บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

สุดท้ายก็ไม่พ้นคำว่าปวดใจ

สุดท้ายก็...ไม่พ้น...ต้องปวดใจ
เมื่อพระเอก...เขาไม่...รับบทนี้
ไม่อยากเป็น...ตลก...โศกฤดี
ให้ฉันเด่น...กวี...ขยี้เธอ

ฤดีจบ...ฉันรู้...จบนานแล้ว
ไม่เหลือแวว...แห่งรัก...ให้เฝ้าเพ้อ

คำเหน็บแหนม...จากฉัน...ที่เธอเจอ
ฉันคงเผลอ...พูดมัน...ด้วยปวดใจ

ปวดใจที่...เธอบอก...รักฉันมาก
แต่ก็พราก...ไม่พบ...ไม่ขอใกล้
เมินหน้าหนี...ไม่สน...ไม่ใส่ใจ
จากนี้ไป...ฉันคงไม่...แตะต้องเธอ
************************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
ลองรับแต่...ความเจ็บไว้...จนล้นปรี่
คลื่นหัวใจ..เต้นช้าลง...ทุกนาที
หรือสิ่งนี้...คือผล..ของเวรกรรม

สุดท้ายเธอ...ก็หนี...ไปมีใหม่
ทิ้งให้ฉัน...ปวดใจ..ครองแต่ช้ำ
ไปเริงรื่น...รักใหม่...ใจช่างดำ
โถไม่น่า...หลงคำ...คนหลายใจ
**********************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
ตั้งแต่เธอ...มีใคร...มาแทนที่
ตำแหน่งคน...ข้างใจ...คงไม่มี
ให้ฉันนี้...พอที่...จะครอบครอง

สุดท้ายเธอ...ก็ผิด...คำสัญญา
ที่บอกว่า...จะมีกัน...แค่เราสอง
สุดท้ายฉัน...เจ็บช้ำ...นำตานอง
ส่วนเธอนั้น...สมปอง...ได้สองทาง
**************************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
ชอกช้ำร่ำไห้...ดั่งคนใบ้บ้า
อีกหน่อย...คงจะเป็น...เศรษฐีน้ำตา
ตั้งแต่รู้ว่า...เธอหลอกใช้...เป็นสะพาน

สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าถูกหลอก
ดั่งหนามหยอก...ทรวงอก...สะทกสะท้าน
เจ็บแปลบ...แสบทรวง...ทั้งดวงมาลย์
ทรมาน..เพราะรัก...รักคำเดียว
***********************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
เชื่อมั่นเสียยกใหญ่...ว่าจะ...ไม่ผิดหวัง
การกระทำทั้งหมด...สุดท้ายจบ...ด้วยความชิงชัง
เธอเอาความรัก...ทั้งหมดของฉันมาฝัง...อย่างไม่ไยดี

สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ..ว่าปวดใจ
ความรักยิ่งใหญ่...ต้องมาถูกเธอ...เหยียบขยี้
ทุ่มเททุกอย่าง...สุดท้ายก็ไม่พ้น...ความช้ำที่มากมี
หยดน้ำตาหยดนี้...ขอชดใช้กรรมที่มี...ในชาตินี้ก็แล้วกัน
**************************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
ทุ่มเทเท่าไร...สุดท้าย...ก็ไร้ค่า
พยายามผสานรอยแผล...ที่บาดลึก...ในอุรา
ก็ได้รับเพียงน้ำตา...เท่านั้น...มาทดแทน

สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
ด้วยฉันไม่ใช่...คนที่เธอ...อยากควงแขน
ไม่ใช่คน...ที่เธออยาก...เรียกกันว่าแฟน
ด้วยขาดแคลน...ทุกอย่าง...สำหรับเธอ
***************************
สุดท้ายก็...ไม่พ้นคำ...ว่าปวดใจ
พยายามเท่าไร...สุดท้าย...ก็ไร้ค่า

น่าโง่จริงๆ...ที่รักเธอ...ไม่ลืมหูลืมตา
สุดท้ายก็ไม่พ้นคำว่า...นังบ้า...ใครขอกัน
**************************


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น