จุดยืน

ฉันเกิดมา...ไม่ต่าง...จากคนอื่น
แต่จุดยืน...ของฉัน...นั้นคงมั่น
เรื่องความรัก...ชีวิตคู่...อยู่นิรันดร์.
เลิกเพ้อฝัน...ถึงมัน...มานานนม

ใช่ว่าฉัน...นั้นจะขาด...ซึ่งคนรัก
แต่ตระหนัก...ถึงเบื้องหลัง...อันขื่นขม
เริ่มต้นดี...สีแห่งรัก...มักน่าชม
แต่สุดท้าย...ก็ต้องตรม...กับสีดำ

จึงตัดขาด...ความทุกข์...ที่จะเกิด
ไม่ให้ใจ...เตลิด...เกิดชื่นฉ่ำ
เดินเล่นสวน...จนถูกหนาม...รักทิ่มตำ
จึงจองจำ...ดวงจิต...ปิดประตู

อนาคต...คนเย้ย...ว่าขึ้นแน่
เป็นสาวแก่...คานทอง...ร้องเรียกอยู่
แต่กับฉัน...มันเป็นสิ่ง...ยิ่งเชิดชู
น้อยคนที่...จะรู้...สู่เส้นทาง

อาจจะเหงา...เปล่าเปลี่ยว...เหี่ยวไปนิด
แต่ก็ไร้...ซึ่งพิษ...ความหม่นหมาง
ไม่ต้องฝืน...จริต...คิดหาทาง
จนสามี...ตีห่าง...หย่าร้างกัน

ทำอะไร...ก็ได้...ดังใจคิด
ไม่มีใคร...ตามติด...จิตสุขสันต์
มีความรัก...แท้จริง...สิ่งนิรันดร์
คือตัวฉัน...คงมั่น...ในจุดยืน
************************************
ไม่ต้องมา...เททุ่ม...อะไรให้
ฉันไม่มี...หัวใจ...จะต่อสาน
ใจของฉัน...พอแล้ว...ไม่ต้องการ
รักจะหวาน...ไม่หวาน...ก้อไม่แคร์

อย่าวนเวียน...มาเฝ้า...ฉันเลยนะ
เพราะฉันล่ะ...เรื่องรัก...ไม่แยแส
ขอโทษด้วย...ที่ฉัน...ไม่อาจแคร์
เพราะว่าใจ...แน่วแน่...แด่รักตัว
************************************
จุดยืน...แห่งฉัน
คงมั่น...เอาไว้
มิหลง...มอบใจ
มิใฝ่...สัมพันธ์

อยู่เดียว...เดี่ยวโดด
ไม่โลด...เพ้อฝัน
ถึงรัก...จำนรร
ด้วยหยัน...รักลวง
***********************