นางฟ้า...สุดที่รัก
จงหัก...ใจเถิดหนา
อย่ามา...เสียเวลา
รักษา...รักหลอกลวง
พี่เลว...ก็ลืมเสีย
อย่าเพลีย...อย่าเฝ้าห่วง
อย่าหมาย...จะได้ควง
อย่าหวง...คนเลวเลย
นางฟ้า...ของควายเฒ่า
อย่าเศร้า...เลยเจ้าเอ๋ย
พี่แค่...ควายเชยเชย
คนเย้ย...ว่าโง่งม
จะให้...เคียงนางฟ้า
สูงค่า...คนด่าขรม
ลืมพี่...เถิดเอวกลม
อย่าจม...กับปลักควาย
***************************
นางฟ้า...จากไปแล้ว
ไม่แว่ว...ไม่หวนกลับ
ด้วยใจ...ที่ย่อยยับ
กำชับ...ด้วยคำควาย
อยากเคียง...อยากคู่นาง
ต้องห่าง...ไร้ความหมาย
รักที่...มีมากหมาย
ต้องพ่าย...ความคู่ควร
*************************
นางฟ้า...อยากบินต่ำ
ไม่จำ...คำต่อว่า
ไม่อยาก...อยู่นภา
อยากคว้า...ใจพี่ควาย
บูชา...รักเท่านั้น
สัมพันธ์...ที่เคยหมาย
จะขอ...จากพี่ชาย
อย่าคลาย...รักน้องเลย
*************************
น้องบอก...ว่าปองได้
ทำไม...เล่าพี่จ๋า
น้องยอม...ทิ้งนภา
เพื่อคว้า...รักพี่ควาย
ทำไม...ไม่รับตอบ
ไม่มอบ...รักที่หมาย
ทั้งที่...ใจและกาย
ไม่คลาย...รักพี่ยา
ได้โปรด...รักน้องหน่อย
อย่าปล่อย...ให้โหยหา
น้องทิ้ง...ทุกอย่างมา
พี่จ๋า...อย่าไล่กัน
ยอมจม...กับปลักควาย
เพราะหมาย...รักพี่นั้น
เรื่องอื่น...ไม่สำคัญ
คงมั่น...ในรักจริง
**********************
นางฟ้า...สุดที่รัก
ใช่ไสผลัก...โปรดรับรู้
จงเดิน...สู่ประตู
ที่ยอดชู้...นั้นจากมา
อย่าจม...อยู่กับพี่
อย่ามาพลี...อีกเลยหนา
อย่าฝืน...ตรมน้ำตา
กับพี่ยา...สัญชาติควาย
พี่ไม่...อาจทนเห็น
เจ้าต้องเหม็น..พี่ไม่หมาย
กลับสรวง...ลืมพี่ชาย
พี่ขอพ่าย...ต่อชะตา
************************
พี่มี...แต่โคลน...จะให้เจ้า
แม้จะเหมา...มาหมด...ก็ไร่ค่า
โอ้น้องเอ๋ย...ควายพี่...จำใจลา
ไม่อยากคว้า...เจ้ามา...มั่วโคลนตม
ยอมสะอื้น...สะอึก...ฝึกความเหี้ยม
ใจไหม้เกรียม...ก็ต้อง...กลั้นขื่นขม
สะกดรัก...เอาไว้...ในอารมณ์
ไม่อาจถม...เจ้าด้วย..คราบปลักควาย
ชะตาท่าน...ขีดแล้ว...ให้เราห่าง
ไม่มีทาง...บรรจบ...พบแต่พ่าย
แม้ว่าน้อง...จะรัก....ตัวพี่ชาย
แต่ว่าพี่...ไม่หมาย...ให้เจ้าตรม
ปีกสวยๆ...ของน้อง..จะหมองหม่น
พี่หรือจะ...อดทน...ให้เจ้าขม
ลืมพี่ควาย...เถิดหนา...แม่เอวกลม
พี่ไม่สม...ไม่เหมาะ...ลืมพี่เลย
***********************
จะตามหา...พี่ไย...เล่าน้องเอ๋ย
ไม่ควรเลย...ลดองค์...มาสุงสิง
กลับสวรรค์...ชั้นฟ้า...อย่าหมายอิง
ขอให้ทิ้ง...รักเรา...เผาเถิดนาง
รักของเรา...มีแต่...ความขื่นขม
ไม่มีวัน...สุขสม...จำต้องถาง
นางฟ้าเอ๋ย...สุดรัก...หักใจวาง
อย่าเฝ้าครวญ...เฝ้าคราง...ถึงพี่ควาย
*************************
นางฟ้าเจ้าเอย
จงเฉย...ต่อรัก...ครั้งนี้
กลับสู่...ชั้นฟ้า...เถิดนารี
ลืมควาย...ที่หมกโคลน...อย่าโจนมา
นางฟ้ากลับสู่สรวง
อย่าหมายห่วง...อาลัยหา
พี่ควาย...ไร้คุณค่า
แก้วตา...อย่ารักเลย
***********************
ขอโทษเธอ...อีกครั้ง...นะทูนหัว
ลืมควายชั่ว...ตัวนี้...อย่าพลีให้
อย่ารักควาย...ที่ทำ...เจ้าช้ำใจ
เกลียดมันให้...สาใจ...เถิดน้องนาง
เรารักกัน...ไม่ได้...ใครก็รู้
ไม่อาจสู้...ดึงเจ้า...มาเคียงข้าง
เกลียดเกิดนะ...เมื่อไม่...อาจร่วมทาง
จงปล่อยวาง...เถิดหนา...นางฟ้าเอย
**********************
จงหัก...ใจเถิดหนา
อย่ามา...เสียเวลา
รักษา...รักหลอกลวง
พี่เลว...ก็ลืมเสีย
อย่าเพลีย...อย่าเฝ้าห่วง
อย่าหมาย...จะได้ควง
อย่าหวง...คนเลวเลย
นางฟ้า...ของควายเฒ่า
อย่าเศร้า...เลยเจ้าเอ๋ย
พี่แค่...ควายเชยเชย
คนเย้ย...ว่าโง่งม
จะให้...เคียงนางฟ้า
สูงค่า...คนด่าขรม
ลืมพี่...เถิดเอวกลม
อย่าจม...กับปลักควาย
***************************
นางฟ้า...จากไปแล้ว
ไม่แว่ว...ไม่หวนกลับ
ด้วยใจ...ที่ย่อยยับ
กำชับ...ด้วยคำควาย
อยากเคียง...อยากคู่นาง
ต้องห่าง...ไร้ความหมาย
รักที่...มีมากหมาย
ต้องพ่าย...ความคู่ควร
*************************
นางฟ้า...อยากบินต่ำ
ไม่จำ...คำต่อว่า
ไม่อยาก...อยู่นภา
อยากคว้า...ใจพี่ควาย
บูชา...รักเท่านั้น
สัมพันธ์...ที่เคยหมาย
จะขอ...จากพี่ชาย
อย่าคลาย...รักน้องเลย
*************************
น้องบอก...ว่าปองได้
ทำไม...เล่าพี่จ๋า
น้องยอม...ทิ้งนภา
เพื่อคว้า...รักพี่ควาย
ทำไม...ไม่รับตอบ
ไม่มอบ...รักที่หมาย
ทั้งที่...ใจและกาย
ไม่คลาย...รักพี่ยา
ได้โปรด...รักน้องหน่อย
อย่าปล่อย...ให้โหยหา
น้องทิ้ง...ทุกอย่างมา
พี่จ๋า...อย่าไล่กัน
ยอมจม...กับปลักควาย
เพราะหมาย...รักพี่นั้น
เรื่องอื่น...ไม่สำคัญ
คงมั่น...ในรักจริง
**********************
นางฟ้า...สุดที่รัก
ใช่ไสผลัก...โปรดรับรู้
จงเดิน...สู่ประตู
ที่ยอดชู้...นั้นจากมา
อย่าจม...อยู่กับพี่
อย่ามาพลี...อีกเลยหนา
อย่าฝืน...ตรมน้ำตา
กับพี่ยา...สัญชาติควาย
พี่ไม่...อาจทนเห็น
เจ้าต้องเหม็น..พี่ไม่หมาย
กลับสรวง...ลืมพี่ชาย
พี่ขอพ่าย...ต่อชะตา
************************
พี่มี...แต่โคลน...จะให้เจ้า
แม้จะเหมา...มาหมด...ก็ไร่ค่า
โอ้น้องเอ๋ย...ควายพี่...จำใจลา
ไม่อยากคว้า...เจ้ามา...มั่วโคลนตม
ยอมสะอื้น...สะอึก...ฝึกความเหี้ยม
ใจไหม้เกรียม...ก็ต้อง...กลั้นขื่นขม
สะกดรัก...เอาไว้...ในอารมณ์
ไม่อาจถม...เจ้าด้วย..คราบปลักควาย
ชะตาท่าน...ขีดแล้ว...ให้เราห่าง
ไม่มีทาง...บรรจบ...พบแต่พ่าย
แม้ว่าน้อง...จะรัก....ตัวพี่ชาย
แต่ว่าพี่...ไม่หมาย...ให้เจ้าตรม
ปีกสวยๆ...ของน้อง..จะหมองหม่น
พี่หรือจะ...อดทน...ให้เจ้าขม
ลืมพี่ควาย...เถิดหนา...แม่เอวกลม
พี่ไม่สม...ไม่เหมาะ...ลืมพี่เลย
***********************
จะตามหา...พี่ไย...เล่าน้องเอ๋ย
ไม่ควรเลย...ลดองค์...มาสุงสิง
กลับสวรรค์...ชั้นฟ้า...อย่าหมายอิง
ขอให้ทิ้ง...รักเรา...เผาเถิดนาง
รักของเรา...มีแต่...ความขื่นขม
ไม่มีวัน...สุขสม...จำต้องถาง
นางฟ้าเอ๋ย...สุดรัก...หักใจวาง
อย่าเฝ้าครวญ...เฝ้าคราง...ถึงพี่ควาย
*************************
นางฟ้าเจ้าเอย
จงเฉย...ต่อรัก...ครั้งนี้
กลับสู่...ชั้นฟ้า...เถิดนารี
ลืมควาย...ที่หมกโคลน...อย่าโจนมา
นางฟ้ากลับสู่สรวง
อย่าหมายห่วง...อาลัยหา
พี่ควาย...ไร้คุณค่า
แก้วตา...อย่ารักเลย
***********************
ขอโทษเธอ...อีกครั้ง...นะทูนหัว
ลืมควายชั่ว...ตัวนี้...อย่าพลีให้
อย่ารักควาย...ที่ทำ...เจ้าช้ำใจ
เกลียดมันให้...สาใจ...เถิดน้องนาง
เรารักกัน...ไม่ได้...ใครก็รู้
ไม่อาจสู้...ดึงเจ้า...มาเคียงข้าง
เกลียดเกิดนะ...เมื่อไม่...อาจร่วมทาง
จงปล่อยวาง...เถิดหนา...นางฟ้าเอย
**********************
เมื่อพี่ควาย...ไล่น้อง...ขนาดนี้
น้องคงต้อง..พลีดั่งคำ...ที่พี่ว่า
ไปให้พ้น...อย่าคิด...หวนคืนมา
แม้ใจจะ...ห่วงหา...สักเพียงใด
ปลักควายพี่...แม้ว่า...จะเฉอะแฉะ
แต่มากด้วย...รักแท้...พี่จำไว้
ถึงแม้ว่า...น้องอยู่สูง...สักเพียงใด
แต่หัวใจ..มอบให้...เพียงพี่ควาย
ลาก่อนพี่ควาย...สุดยอดวามรัก
**************************
พี่ควายจ๋า...พี่ควาย...ไยไม่ตอบ
กลับไปมอบ...ความรัก...สาวคนใหม่
ทิ้งนางฟ้า...อ้างว่าสูง...เพิ่งเข้าใจ
ที่แท้พี่...มีใคร...จึงตัดรอน
มิใช่ด้วย...ฐานะ...น้องสูงส่ง
แต่พี่ควาย...เจาะจง...จะเริงร่อน
ทิ้งช้ำให้...นางฟ้า...ไม่อาทร
ทั้ง-ทั้งที่...น้องวอน...กลับถอนคืน
**********************
นางฟ้า...เจ้าเอย
คำเฉลย...จากพี่...ที่ให้
คือคำ...ว่ารัก...จากหัวใจ
โปรดจง...เก็บไว้...ในห้วงทรวง
แล้วบิน..กลับฟ้า
ลืมพี่...เถิดหนา...กลับสู่สรวง
พี่เพียงควาย...สี่ขา...ที่ไร้ดวง
จะเดินควง...นางฟ้า...ยอดยาใจ
**********************
น้องคงต้อง..พลีดั่งคำ...ที่พี่ว่า
ไปให้พ้น...อย่าคิด...หวนคืนมา
แม้ใจจะ...ห่วงหา...สักเพียงใด
ปลักควายพี่...แม้ว่า...จะเฉอะแฉะ
แต่มากด้วย...รักแท้...พี่จำไว้
ถึงแม้ว่า...น้องอยู่สูง...สักเพียงใด
แต่หัวใจ..มอบให้...เพียงพี่ควาย
ลาก่อนพี่ควาย...สุดยอดวามรัก
**************************
พี่ควายจ๋า...พี่ควาย...ไยไม่ตอบ
กลับไปมอบ...ความรัก...สาวคนใหม่
ทิ้งนางฟ้า...อ้างว่าสูง...เพิ่งเข้าใจ
ที่แท้พี่...มีใคร...จึงตัดรอน
มิใช่ด้วย...ฐานะ...น้องสูงส่ง
แต่พี่ควาย...เจาะจง...จะเริงร่อน
ทิ้งช้ำให้...นางฟ้า...ไม่อาทร
ทั้ง-ทั้งที่...น้องวอน...กลับถอนคืน
**********************
นางฟ้า...เจ้าเอย
คำเฉลย...จากพี่...ที่ให้
คือคำ...ว่ารัก...จากหัวใจ
โปรดจง...เก็บไว้...ในห้วงทรวง
แล้วบิน..กลับฟ้า
ลืมพี่...เถิดหนา...กลับสู่สรวง
พี่เพียงควาย...สี่ขา...ที่ไร้ดวง
จะเดินควง...นางฟ้า...ยอดยาใจ
**********************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น