บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ได้ยินไหม...

ได้ยินเสียงร่ำร้อง...จากใจฉันไหม
ได้ยินเสียงร่ำไห้...จากใจ...ฉันหรือเปล่า
ได้ยินคำเหนี่ยวรั้ง...ความสัมพันธ์สองเรา
หลุดออกมาสื่อภาษา...แสนเศร้า...บ้างหรือยัง

เมื่อมันเงียบสนิท...อยู่อย่างนี้
ก็ไม่ควรรอรี...ให้เธอคิดที่...จะหยุดยั้ง
คำต่อรองสักนิด...ไม่มีให้เธอ...ได้รับฟัง
แล้วเธอจะมากังวลกับความหลัง...ระหว่างเรา...อีกทำไม
********************************
ไม่ได้ยิน...สิ่งใด...ในวันจาก
เสียงคร่ำครวญ...กระชาก...ให้หยุดยั้ง

ไม่ได้ยิน...สักนิด...แม้อยากฟัง
เพราะเธอยัง...ใจแข็ง...ไม่เปลี่ยนเลย
*************************************
เห็นเพียง...อาการ...นิ่งเฉย
ไม่เอ่ย...สิ่งใด...ให้หา

มองลึก...ลงใน...แววตา
ร่องรอย...ห่วงหา...ไม่มี
****************************
อยากได้ยิน...เสมอ...รักจากปาก
แต่เธอคง...ลำบาก...บอกรักฉัน

รอจนท้อ...หมดแรง...จะดึงดัน
จึงปิดฉาก...เพ้อฝัน...ฉันกับเธอ
**************************************
อยากเข้าไป...ฉุดรั้ง...ให้เธออยู่
แต่ด้วยรู้...คู่แข่ง...จ้องเย้ยหยัน

จะบอกเธอ...ว่ารัก...คงไม่ทัน
เป็นเรื่องขัน...แสนเจ็บ...ประทับทรวง
**************************************
รักไม่ได้...จึงไป...ให้ไกลหน้า
ฝืนอุรา...จำตัด...ยอมยืนอึ้ง

ให้ตราหน้า...ต่างๆ...เชิญมึนตึง
เพราะสุดดึง...รั้งเธอ...มาแนบใจ
*************************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น