บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ปล่อยฉันไปเถอะ

ปล่อยฉัน...ไปเถิด
ไม่เกิดประโยชน์อะไร...ที่จะอยู่ต่อ
ทะเลาะกับเค้าทีไร...ก้อให้ฉันคอยพะนอ
พอเถอะพอ...ฉันท้อ...เหลือเกินนะใจ

เธอลืมอะไร...ไปหรือเปล่า
ถึงได้ยื่นความปวดร้าว...ความหมองไหม้

เมื่อยามที่เค้า...มาขอรับ...เธอกลับไป
เธอก้อลืม...คนคอยปลอบใจ...อย่างฉันไม่หันมอง

ปล่อยมือฉัน...ซะเถอะ
อย่าให้มันเลอะกว่านี้...รักของเธอ...ที่กลัดเป็นหนอง
อยู่ในหัวใจของฉัน...ที่เธอไม่หมายจับจอง
เลิกต่อรอง...ให้ฉัน...กลับไปซะที
*********************
ปล่อยฉันไป...จะดีกว่า
มาเสียเวลา...รักษาความรู้สึกของฉัน
ในเมื่อลึกลึก...เธอไม่เคยรู้สึกถึงมัน
คำพูดมากมายเหล่านั้น...อย่ากลั่นออกมาเลย

ปล่อยให้ฉัน...ไปอย่างสงบ
ไม่ต้องมาพบ...กับคำโกหก...แบบหน้าตาเฉย
ได้โปรดอย่ายื้อ...คนที่เธอ...ไม่รักอีกเลย
ก้อแค่คนเคยเคย...เท่านั้น...ที่ผ่านเข้ามา
***********************
เมื่อไม่รัก...ก็อย่า...อย่าฝืนเลย
เมื่อไม่รัก...ก็จงเฉย...พอได้ไหม
เมื่อไม่รัก...ก็ควรปล่อย...ปล่อยฉันไป
เมื่อไม่รัก...ก็ปล่อยใจ...ลืมเถิดเธอ

เมื่อไม่รัก...เหนี่ยวดึง...สมควรหรือ
เมื่อไม่รัก...ไยยื้อ...ให้เยิ่นเย้อ
เมื่อไม่รัก...เหนี่ยวใย...ใจฉันเบลอ
เมื่อไม่รัก...ขอเธอ...ปล่อยฉันไป
*********************
ปล่อยมือฉัน..ให้มัน..หลุดไปเสียที
ฉันอยากหนี..เรื่องเธอ..ไม่ลืมเขา
พอเถอะนะ..กว่าเจ็บ..จะบรรเทา
กว่าจะเบา..ลงได้..อีกหลายปี

ฉันขอเริ่ม..นับหนึ่ง..เพื่อลืมเธอ
ข้อเสนอ..ที่เหมาะ..คือข้อนี้
เธอไม่ต้อง..ตัดใจ..ตัดฤดี
แค่เธอตัด..ฉันที่..เป็นส่วนเกิน
*********************
ประโยชน์อันใด...ที่จะรั้ง...คนไม่รัก
ประโยชน์อะไร...ที่จะภักดิ์...คนไม่ใคร่
ประโยชน์อันใด...ที่จะรั้ง...ฉันกลับไป
ในเมื่อใจ...เธอไม่...มีฉันเลย

ปล่อยมือฉัน...ซะเถอะ...ยังดีกว่า
ปล่อยฉันจม...น้ำตา...เพราะความเฉย
ปล่อยให้ฉัน...ลาลับ...อย่าอำเลย
ว่าเธอเคย...รักฉัน...มันไม่จริง
*****************
พอเถอะ...อย่าพูด...อีกเลย
ไม่ต้องมาเอ่ย...ว่าเธอ...ยังมีฉัน
ปล่อยฉันไปเถอะ...แล้วก้อ...ยอมรับมัน
ว่าที่ผ่านมานั้น...เธอไม่เคยมีใจ

เธอก็แค่...คนเหงา...คนหนึ่ง
ที่หวังจะซึ้ง...อยากมี...คนเคียงใกล้

และฉันก้อ...บังเอิญ...เดินผ่านเข้าไป
ในยามที่เธอ...เหงาใจ...เท่านั้นเอง

ในเมื่อ...เธอเจอ...คนที่ใช่
ประโยชน์อะไร...ที่จะ...มาเร้าเร่ง
ปล่อยฉันไปเถอะ...ลืมรัก...ที่เส็งเคร็ง
กลับไปหาตัวเก็ง...เถิดหนอ...พอกันที

******************
ไม่ว่า...จะมอง...มุมไหน
ความรักก้อ...เหือดหาย...ไปทุกที่
ไม่เหลือแม้...สักหน่อย...ร่องรอยรักที่มี
แล้วเธอทำ..แบบนี้...เพื่ออะไร

มาฉุดรั้งฉัน....ให้กลับ...ไปรับรู้
ว่าเธอกับเค้า...เคียงคู่เหมาะสม...กันแค่ไหน
หัวใจฉันบอบช้ำ....ไม่สะใจ...เธอหรือไง
ถึงไม่ยอม...ปล่อยฉันไป...จากเธอซะที

***********************
พอได้หรือยัง...คำรักหลอกลวงของเธอ
เลิกเสนอให้ฉัน...ซะทีจะได้ไหม

ไปอยู่กับเค้าซื...จะมาห่วงมารั้ง...ฉันไว้ทำไม
เห็นฉันเป็นตัวอะไร...เป็นของตายใช่ไหม...ถึงได้ไม่เลิกหลอกกัน

***********************
หัวใจเธอ...เคยไหม...จะมีฉัน
หัวใจนั้น...มีฉัน...ก้อหาไม่
หัวใจเธอ...มีเค้า...ทุกห้องใจ
แล้วทำไม...ไม่ปล่อยฉัน...ไปซะที

*********************
ปล่อยฉันไป...ถ้าใจ...ของเธอหมด
จะจำจด...ฉันต่อ...ทำไมหนา
เอาเวลา...ทั้งหมด...ที่ให้มา
ทุ่มเทให้...เค้าดีกว่า...อย่าร่ำไร

อย่าเห็นแก่...ตัวหมาย...จะควบสอง
อย่าหมายจะ...สำรอง...กักฉันไว้
นึกถึงใจ...ฉันบ้าง...เจ็บเพียงใด
ปล่อยฉันไป...ตามทาง...เสียเถิดเธอ
********************
อย่าหวัง...ว่าฉันจะ...ปล่อยเธอไป
ตราบใด...ที่ฉันยัง...ไม่อนุญาติ
อย่าหวังว่าเธอ...จะพ้นอำนาจ
หากไม่สามารถ...ก็อย่า...คิดจากไป

ฉันรักเธอ...ทุ่มเท
กลับหา...ว่าแสร้งเส...ไม่ทุ่มเทให้
มากไปหน่อยมั้ง...คำพูด...ทำร้ายจิตใจ
เรื่องจากฉันไปอย่าหวัง...ฉันไม่มีวัน...จะปล่อยเธอ
**********************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น