สิ่งสุดท้าย...ที่ได้รับ
จากการกอดกระชับ...ความรัก...เธอเอาไว้
คืนกลับมา...เพียงแค่...ความเสียใจ
สะใจ...มากไหม...ที่ได้ให้กัน
ความรัก...ที่ฉัน...ให้เธอ
คิดว่า...ฉันเพ้อ...ไปหรือนั่น
คิดว่า...ฉันหลอก...มาเกี่ยวพัน
เธอคิด...แค่นั้น...เองหรือใจ
ฉันรัก...รักเธอ...เป็นกอบ
แต่เธอ...กลับหอบ...ช้ำให้
แค่กำ...แค่เศษ...ของใจ
ยังไม่...ให้ฉัน...คืนมา
ฉันควร...จะไป...เสียที
คนดี...ที่หนี...หลบหน้า
อาจจะ..หวนคืน...กลับมา
คงถึง...เวลา...ไกลเธอ
****************************
ไม่ต้อง...หลบหน้า...ตีจาก
ไม่ต้อง...ลำบาก...หลบหนี
ไม่ต้อง...รังเกียจ...คนดี
ฉันนี้...ขอเป็น...ฝ่ายไป
เพราะว่า..เวลา...มาถึง
ไม่อาจ...จะดึง...เธอได้
ไม่ต้อง...ลาจาก...ฉันไกล
ฉันขอ...ตัดใจ...ไปเอง
**************************
อยากบอกเค้า...ให้ทราบ...ว่ายังรัก
แต่เค้าคง...จะผลัก...ไม่ฝันใฝ่
อยากกอดเค้า...จูบเค้า...เหมือนกับใคร
แต่เค้าคง...ผลักไส...ด้วยรำคาญ
จึงต้องไป...เพื่อให้...เค้าคงอยู่
แม้ว่าใจ...อยากดู...อยากต่อสาน
แต่ในเมื่อ...เค้าเห็น....ฉันเป็นมาร
ฉันก้อควร...เดินผ่าน...เค้ามาเอง
*********************
คงถึง...เวลา...ไกลเธอ
พบเจอ...ความเจ็บ...อีกหน
อยากชิน...กับรัก...ทุกข์ทน
ก็ซ้น...กับรัก...ทุกที
จำใจ...จากเธอ...แม้เจ็บ
ดีกว่า...ทนเหน็บ...แบบนี้
อำลา...จากเธอ...คนดี
เพื่อพลี...ให้ดั่ง...ต้องการ
*******************
เวลานี้ใช่ไหม...ที่เธอต้องการ
คงอยากข้ามผ่าน...มันมานานแล้วใช่ไหม
เวลาที่ฉันจะเดิน...จากชีวิตเธอไป
คงฝันเอาไว้...มานานแล้ว...ล่ะซิเธอ
ขอโทษ...ที่ทำ...ให้รำคาญ
ขอโทษ...ที่วันวาน...ถ่วงรักเก้อ
ขอโทษ...ที่หัวใจ...ฝันละเมอ
ขอโทษ...ที่พลั้งเผลอ...เกินเยียวยา
ต่อไป...ไม่ต้อง...รำคาญฉัน
เพราะว่ามัน..คือวันที่...เธอโหยหา
ไม่ต้องหลบหน้าฉัน...เหมือนวันเก่า...ที่ผ่านมา
เพราะขยะที่รกตา...อย่างฉัน...ขอไปเอง
***************************
นาฬิกา...ของเรา...สองคน
มันเริ่ม..เดินบ่น...แล้วใช่ไหม
คงถึง...เวลา...ต่อใย
หรือซื้อ...เรือนใหม่...มาแทน
ใส่ถ่าน...มาจน...อ่อนล้า
ช่างบอก...เยียวยา...สุดแค่น
เธอฉัน...สัมพันธ์...คลอนแคลน
เริ่มแบ่ง...เขตแดน...ร้างไกล
เข็มยาว...แข็งขืน...ไม่เดิน
เข็มสั้น...ขัดเขิน...เดินไม่ไหว
เข็มวินาทีหัก...หมดแรงใจ
ถึงแล้ว...ใช่ไหม...วันไกลเธอ
***************************
คำว่า...จะจดจำ...ฉันไว้
รู้บ้างไหม...ว่ามันพร่าผลาญ
หัวใจของฉัน...ให้ร้าวราน
และทรมาน...แทบล้ม...ประดาตาย
ฝากความคิดถึง...เพื่อไกลจาก
มันฟังยากนะ...แถมยังทำ...เอาใจหาย
ตอบหน่อยซิ...เหตุผลที่...เธอกลับกลาย
เพราะฉันหมดความหมาย...หรือเพราะใจ...คุณเปลี่ยนแปลง
****************************
ครั้งหนึ่ง...ของหัวใจ
ไม่เคยรู้ว่ารัก...แค่ไหน...จากใจเธอนี้
ไม่ว่าจะ...ใคร่ครวญเท่าไร...ก็ไม่เคยมี
แม้เคยคู่....เคยรู้สึกดี-ดี...แต่กลับต้องแคลงใจ
ที่เธอ...ต้องไกลจาก
อ้างความลำบาก...ความเจ็บปวด...นั้นผลักไส
อยู่กับฉัน...มันคงจะอึดอัด...หนักหัวใจ
จึงชักแม้น้ำเสียยกใหญ่...แค่อยาก...จะไกลกัน
***************************
สิ่งที่ฉัน...เคยกลัว...เกิดขึ้นแล้ว
มันส่อแวว...รักร้าง...มาแต่ต้น
รู้ไม่รัก...ยังฝืน...สู้อดทน
แต่เธอจน...ความรัก...จะให้กัน
เธอรักเค้า...จนหมด...ทั้งสี่ห้อง
ตะโกนก้อง...เรียกเธอ...ก็ไม่หัน
คงจะถึง...เวลา...ต้องไกลกัน
เพราะหมดสิ้น...สำคัญ...สำหรับเธอ
******************
คงถึง...เวลาไกลเธอ
เลิกพร่ำเพ้อ...ถึงคน...หมดห่วงหา
พอซะทีนะ...อย่าไหลออกมา
เปลืองน้ำตา...เปล่า-เปล่า...พอซะที
ท่าที...เมินเฉย...เย็นชา
ที่เธอแสดงออกมา...ก้อชัดเจน...อยู่แล้วนี่
จะด้านหน้า...ต่อไป...ก้อไม่เกิดผลดี
ควรจะไสหัวไป...ซะที...ตามใจของเธอ
ก้าวแรก...อาจฝืน...อาจขมขื่น
อาจจะสะอื้น...บ่อยครั้ง...เมื่อยามเผลอ
ก้าวต่อ-ต่อไปคงทนได้...เพราะหัวใจ....มันเริ่มเบลอ
สักวันหนึ่ง...ภาพความหลังที่มีเธอ...คงหมดจากหัวใจ
***************************
คงถึงเวลา...แล้วจริง-จริง
ที่ต้องยอมทิ้ง...จำใจจาก
แม้ความรัก...จะยังมีอีกมาก
แต่มันคงยาก...ที่จะเหนี่ยวรั้ง...เธอต่อไป
ฉันควรจะพอ...กันซะที
ความรักมากมี...ที่หัวใจดวงนี้...มันพลีให้
สำหรับเธอ...คนที่เย็นชา...ไร้หัวใจ
จะอยู่ต่อหรือร้างไกล...เธอก็ไม่สนใจ...ฉันอยู่ดี
************************
เมื่ออยากไป...ก็ไป...ใครหวงห้าม
เมื่อรักไร้...นิยาม...มาป่นปี้
ระหว่างเรา...เมื่อไม่เหลือ...เลยชิ้นดี
จะมาทน...ทู่ซี้...อยู่ทำไม
ทางใดเลิศ...ทางใดเด่น...ก็ไปเสีย
เมื่อรักแล้ว...ใจเพลีย...อย่ามาใกล้
อยู่กับฉัน...ถ้าอึดอัด...ก็รีบไป
สูดอากาศ...ใหม่-ใหม่...เสียเถิดเธอ
**********************
ฉันคง...ไม่มี...ปัญญา
จะเทียบ...นางฟ้า...นางสวรรค์
ที่เธอ...เพ้อพร่ำ...รำัพัน
เฝ้าฝัน...นับวัน...ร่วมเรียง
ฉันมัน...แค่เดน...เศษดิน
ที่สิ้น...ความหมาย...พล้ำเพลี้ยง
เธอจึง...ไม่เคย...มองเมียง
แม้เสียง...ไม่เคย...ทักทาย
ฉันคง...ต้องไป...เสียที
เมื่อรัก...ไม่มี...ความหมาย
ไม่อาจ...เทียบชั้น...พริ้งพราย
ขอคลาย...สัมพันธ์...ร้างเธอ
************************
คงถึงเวลา....แล้วจริง-จริง
ต้องยอมทิ้ง...ความรัก...ที่มากล้น
ที่ทุ่มเท...ให้กับ...คนหนึ่งคน
ที่ไม่สน...แม้จะคิด...ยังไม่มี
คงต้อง...ไกลเธอมา
ดั่งปรารถนา...ที่สายตา...เธอบ่งชี้
ด้วยการมองผ่านเลย...ไม่สนใจไยดี
คงถึงเวลาเสียที...ต้องไกลเธอ
******************
อยู่ไป...ก็เปลืองใจ
เธอไม่เคยมีให้...สักนิด...ความห่วงหา
นอกจาก...อาการนิ่งเฉย...เย็นชา
ความรักจากฉัน...ถูกลดค่า...ลงทุกที
อยู่ไป..ก็เปลือง...น้ำตา
ที่หลั่งไหลมา...ให้เธอ...อยู่อย่างนี้
พอเถอะนะ...เจ้าหัวใจ...พอเสียที
อย่าคิดพลี...ใจมอบ...ให้อีกเลย
***********************
อยู่ไป...ก็ไร้ค่า
เมื่อเธอปรารถนา...ที่จะมี...เค้าคนใหม่
จะให้ฉัน...ทนอยู่...เพื่ออะไร
เพราะยังไง...ก็ต้องไป...ในสักวัน
ปล่อยฉัน...ให้จากไป...เสียดีกว่า
ที่จะมา...ดึงฉัน...ไปร่วมฝัน
ในวันที่...หัวใจเธอ...เริ่มผูกพัน
กับใครหนึ่ง...คนนั้น...ทุกเวลา
************************
สวรรค์...สวาท...ที่ใฝ่ปอง
กลับต้อง...ถูกจอง...ด้วยน้ำตา
เมื่อคู่...ที่รัก...ที่ศรัทธา
ทิ้งเก่า...แล้วคว้า...ซึ่งรักใหม่
คงถึง...เวลา...กันเสียที
เมื่อรัก...เคยมี...ที่เคยได้
หมดสิ้น...น้ำรัก...หักฤทัย
คงถึง...วันไกล...มิได้เจอ
**************************
จากการกอดกระชับ...ความรัก...เธอเอาไว้
คืนกลับมา...เพียงแค่...ความเสียใจ
สะใจ...มากไหม...ที่ได้ให้กัน
ความรัก...ที่ฉัน...ให้เธอ
คิดว่า...ฉันเพ้อ...ไปหรือนั่น
คิดว่า...ฉันหลอก...มาเกี่ยวพัน
เธอคิด...แค่นั้น...เองหรือใจ
ฉันรัก...รักเธอ...เป็นกอบ
แต่เธอ...กลับหอบ...ช้ำให้
แค่กำ...แค่เศษ...ของใจ
ยังไม่...ให้ฉัน...คืนมา
ฉันควร...จะไป...เสียที
คนดี...ที่หนี...หลบหน้า
อาจจะ..หวนคืน...กลับมา
คงถึง...เวลา...ไกลเธอ
****************************
ไม่ต้อง...หลบหน้า...ตีจาก
ไม่ต้อง...ลำบาก...หลบหนี
ไม่ต้อง...รังเกียจ...คนดี
ฉันนี้...ขอเป็น...ฝ่ายไป
เพราะว่า..เวลา...มาถึง
ไม่อาจ...จะดึง...เธอได้
ไม่ต้อง...ลาจาก...ฉันไกล
ฉันขอ...ตัดใจ...ไปเอง
**************************
อยากบอกเค้า...ให้ทราบ...ว่ายังรัก
แต่เค้าคง...จะผลัก...ไม่ฝันใฝ่
อยากกอดเค้า...จูบเค้า...เหมือนกับใคร
แต่เค้าคง...ผลักไส...ด้วยรำคาญ
จึงต้องไป...เพื่อให้...เค้าคงอยู่
แม้ว่าใจ...อยากดู...อยากต่อสาน
แต่ในเมื่อ...เค้าเห็น....ฉันเป็นมาร
ฉันก้อควร...เดินผ่าน...เค้ามาเอง
*********************
คงถึง...เวลา...ไกลเธอ
พบเจอ...ความเจ็บ...อีกหน
อยากชิน...กับรัก...ทุกข์ทน
ก็ซ้น...กับรัก...ทุกที
จำใจ...จากเธอ...แม้เจ็บ
ดีกว่า...ทนเหน็บ...แบบนี้
อำลา...จากเธอ...คนดี
เพื่อพลี...ให้ดั่ง...ต้องการ
*******************
เวลานี้ใช่ไหม...ที่เธอต้องการ
คงอยากข้ามผ่าน...มันมานานแล้วใช่ไหม
เวลาที่ฉันจะเดิน...จากชีวิตเธอไป
คงฝันเอาไว้...มานานแล้ว...ล่ะซิเธอ
ขอโทษ...ที่ทำ...ให้รำคาญ
ขอโทษ...ที่วันวาน...ถ่วงรักเก้อ
ขอโทษ...ที่หัวใจ...ฝันละเมอ
ขอโทษ...ที่พลั้งเผลอ...เกินเยียวยา
ต่อไป...ไม่ต้อง...รำคาญฉัน
เพราะว่ามัน..คือวันที่...เธอโหยหา
ไม่ต้องหลบหน้าฉัน...เหมือนวันเก่า...ที่ผ่านมา
เพราะขยะที่รกตา...อย่างฉัน...ขอไปเอง
***************************
นาฬิกา...ของเรา...สองคน
มันเริ่ม..เดินบ่น...แล้วใช่ไหม
คงถึง...เวลา...ต่อใย
หรือซื้อ...เรือนใหม่...มาแทน
ใส่ถ่าน...มาจน...อ่อนล้า
ช่างบอก...เยียวยา...สุดแค่น
เธอฉัน...สัมพันธ์...คลอนแคลน
เริ่มแบ่ง...เขตแดน...ร้างไกล
เข็มยาว...แข็งขืน...ไม่เดิน
เข็มสั้น...ขัดเขิน...เดินไม่ไหว
เข็มวินาทีหัก...หมดแรงใจ
ถึงแล้ว...ใช่ไหม...วันไกลเธอ
***************************
คำว่า...จะจดจำ...ฉันไว้
รู้บ้างไหม...ว่ามันพร่าผลาญ
หัวใจของฉัน...ให้ร้าวราน
และทรมาน...แทบล้ม...ประดาตาย
ฝากความคิดถึง...เพื่อไกลจาก
มันฟังยากนะ...แถมยังทำ...เอาใจหาย
ตอบหน่อยซิ...เหตุผลที่...เธอกลับกลาย
เพราะฉันหมดความหมาย...หรือเพราะใจ...คุณเปลี่ยนแปลง
****************************
ครั้งหนึ่ง...ของหัวใจ
ไม่เคยรู้ว่ารัก...แค่ไหน...จากใจเธอนี้
ไม่ว่าจะ...ใคร่ครวญเท่าไร...ก็ไม่เคยมี
แม้เคยคู่....เคยรู้สึกดี-ดี...แต่กลับต้องแคลงใจ
ที่เธอ...ต้องไกลจาก
อ้างความลำบาก...ความเจ็บปวด...นั้นผลักไส
อยู่กับฉัน...มันคงจะอึดอัด...หนักหัวใจ
จึงชักแม้น้ำเสียยกใหญ่...แค่อยาก...จะไกลกัน
***************************
สิ่งที่ฉัน...เคยกลัว...เกิดขึ้นแล้ว
มันส่อแวว...รักร้าง...มาแต่ต้น
รู้ไม่รัก...ยังฝืน...สู้อดทน
แต่เธอจน...ความรัก...จะให้กัน
เธอรักเค้า...จนหมด...ทั้งสี่ห้อง
ตะโกนก้อง...เรียกเธอ...ก็ไม่หัน
คงจะถึง...เวลา...ต้องไกลกัน
เพราะหมดสิ้น...สำคัญ...สำหรับเธอ
******************
คงถึง...เวลาไกลเธอ
เลิกพร่ำเพ้อ...ถึงคน...หมดห่วงหา
พอซะทีนะ...อย่าไหลออกมา
เปลืองน้ำตา...เปล่า-เปล่า...พอซะที
ท่าที...เมินเฉย...เย็นชา
ที่เธอแสดงออกมา...ก้อชัดเจน...อยู่แล้วนี่
จะด้านหน้า...ต่อไป...ก้อไม่เกิดผลดี
ควรจะไสหัวไป...ซะที...ตามใจของเธอ
ก้าวแรก...อาจฝืน...อาจขมขื่น
อาจจะสะอื้น...บ่อยครั้ง...เมื่อยามเผลอ
ก้าวต่อ-ต่อไปคงทนได้...เพราะหัวใจ....มันเริ่มเบลอ
สักวันหนึ่ง...ภาพความหลังที่มีเธอ...คงหมดจากหัวใจ
***************************
คงถึงเวลา...แล้วจริง-จริง
ที่ต้องยอมทิ้ง...จำใจจาก
แม้ความรัก...จะยังมีอีกมาก
แต่มันคงยาก...ที่จะเหนี่ยวรั้ง...เธอต่อไป
ฉันควรจะพอ...กันซะที
ความรักมากมี...ที่หัวใจดวงนี้...มันพลีให้
สำหรับเธอ...คนที่เย็นชา...ไร้หัวใจ
จะอยู่ต่อหรือร้างไกล...เธอก็ไม่สนใจ...ฉันอยู่ดี
************************
เมื่ออยากไป...ก็ไป...ใครหวงห้าม
เมื่อรักไร้...นิยาม...มาป่นปี้
ระหว่างเรา...เมื่อไม่เหลือ...เลยชิ้นดี
จะมาทน...ทู่ซี้...อยู่ทำไม
ทางใดเลิศ...ทางใดเด่น...ก็ไปเสีย
เมื่อรักแล้ว...ใจเพลีย...อย่ามาใกล้
อยู่กับฉัน...ถ้าอึดอัด...ก็รีบไป
สูดอากาศ...ใหม่-ใหม่...เสียเถิดเธอ
**********************
ฉันคง...ไม่มี...ปัญญา
จะเทียบ...นางฟ้า...นางสวรรค์
ที่เธอ...เพ้อพร่ำ...รำัพัน
เฝ้าฝัน...นับวัน...ร่วมเรียง
ฉันมัน...แค่เดน...เศษดิน
ที่สิ้น...ความหมาย...พล้ำเพลี้ยง
เธอจึง...ไม่เคย...มองเมียง
แม้เสียง...ไม่เคย...ทักทาย
ฉันคง...ต้องไป...เสียที
เมื่อรัก...ไม่มี...ความหมาย
ไม่อาจ...เทียบชั้น...พริ้งพราย
ขอคลาย...สัมพันธ์...ร้างเธอ
************************
คงถึงเวลา....แล้วจริง-จริง
ต้องยอมทิ้ง...ความรัก...ที่มากล้น
ที่ทุ่มเท...ให้กับ...คนหนึ่งคน
ที่ไม่สน...แม้จะคิด...ยังไม่มี
คงต้อง...ไกลเธอมา
ดั่งปรารถนา...ที่สายตา...เธอบ่งชี้
ด้วยการมองผ่านเลย...ไม่สนใจไยดี
คงถึงเวลาเสียที...ต้องไกลเธอ
******************
อยู่ไป...ก็เปลืองใจ
เธอไม่เคยมีให้...สักนิด...ความห่วงหา
นอกจาก...อาการนิ่งเฉย...เย็นชา
ความรักจากฉัน...ถูกลดค่า...ลงทุกที
อยู่ไป..ก็เปลือง...น้ำตา
ที่หลั่งไหลมา...ให้เธอ...อยู่อย่างนี้
พอเถอะนะ...เจ้าหัวใจ...พอเสียที
อย่าคิดพลี...ใจมอบ...ให้อีกเลย
***********************
อยู่ไป...ก็ไร้ค่า
เมื่อเธอปรารถนา...ที่จะมี...เค้าคนใหม่
จะให้ฉัน...ทนอยู่...เพื่ออะไร
เพราะยังไง...ก็ต้องไป...ในสักวัน
ปล่อยฉัน...ให้จากไป...เสียดีกว่า
ที่จะมา...ดึงฉัน...ไปร่วมฝัน
ในวันที่...หัวใจเธอ...เริ่มผูกพัน
กับใครหนึ่ง...คนนั้น...ทุกเวลา
************************
สวรรค์...สวาท...ที่ใฝ่ปอง
กลับต้อง...ถูกจอง...ด้วยน้ำตา
เมื่อคู่...ที่รัก...ที่ศรัทธา
ทิ้งเก่า...แล้วคว้า...ซึ่งรักใหม่
คงถึง...เวลา...กันเสียที
เมื่อรัก...เคยมี...ที่เคยได้
หมดสิ้น...น้ำรัก...หักฤทัย
คงถึง...วันไกล...มิได้เจอ
**************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น