บางที...การคอยตามตื้อเธอ...ทุกวี่วัน
อาจเป็นเหตุผล...ให้เธอเบื่อฉัน...ก็เป็นได้
ฉันควรอยู่ห่าง-ห่างเธอ...สักพัก..หรือว่าไง
เผื่อบางที...เธอจะได้...คิดถึงกัน
**********************
บางที...
ความรู้สึกมากมี...ที่ฉันเคยมีให้
อาจดูรกร้าง...น่ารำคาญ...จนเกินไป
ควรปัดกวาดเสียใหม่...ด้วยการหายไป...จากใจของเธอ
************************
อาจเป็นเหตุผล...ให้เธอเบื่อฉัน...ก็เป็นได้
ฉันควรอยู่ห่าง-ห่างเธอ...สักพัก..หรือว่าไง
เผื่อบางที...เธอจะได้...คิดถึงกัน
**********************
บางที...
ความรู้สึกมากมี...ที่ฉันเคยมีให้
อาจดูรกร้าง...น่ารำคาญ...จนเกินไป
ควรปัดกวาดเสียใหม่...ด้วยการหายไป...จากใจของเธอ
************************
บางที...
การที่ฉันดึงดัน...รักเธอแบบนี้...อาจไร้ค่า
จำเป็นเหลือเกิน...ที่ต้องเดินจากมา...ทั้งน้ำตา
เผื่อบางที...เธออาจจะโหยหา...ฉันบ้าง...ในบางที
***********************
บางที...
การยอมรับความจริง...ก็ดีเสียกว่า
การทนฝืน...หลอกตัวเอง...อยู่เรื่อยมา
ว่าเธอปรารถนา...จะมี...กันและกัน
บางที...
การตัดใจ...เสียตั้งแต่วันนี้...หัวใจอาจผลิกพัน
อาจจะได้ตื่นขึ้นมา...จากความ...ชอกช้ำจาบัลย์
ไร้ซึ่งความเจ็บปวดกดดัน...เย้ยหยัน...กันเสียที
*************************
บางที...
ฉันอาจจะเซ้าซี้...จนทำให้...เธอเบื่อหน้า
ด้วยการ...ตามตื้อเธอ...เสมอมา
โดยมิรู้ว่า...เธอไม่เคย...ต้องการมัน
บางที...
ความโง่เขลาครั้งนี้...อาจถูกมอง...อย่างขบขัน
แต่รู้ไหมว่า...ความรู้สึกของฉัน...มันกดดัน
ที่ความรักถูกเย้ยหยัน...ด้วยอาการเบื่อหน่าย...จากใจของเธอ
***************************
บางที...
การอยู่ห่าง-ห่างกัน...แบบนี้...อาจจะดีกว่า
การใกล้ชิดกัน...กระทบกระทั่ง...ตลอดเวลา
หัวใจจะได้ค้นหา...ต้นเหตุ...รอยร้าวของเรา
หรือบางที...
ความรักที่มากมี...บัดนี้...ไมเหลือเท่าเก่า
จึงทำให้เราสองคน...ฝืนทน...เมือรักบางเบา
ควรตัดความโง่เขลา...ด้วยการเลิกฝืน...ทนรักเสียที
**********************
บางที...
ฉันอาจดูร้ายเต็มที...จนใคร-ใคร...หมันไส้
ขอใ้ห้รู้ไว้นะ...ว่าฉัน...ไม่ได้ตั้งใจ
ควรไตร่ครอง...เสียใหม่...เถิดบางที
*******************
บางที...
ฉันอาจจะ...ดีเกินไป...ก็เป็นได้
จึงไม่อาจ...ดึงรั้ง...ยื้อหัวใจ
ให้กับเธอ...ที่ใฝ่...รักคนเลว
*******************
บางที...
การวางเฉย...เสียบ้าง...คงดีกว่า
ไปวิ่งเต้น...ดึงรั้ง...ยื้อเวลา
ทั้งที่เค้า...อยากพร่า...อยากให้ไกล
บางที...
ฉันควรตระหนัก...เสียที...ซิใช่ไหม
ว่าเธอหมด...รักแล้ว...หมดเยื่อใย
สมควรเลิก...คิดใฝ่...เธอเสียที
*********************
บางที...
ฉันควรยอบรับ...ความจริงเสียที...ว่าต้องช้ำ
ควรจะหยุด...หลอกตัวเอง...ทุก-ทุกการกระทำ
เพราะเธอเอง...ก็พูดย้ำ...ว่าหมดใจ
บางที...
ฉันไม่ควรจะหนี...ปัญหา...อย่างคนสิ้นไร้
ควรยอมรับ...ถ้อยความ...ตัดเยื่อใย
จากเธอที่...ส่งให้...อย่างโดยดี
********************
การที่ฉันดึงดัน...รักเธอแบบนี้...อาจไร้ค่า
จำเป็นเหลือเกิน...ที่ต้องเดินจากมา...ทั้งน้ำตา
เผื่อบางที...เธออาจจะโหยหา...ฉันบ้าง...ในบางที
***********************
บางที...
การยอมรับความจริง...ก็ดีเสียกว่า
การทนฝืน...หลอกตัวเอง...อยู่เรื่อยมา
ว่าเธอปรารถนา...จะมี...กันและกัน
บางที...
การตัดใจ...เสียตั้งแต่วันนี้...หัวใจอาจผลิกพัน
อาจจะได้ตื่นขึ้นมา...จากความ...ชอกช้ำจาบัลย์
ไร้ซึ่งความเจ็บปวดกดดัน...เย้ยหยัน...กันเสียที
*************************
บางที...
ฉันอาจจะเซ้าซี้...จนทำให้...เธอเบื่อหน้า
ด้วยการ...ตามตื้อเธอ...เสมอมา
โดยมิรู้ว่า...เธอไม่เคย...ต้องการมัน
บางที...
ความโง่เขลาครั้งนี้...อาจถูกมอง...อย่างขบขัน
แต่รู้ไหมว่า...ความรู้สึกของฉัน...มันกดดัน
ที่ความรักถูกเย้ยหยัน...ด้วยอาการเบื่อหน่าย...จากใจของเธอ
***************************
บางที...
การอยู่ห่าง-ห่างกัน...แบบนี้...อาจจะดีกว่า
การใกล้ชิดกัน...กระทบกระทั่ง...ตลอดเวลา
หัวใจจะได้ค้นหา...ต้นเหตุ...รอยร้าวของเรา
หรือบางที...
ความรักที่มากมี...บัดนี้...ไมเหลือเท่าเก่า
จึงทำให้เราสองคน...ฝืนทน...เมือรักบางเบา
ควรตัดความโง่เขลา...ด้วยการเลิกฝืน...ทนรักเสียที
**********************
บางที...
ฉันอาจดูร้ายเต็มที...จนใคร-ใคร...หมันไส้
ขอใ้ห้รู้ไว้นะ...ว่าฉัน...ไม่ได้ตั้งใจ
ควรไตร่ครอง...เสียใหม่...เถิดบางที
*******************
บางที...
ฉันอาจจะ...ดีเกินไป...ก็เป็นได้
จึงไม่อาจ...ดึงรั้ง...ยื้อหัวใจ
ให้กับเธอ...ที่ใฝ่...รักคนเลว
*******************
บางที...
การวางเฉย...เสียบ้าง...คงดีกว่า
ไปวิ่งเต้น...ดึงรั้ง...ยื้อเวลา
ทั้งที่เค้า...อยากพร่า...อยากให้ไกล
บางที...
ฉันควรตระหนัก...เสียที...ซิใช่ไหม
ว่าเธอหมด...รักแล้ว...หมดเยื่อใย
สมควรเลิก...คิดใฝ่...เธอเสียที
*********************
บางที...
ฉันควรยอบรับ...ความจริงเสียที...ว่าต้องช้ำ
ควรจะหยุด...หลอกตัวเอง...ทุก-ทุกการกระทำ
เพราะเธอเอง...ก็พูดย้ำ...ว่าหมดใจ
บางที...
ฉันไม่ควรจะหนี...ปัญหา...อย่างคนสิ้นไร้
ควรยอมรับ...ถ้อยความ...ตัดเยื่อใย
จากเธอที่...ส่งให้...อย่างโดยดี
********************
บางที...
ฉันควรเลิกหนี...เลิกหลบหน้า
ควรอยู๋รอพบเธอ...เพื่อเจรจา
แม้ว่าคำลา...จะบาดใจ...สักเท่าใด
บางที...
การวิ่งหนี...ก็ไม่ได้ช่วยอะไร...หรอกใช่ไหม
เพราะความกังวล...ยังอยู่...เต็มหัวใจ
ควรจะมาพบหน้า...ให้มันจบ-จบไป...ว่าไหมในบางที
************************
บางที...
การนิ่่งเฉย...อย่างนี้...คงดีกว่า
ไปดึงรั้ง...ตบตี...แย่งเธอมา
ดั่งผู้หญิง...ที่เขาว่า...ปีศาจมาร
บางที...
การปล่อยให้เธอ...มีอิสระเช่นนี้...รักอาจหวาน
ด้วยเธอได้...ในทุกสิ่ง...ที่ต้องการ
เธออาจจะ...ไม่ทำพาล...ตัดเยื่อตัดใย
**********************
บางที...
การตัดใจ...จากเธอนี้...คงดีกว่า
การเกาะติด...เหนี่ยวรั้ง...เธอกลับมา
หลั่งน้ำตา...มาจน...แทบสิ้นใจ
บางที...
อยู่คนเดียว...เช่นนี้...แม้ยากไร้
ก็สงบ...กว่าทนตื้อ...ซื้อเยื่อใย
ที่เจ้าของ...เขาไม่...คิดแบ่งปัน
*********************
บางที...
การทู่ซี้...ตรากตรำ...ทนด้านหน้า
ก็ไม่ช่วย...รั้งหัวใจ...เธอกลับมา
ซ้ำเจ็บช้ำ...ปวดปร่า...มากกว่าคลาย
บางที...
ควรยอมรับ...ชะตานี้...และยอมพ่าย
ด้วยหนทาง...ชนะ...นั้นกลับกลาย
แหลกสลาย...ไม่เหลือ...จะเกิดมี
*********************
บางที...
คงต้อยยอม...ปล่อยเสียที...การเหนี่ยวไว้
แม้จะยัง...รักเธอ...สักเพียงใด
ก็ต้องปล่อย...เธอไป...แม้ต้องการ
บางที...
การจากกัน...อย่างนี้...การพ้นผ่าน
อาจรักษา...รักช้ำ...แสนร้าวราน
ให้อาจหาญ..เข้มแข็ง...ได้เสียที
********************
บางที...
ถ้าฉันไม่มีใคร...คงรักเธอได้
แต่ความจริง...ฉันจำ...ต้องหักใจ
เราพบกัน...สายไป...ในบางที
ฉันควรเลิกหนี...เลิกหลบหน้า
ควรอยู๋รอพบเธอ...เพื่อเจรจา
แม้ว่าคำลา...จะบาดใจ...สักเท่าใด
บางที...
การวิ่งหนี...ก็ไม่ได้ช่วยอะไร...หรอกใช่ไหม
เพราะความกังวล...ยังอยู่...เต็มหัวใจ
ควรจะมาพบหน้า...ให้มันจบ-จบไป...ว่าไหมในบางที
************************
บางที...
การนิ่่งเฉย...อย่างนี้...คงดีกว่า
ไปดึงรั้ง...ตบตี...แย่งเธอมา
ดั่งผู้หญิง...ที่เขาว่า...ปีศาจมาร
บางที...
การปล่อยให้เธอ...มีอิสระเช่นนี้...รักอาจหวาน
ด้วยเธอได้...ในทุกสิ่ง...ที่ต้องการ
เธออาจจะ...ไม่ทำพาล...ตัดเยื่อตัดใย
**********************
บางที...
การตัดใจ...จากเธอนี้...คงดีกว่า
การเกาะติด...เหนี่ยวรั้ง...เธอกลับมา
หลั่งน้ำตา...มาจน...แทบสิ้นใจ
บางที...
อยู่คนเดียว...เช่นนี้...แม้ยากไร้
ก็สงบ...กว่าทนตื้อ...ซื้อเยื่อใย
ที่เจ้าของ...เขาไม่...คิดแบ่งปัน
*********************
บางที...
การทู่ซี้...ตรากตรำ...ทนด้านหน้า
ก็ไม่ช่วย...รั้งหัวใจ...เธอกลับมา
ซ้ำเจ็บช้ำ...ปวดปร่า...มากกว่าคลาย
บางที...
ควรยอมรับ...ชะตานี้...และยอมพ่าย
ด้วยหนทาง...ชนะ...นั้นกลับกลาย
แหลกสลาย...ไม่เหลือ...จะเกิดมี
*********************
บางที...
คงต้อยยอม...ปล่อยเสียที...การเหนี่ยวไว้
แม้จะยัง...รักเธอ...สักเพียงใด
ก็ต้องปล่อย...เธอไป...แม้ต้องการ
บางที...
การจากกัน...อย่างนี้...การพ้นผ่าน
อาจรักษา...รักช้ำ...แสนร้าวราน
ให้อาจหาญ..เข้มแข็ง...ได้เสียที
********************
บางที...
ถ้าฉันไม่มีใคร...คงรักเธอได้
แต่ความจริง...ฉันจำ...ต้องหักใจ
เราพบกัน...สายไป...ในบางที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น