บักทึกรักในใจดิน

รูปภาพของฉัน
ดินหญ้ากาช้ำ..ฝากคำพร่ำบ่น..สู่สายตาชน..ที่ซ้นทางใจ..กลอนจากใจดิน..หญ้าชินร้าวไหว..การ่ำอาลัย..ช้ำในดวงมาลย์

วันอาทิตย์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2553

อยากถามใจเธอสักคำ

คนอยู่...กับเธอ...ทั้งคน
กลับไม่สน...ไม่ห่วงหา
กลับมองเมิน...ไม่สน...ไม่สบตา
อย่ารู้นักว่า...ค่าฉัน...เหลือเพียงใด

อยากถาม...ใจเธอสักคำ
ว่ายังจำ...วันแรก...ได้ไหม
วันที่เธอ...บอกว่ารัก...ฉันหมดใจ
ตอบหน่อยได้ไหม...เหลือเท่าไร...รักที่เคยให้กัน
**************************
หากฉันตาย...ไปต่อหน้า
เธอจะมี...น้ำตาให้...ฉันบ้างไหม

เมื่อความรัก...มันหมด...จากหัวใจ
เธอจะอาลัย...บ้างไหม...ถามสักคำ
**************************
อยากถาม...ใจเธอสักครั้ง
เคยฟัง...เพลงนี้...บ้างไหม
เพลงฉันคนนี้ก็คน...ของก๊อตไง
หรือเพลงเพื่ออะไร...ของอ่ำไงล่ะคนดี

อาจจะเก่า...ไปซักหน่อยนะ
แต่มันตรงใจฉัน...มากเลยล่ะ...สองเพลงนี้
เพลงสำคัญ...คือเพลงของก๊อต...อีกแล้วคนดี
อยากถามใจเธอสักคำเพลงนี้...ฟังจบแล้วช่วยตอบที...ว่ารู้สึกกับฉันยังไง
*****************************
อยากถาม...ใจเธอ...สักคำ
ยังจำ...วันนั้น...ได้ไหม
วันที่...รักเต็ม...หัวใจ
เธอฉัน...ไม่ไกล...จากกัน

อยากถาม...ใจเธอ...สักหน่อย
รักฉัน...ลดน้อย...หรือนั่น
ถึงจ้อง...แต่คิด...ร้ายกัน
เธอฉัน...นานวัน...หมางเมิน

อยากถาม...ใจเธอ...อีกหน
ฉันทำ...เธอหม่น...นานเนิ่น
หรือเธอ...เกลียดฉัน...เป็นพะเนิน
จึงเดิน...สู่หน...ทางชัง

อยากถาม...ใจเธอ...ให้แจ้ง
ทุกอย่าง...เธอแสร้ง...เธอสั่ง
ที่แท้...เธอเกลียด...เธอชัง
เธอจึง...คิดฝัง...ฉันจม
******************************
ไม่รักกัน...อีกแล้ว...ใช่ไหม
เธอถึงได้...เย็นชา...แบบนี้
หันมาตอบ...ฉันหน่อย...ซิคนดี
ว่าไม่มี...อีกแล้ว...รักให้กัน

*******************
อยากถาม...ใจเธอ...สักคำ
ว่ายังจำ...วันนั้น...ได้ไหม
วันที่เธอ...หว่านล้อม...ให้เชื่อใจ
คนอ่อนไหว...อย่างฉัน...จึงเชื่อตาม

ขอถามย้ำ...อีกสักที
ก่อนที่ฉัน...คนนี้จะ...สิ้นคำถาม
ตอนนี้คำ...ว่ารัก...ในนิยาม
มันถูกปราม...เอาไว้...ณ ที่ใด
**************************
ไม่รักกัน...อีกแล้ว...ไยไม่บอก
จะฝืนหลอก...ใจฉัน...ไปถึงไหน
ค่าความรัก....ลดต่ำ...ลงเมื่อใด
เหตุไฉน...ไม่แจ้ง...แถลงความ

อยากจะถาม...ใจเธอ...ให้รู้แจ้ง
ที่แสดง...ออกมา...ไยไม่ห้าม
รู้บ้างไหม...ฉันเจ็บ...เหน็บทุกยาม
จึงอยากถาม...ใจเธอ...เหลือเท่าใด
*************************
แยแส...กันหน่อย...ได้ไหม
เยื่อใย...ไฉน...หมดค่า
ทุกครั้ง...ที่ฉัน...สบตา
เย็นชา...เหลือเกิน...นะใจ

ความหวาน...ในครั้ง...ก่อนเก่า
มันเน่า...หมดหรือ...ไฉน
ถ้าหาก...ฉันตาย...ลงไป
เธอจะ...ร่ำไห้...ไหมเธอ
*************************
อยากถาม...ใจเธอสักคำ
ความเจ็บช้ำ...เธอจงใจสร้างมันขึ้นมา...ให้ฉันใช่ไหม
เธอต้องการบีบคั้น...ให้ฉัน...ยอมตัดใจ
เลือกหนทางใหม่...ที่ไม่มีเธอ

อยากถาม...ใจเธอสักคำ
การกระทำ...เหล่านั้น...เธอมิได้เผลอ
เธอจงใจ...ทั้งนั้น...รอให้ฉันมาเจอ
ให้ตกหลุมพรางของเธอ...ใช่ไหม...ถามสักคำ
************************
อยากถาม...ใจเธอสักคำ
ยังจำอดีต...เก่า-เก่า...เราได้ไหม
เคยร่วม...สนุกสนาน...มานานเท่าใด
ยังจำได้ไหม..ถามสักคำ

อยากถาม...ใจเธอสักหน่อย
อย่างน้อย-น้อย...ช่วยตอบ...อย่าพลอยขำ

อดีตที่ผ่านมา...มีแต่ฉัน...เท่านั้นที่จดจำ
แต่เธอซิกลับใจดำ...ลืมได้...เพราะเหตุใด

อยากถาม...ใจเธอสักคำ
ความเจ็บช้ำ...เธอชอบสร้างนัก...ซิใช่ไหม
ถึงได้แจกจ่าย...มันมาให้กับฉัน...ขอบใจนะขอบใจ
แต่ก็ยังสงสัย...ว่าทำไม...ทำได้ลง
**************************
อยากถาม...ใจเธอ...สักคำ
จะอำ...กันไป...ถึงไหน
ท่าที...เสแสร้ง...ที่ทำไป
รู้ไหม...ทำใจ...ฉันชา

ส่งยิ้ม...แต่ตา...เมินเฉย
เปิดเผย...กลับปิด...สิ้นค่า
ไม่เหลือ...รักที่...ให้มา
แล้วไย...ไม่ลา...ตรง-ตรง
***************************
อยากถาม...ใจเธออีกหน
ฝืนทน...มานาน...แล้วใช่ไหม
คบฉัน...เพราะสงสารใจ
แต่ไม่...เคยเลย...รักกัน

อยากถาม...ใจเธอ..สักหน่อย
ค่ารัก...ใช่น้อย...ลงเลยนั่น
แต่เพราะว่า...ฉันไม่...เคยได้มัน
จึงได้แค่นั้น...แค่รัก...แค่กลลวง
*************************
อยากถาม...ใจเธอ...สัำกคำ
จะอำ...กันนาน...เท่าไร
แสร้งรัก...แสร้งรั้ง...ทำไม
ทั้งที่...หัวใจ...เมินชา

อยากถาม...ใจเธอ...สักคำ
ฉันเจ็บ...ฉันจำ...รู้สา
ไม่ได้...เง่าโง่...ดั่งลา
อย่าคิด...ตบตา...อีกเลย
***********************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น