคุณค่า...ของตัวเอง
จะไดรู้จัก...เกรงใจคนที่มัน...ไม่เคยรักเธอ
*************************
น่าอนาถ...อย่างว่า
ทำไมไม่มองหา...รักใหม่...มาแนบไว้
มัวไปเพ้อฝัน...ถึงเขา...อยู่ทำไม
คนที่คอยห่วงใย...ทำไมไม่...คอยดูแล
*************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น