อดีต

ความหวาน...ที่ผ่านมา
ร่องรอย...หรรษา...พลันสูญสิ้น

หลังคำลา...เธอกล่าว...น้ำตาริน
อดีตรัก...หักบิ่น...ยากหวนคืน
********************
ให้มัน...จบเท่านี้
อย่ามี...หัวใจ...โหยหา
พอเถอะนะ...หยาดน้ำตา
อย่าหลั่งมา...กันอีกเลย

ไม่เกิด...ประโยชน์ใด
จงเก็บใจ...ให้ชาเฉย
อดีต...แม้คุ้นเคย
แต่ใจเอ๋ย...เจ็บอย่าจำ
**************************
ในเมื่อรัก...ที่ก่อ...เกิดรวดร้าว
คงถึงคราว...ตัดใจ...ยอมแพ้พ่าย
แม้อดีต...เคยหวาน...มามากมาย
มันก็สาย...เกินกว่า...จะหวนคืน

หัวใจเธอ...มันเปลี่ยน...ไปเสียแล้ว
ไม่แน่แน่ว...ในรัก...ที่หวานชื่น

จะให้ฉัน...มั่นรัก...ทุกวันคืน
ครองสะอื้น...ขื่นขม...ต่ออย่างไร

สุดจะทน...กดเก็บ...ความเจ็บปวด
ขอถอนลวด...เกี่ยวรัด...เธอมัดให้
ด้วยกลัดหนอง...จนเฟะ...ไปทั้งใจ
ขออำลา...จากไกล...ไม่ใฝ่เจอ
**************************
หากยังรัก...คงมั่น...แล้วไยหน่าย
ปล่อยฉันพ่าย...ความห่าง...อยู่อย่างนี้
รอคอยเธอ...ทายทัก...มานับปี
กลับไม่มี...หนทาง...จะได้เจอ

ใช้อดีต...หล่อเลี้ยง...รักเรื่อยมา
แม้น้ำตา...หลั่งริน...อยู่เสมอ

คอยเธอกลับ...มาทายทัก...เฝ้าละเมอ
ไม่พบเธอ...สักครั้ง...ให้ชื่นใจ

จนธารน้ำ...ดวงตา...มันแห้งเหือด
หากหลั่งเลือด...มาได้...คงหลั่งให้
ด้วยใจเจ็บ...ปวดช้ำ...กับเยื่อใย
ที่ขาดไป...ไม่พบ...ไม่เจอะเจอ
***************************