บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ไม่ขอจำ...ให้เปลืองใจ

สำหรับฉัน...มันไม่มี...เหลืออีกแล้ว
มันสิ้นแวว...หมดแล้ว...นับจากนี้
รักที่เคย...มอบให้...ที่เคยพลี
จะไม่มี...ให้อีก...ตลอดไป

ไม่ต้องมา...ฟื้นฝอย...หาตะเข็บ
ฉันจำเจ็บ...ว่าเธอ...ร้ายแค่ไหน

บอกไม่มี...อะไรหรอก...ไม่มีอะไร
แต่กอไผ่...ก็มี...เสมอมา

เมื่อตัดใจ...ทิ้งฉัน...ไปโดยง่าย
ตามสบาย...ไปเถิด...ซึ่ง-ซึ่งหน้า
ต่อแต่นี้...จะไม่อ้อน...เธอกลับมา
จะไม่บ่น...เพ้อหา...ให้เปลืองใจ
*********************************
จะไม่ขอ...เปลืองใจ...มาใฝ่จำ
ให้เธอนั้น...แอบขำ...เมื่อร่ำไห้
จะไปร่วม...หัวจมท้าย...อยู่กับใคร
ก็จะไม่...หันแล...แม้หางตา

ในกอไผ่...ที่ไม่มี...อะไรเลย
มันคุ้นเคย...แต่คำลวง...ซึ่ง-ซึ่งหน้า
ไม่อยากให้...จดจำ...ก็ขอลา
จะไม่ขอ...ด้านหน้า...อีกต่อไป
********************************
นับตั้งแต่...วันนี้...เป็นต้นไป
จะเริ่มใหม่...กับใจ...ที่ชอกช้ำ
ที่เคยเก็บ...รักหลอก...ฝังใจจำ
เลิกเพ้อพร่ำ...จากนี้...ให้เปลืองใจ

จะขอลืม...เธอไป...จากใจเจ็บ
จะไม่เก็บ...เธอไว้...ให้หมองไหม้
ทรมาน...นานแล้ว...ดวงฤทัย
ขอตัดขาด...อาลัย...ในรักเธอ
***************************
จะเริ่มใหม่...กับใคร...ไม่จำเป็น
ที่พี่จะ...รู้เห็น...จำเอาไว้

บอกแ้ล้วว่า...ไม่ขอจำ...ให้เปลืองใจ
แล้วจะเริ่ม...รักพี่ใหม่...ได้ไงกัน
******************************
เธอเคย...บอกว่า...รักฉัน
ยังจดจำ...คำนั้น..กันได้ไหม
พอมีเขา..เข้ามา...เธอก็เปลี่ยนไป
หลงเขาเสียยกใหญ่...ด้วยถูก...รักบังตา

เขารักเธอ...หรือก็เปล่า
ก็ยังจะเฝ้า...เพ้อพร่ำ...รำพันหา

ถูกเขาัปั่นหัวเล่น...ยังไม่รู้...เจตนา
คิดว่าเขา...คิอนางฟ้า...นางฟ้าจริง-จริง

ช่างเถอะ...เรื่องของเธอ
ฉันไม่ควร...จะเจ๋อ...ไปสุงสิง
คำรักที่เธอเคยบอกฉัน...ถือเสียว่า...ไม่เคยเกิดขึ้นจริง
นับจากนี้ฉันขอละทิ้ง...ความรักที่มีให้เธอ...กันเสียที
********************************
ต่อไปนี้...
จะไม่มี...วันกลับ...ไปครวญหา
ถึงเธอที่...เมินฉัน...ไม่สบตา
แม้แต่หาง...ตาฉัน...ก็ไม่แล

จากนี้ไป...
จะเริ่มใหม่...กับใจ...ที่แน่วแน่

จะไม่ขอ...จดจำ...ให้ช้ำแด
ว่าเธอเคย...ฝากแผล...ไว้อย่างไร

จะเลือนเธอ...
ไม่ขอพร่ำ...ฝันเพ้อ...ละเมอใฝ่
ให้เธอนั้น...เยาะเย้ย...สาแก่ใจ
จะขอฝัง...รักไว้...ให้ห่างทรวง
**********************************
จะไม่จำ...อีกแล้ว...คนใจร้าย
จะไม่หมาย...หัวใจ...ที่ชาเฉย

จะไม่อยู่...ให้เย้ย...ให้เปรียบเปรย
จะขอลืม...เธอเลย...จากหัวใจ
********************************
พอกันที...ความรัก...ที่มากเกิน
เจ็บมาเป็น...พะเนิน...เกินรับได้
พอกันที...จากนี้...ดวงฤทัย
จะเลิกใฝ่...ถามถึง...คนร้างลา

เมื่อไม่กลับ...มาหา...ก็เชิญไป
ฉันจะไม่...เพ้อพร่ำ...รำพันหา
ให้เธอเย้ย...หยามเยียด...กันอีกครา
ไม่ขอจำ...น้ำหน้า...ให้เปลืองใจ
**********************************

ไสหัวไป...ไกล-ไกล...หากต้องการ

เลิกสงสาร...หัวใจ...ฉันดวงนี้
ต้องการรัก...มิใช่...ความอารี
หากไม่มี...ก็คืนเถอะ...เอากลับไป

ไม่ขอจำ...เรื่องราว...ใด-ใดอีก
จำขอหลีก...เธอมา...แม้สิ้นไร้
อันความรัก...ที่หวัง...นำสู่ใจ
ไม่ขอจำ...มันให้...ใจสะเทืือน
*******************************
นับตั้งแต่...บัดนี้...เป็นต้นไป
จะเลิกห่วง...อาลัย...คนไร้ค่า
จะหยัดยืน...เข้มแข็ง...ไม่ไขว่คว้า
คนมารยา...ให้กลับ...มาลวงใจ

ไม่ขอจำ...อีกแล้ว...คนโลเล
ทำแสร้งเส...แสร้งรัก...ทั้งที่ไม่
เคยมีคำ...คำนี้...ในฤทัย
จบกันไป...รักใหม่...ไม่มีเธอ
*******************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น