จบสิ้นกันที...คนหลายใจ

คงต้องจบ...กันเสียที...นับจากนี้
รักมากมี...ที่เธอ...นั้นเคยได้
เมื่อเธอนั้น...แบ่งปัน...ห้องหัวใจ
หว่านรักไป...มากล้น...ท้นนิยาม

ขาดฉันไป...เพียงหนึ่ง...ฤารู้สึก
เธอฤาจะ...สำนึก...คิดรั้งห้าม

ฉันไม่ผิด...ของเล่น...สิ้นความงาม
เรื่องติดตาม...หาฉัน...คงไม่มี

เธอมันคน...หลายใจ...ไปเสียแล้ว
หมดวี่แวว...คงมั่น...นับจากนี้
ขอคืนความ...มืดบอด...จากฤดี
จบสิ้นกัน...เสียที...คนหลายใจ
*******************************
ขอเป็นคน...สุดท้าย...เมื่อไม่ได้
ก็ขอลา...จากไกล...เพียงเท่านี้
จบสิ้นกัน...ไปเสีย...คงจะดี
ด้วยไม่มี...คนหวง...คนคุกคาม

เชิญหลายใจ...ให้พอ...พ่อพระเอก
ไม่ขอเบรก...เหนี่ยวรั้ง...หรือคิดห้าม
เชิญไปมี...ความสุข...ดั่งนิยาม
ของยอดคน...ใจทราม...ชนิดเธอ
***********************************
ขอบคุณที่ชี้ทาง...
จะได้ไม่ต้องอ้าง...ถ้อยคำหวาน...จวนคลื่นไส้
ตอนนี้ฉันต้องการ...จะจากไป
นี่คือคำพูดจากใจ...ที่เธออยากฟัง

ขอบคุณที่ปล่อยมือ...
ไม่ดึงดื้อ...ยื้อยุด...คิดฉุดรั้ง
ขอให้มีความสุขมากๆ...กับรวงรัง
ที่เธอเคยขัง...ฉันเอาไว้...อย่างโง่งม
*****************************************

มีใหม่...หรือไม่มี
ฉันนี้...ไม่แยแส
เธอแคร์...หรือไม่แคร์
ไม่แม้...จะใส่ใจ

เพราะฉัน...มันนักรัก
ไม่ต้องกวัก...ก็มาได้
เสน่ห์...มันยั่วใจ
จะเถียงไหม...ว่าไม่จริง
******************************
เผื่อเลือก...มีรักหลาย
คบผู้ชาย...ไม่เลือกหน้า
คือฉัน...ผู้มารยา
ตีหลายหน้า...ผิดที่ใด

เมื่อใจ...ยังไม่เจอ
ยังไม่เผลอ...หรือหลงใหล
ก็ต้อง...ใฝ่หาไป
เจอคนใช่...จึงหยุดทราม
*******************************